ograniczenie
-
nazwiska włoskie na -o26.10.201226.10.2012W uzusie zawsze pozostawały w polskim piłkarskim świecie nieodmienne nazwiska włoskiego pochodzenia zakończone na o (Capello, Cassano, Del Piero). Zamach na takie status quo przeprowadziła Gazeta Wyborcza, narzucając odmianę: Cassana, Cassanem itd., co spotkało się z protestami choćby czołowego felietonisty, znakomicie władającego słowem Rafała Steca. Mnie, podobnie jak całe środowisko, egzotyczna odmiana razi. Co Państwo sądzą o tej sytuacji?
-
nazwiska z przyimkiem de a bibliografia23.09.201323.09.2013Natrafiłam na problem przy sporządzaniu bibliografii. Przy jej redagowaniu należy imię ograniczyć do pierwszej litery i kropki: zamiast Adam Mickiewicz wpisać A. Mickiewicz. Nie wiem jak skrócić nazwisko Juan de Valdés Leal.
-
nazwy spółek29.11.202230.08.2002Od jakiej litery (małej, dużej) pisać wyraz spółka w nazwach, np.: IMG Spółka z o.o. lub IMG spółka z o.o. – sprawa pilna, bo potrzebna do korekty pracy.
Pozdrawiam i dziękuję.
H. Górski
-
nefilim12.11.201012.11.2010Dobry wieczór,
mam pytanie o rzeczownik nefilim. Wiem, że etymologicznie z hebrajskiego jest to liczba mnoga i w Biblii (lub np. na polskiej Wikipedii) nie podlega odmianie, ale czy po polsku nieodmienność jest nadal pożądana, zwłaszcza w innych przypadkach niż mianownik (wielu nefilim)? Czy słowo to już można uznać za na tyle niepostrzegane jako obce (jak cherubin – cherubini), że zasługuje na pełną polską deklinację; jeśli tak, jaką? W M. l.mn. – nefilimi, nefilimy czy nefilimowie?
Dziękuję. -
NGO14.03.201514.03.2015Szanowna Poradnio!
Mimo zaawansowanego wieku debiutuję w roli korektorki, w związku z czym odkrywam miliony problemów językowych. Zgodnie z poradnianym przepisem, ograniczę się do jednego pytania. Chodzi mi o często używany w prasie skrót NGO (organizacja pozarządowa), a konkretniej – o używanie go w piśmie w liczbie mnogiej i w przypadkach zależnych. Będę wdzięczna za wyjaśnienie.
Z poważaniem
Halina Kowalczyk -
Nie będę potrafiła?2.02.20092.02.2009Ostatnio dość często słyszę w TV (w serialach, dyskusjach ludzi wykształconych) tego rodzaju konstrukcje składniowe: „Nie będę potrafiła tego zrobić”, „Banki same będą potrafiły zadbać o swoje interesy” itd. Mam więcej wynotowanych podobnych przykładów. Uczono mnie w mojej wileńskiej szkole, że nie można tworzyć czasu przyszłego złożonego od czasowników dokonanych.
Pozdrawiam i dziękuję.
-
nielusy16.05.201316.05.2013Z jakiego języka wywodzi się słowo nielusy? Czy jego antonimem jest słowo lusy?
-
nie z imiesłowami29.04.200329.04.2003Czy w zdaniu: „Jest to jeden z najważniejszych, nie rozstrzygniętych problemów…” słowa nie roztrzygniętych piszemy razem czy osobno?
-
nie z imiesłowami14.12.201414.12.2014Zasady wydają się jednoznaczne, lecz częsty zapis, który spotykam w różnych publikacjach, zmusza mnie do zadania pytania o pisownię przymiotników i imiesłowów z partykułą nie. Jak wiadomo, poprawna jest w tym przypadku pisownia łączna, jednak nawet w wydawnictwie naukowym znanego wydawnictwa spotykam takie zapisy, jak „[…] wysokość jest przecież nie ograniczona […]” albo „wiele dzieł nie ogłoszonych, jak i nie ukończonych” itd. Czy jest to błąd, czy też ja mam błędne przekonanie o pisowni?
-
nie z przymiotnikami11.02.200411.02.2004W podręczniku do języka polskiego był kiedyś reportaż pt. „Rolnik rolnikowi nie równy”. W późniejszych wydaniach zapisano nierówny. Słownik Taszyckiego i Jodłowskiego zaleca, by z przymiotnikami w funkcji orzecznika nie pisać rozdzielnie. Czy zasada ta nadal obowiązuje?
Proszę o wyjaśnienie i o garść przykładów.
Halina Mastalska
