Słownik nazw własnych podaje pisownię Medjugorie i kwalifikuje nazwę jako nieodmienną. W Internecie w polskich tekstach obok wersji słownikowej (i oryginalnego Meðugorje) występują również warianty Medziugorje, Medjugorje i Medziugorie, wszystkie dość liczne, a nierzadko odmieniane (np. Echo Medziugorja, w Medziugorju; odmianę można znaleźć w tytułach książek, np. Listy z Medziugorja). Czy wszystkie te warianty – plus odmianę – uznać za dopuszczalne?

Dzień dobry Państwu.
Acheiropoeton to obraz nie-ludzką ręką pisany czy nie ludzką ręką pisany, czy nieludzką ręką pisany? Osobiście najmniej podoba mi się wersja nieludzką, wolałabym jednak usłyszeć fachową opinię.
Z wyrazami szacunku.

„Przyjemnie o tym [o śmierci] myśleć. A jednocześnie bezgranicznie smutno” (Dziewczyna z Pomarańczami).

Szanowni Państwo,
czy w tym fragmencie można mówić o oksymoronie, który służyłby oddaniu uczuć i przeżyć bohatera powieści Josteina Gaardera? Bardzo proszę o wyjaśnienie.
Z poważaniem
Renata

Jaką onomatopeją można oddać gwizd czajnika? I czy Poradnia może polecić jakiś (najlepiej internetowy) słownik wyrazów dźwiękonaśladowczych. Próbuję tłumaczyć komiks i walczę z dźwiękami.

Z góry dziękuję

Dorota

Szanowni Językoznawcy!
Jaki powinien być zapis (chodzi mi o wielką/małą literę) sformułowań typu samotnik/Samotnik z Providence (o H.P. Lovecrafcie), gigant/Gigant z Redmond (o Microsofcie) czy wielkie/Wielkie N (o Nintendo)?

Pozdrawiam i dziękuję,
Anna

Moje wątpliwości dotyczą opuszczania znaków diakrytycznych używanych w obcych językach w sytuacji niedysponowania odpowiednimi czcionkami. Czy zasady dotyczące przegłosu obowiązujące w przypadku języka niemieckiego mają również zastosowanie w innych językach (nawet tak odległych jak np. fiński)? Czy zwykłe opuszczenie diakrytyku, bez dodawania litery, byłoby błędem? Zapewne nie, bo jak zastąpić używane we francuskim i tureckim c z ogonkiem, w portugalskim n z tyldą czy skandynawskie a z kółeczkiem nad literką (nie znam fachowych nazw tych znaków)? W tym ostatnim przypadku spotkałem się jednak z powtórzeniem litery a (np. imię Haakon, w oryginale przez jedno a z diakrytykiem).
Dziękuję za odpowiedź.

Szanowni Państwo,
jak powinna wyglądać dobrze spolszczona wersja następujących pojęć: coca-colonization, mcdonaldization i disneyfication (czasem w literaturze można też spotkać formę disneyization)?
Mam też pytanie o to, jak brzmi dopełniacz od nazwy McDonald’s. Będę bardzo wdzięczna za odpowiedź.
Z wyrazami szacunku,
Katarzyna Pawlak (Instytut Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego)

Szanowni Państwo, czy należy postawić przecinek we wskazanych miejscach: 1) Argument, że powinien oddać te rzeczy (,) nie trafił do Janka. 2) Z obawy, że nagłe wycofanie się mogło zostać upozorowane (,) porucznik nie ruszył w pościg za przeciwnikiem. 3) Za względu na to, że niewielu ludzi umiało pisać i czytać (,) miała ona też charakter elitarny. Dziękuję i pozdrawiam, A.B.

Chciałam zapytać, który zapis jest poprawny:

1. krakowski rynek
2. Krakowski Rynek
3. krakowski Rynek,

a może kolejność ma być odwrotna – najpierw rynek, a potem krakowski.
Dodam, że nie chodzi mi o jakiś konkretny adres typu Kraków, Rynek 6.

Dziękuję

Jak po polsku należy pisać imię jednego z najważniejszych bogów hinduskiego panteonu – Siwa czy Śiwa? Encyklopedia PWN podaje 2 wersje, skłaniając się ku postaci Śiwa, natomiast słownik ortograficzny PWN notuje tylko formę Siwa. Podobne rozbieżności są w przypadku innych wyrazów pochodzących z sanskrytu:

- język gudżarati (słownik), gudźarati (encyklopedia)

- ind. opowieści o poprzednich wcieleniach Buddy to wg słownika dżataki, a wg encyklopedii – dźataki

- słownik notuje wyraz jadżnia, w encyklopedii jednak ma on formę jadźna.

Jeżeli Encyklopedia PWN akceptuje dość „niepolskie” zbitki dźa, ńa, śi, ća itp, to czemu nie akceptuje ich słownik ortograficzny, zamieniając je na dża, nia, si?