Czy poprawne są związki frazeologiczne:
Spadło na nas pasmo nieszczęść.
Spadła na nas seria nieszczęść.

Szanowni Państwo,
w psychologii używa się terminu spektrum autyzmu, który wchodzi w połączenia z różnymi przyimkami: na spektrum autyzmu, w spektrum autyzmu, ze spektrum autyzmu. Dla mnie w spektrum autyzmu mieszczą się pewne zaburzenia, czy jak to dzisiaj coraz częściej się przyjmuje „stany”. Potocznie jednak przyjęła się kalka z języka angielskiego (people on autism spectrum). W angielskim ten termin na razie raczej rzadko występuje w pracach naukowych, ale we wszelkich innych wypowiedziach jest bardzo popularny. Co więcej, wygląda na to, że osoby z autyzmem zaakceptowały także ten sposób mówienia o sobie. W Polsce jest podobnie.
Czy któryś z przyimków jest w tym wypadku bardziej poprawny?
Łączę serdeczne pozdrowienia
Ewa Pisula

Szanowni Państwo,

proszę o poradę, jak pod treścią pisma urzędowego wyliczać załącznik, który został już wymieniony w treści tegoż pisma? Czy konieczne jest powtarzanie jego nazwy, czy wystarczy informacja w rodzaju „załącznik wymieniony w treści pisma - k. 1”?

Witam,

Bardzo często w ramach spójnika spotyka się czy. Czy zatem jest to poprawne? Mnie osobiście drażni, uważam, że w takich przypadkach powinno się stosować lub/i, np. spotkałam na stronie internetowej: „Skontaktuj się przez e-mail, telefon czy social media” — czy czy jest tu użyte poprawnie? Nigdzie nie znalazłam jednoznacznej odpowiedzi, proszę więc o radę.

Pozdrawiam

Małgorzata

Dzień dobry!
Bardzo często powołują się Państwo w swoich wypowiedziach na książkę p. Bielańskiego Edycja tekstów, która jest rzeczywiście świetnym podręcznikiem. Pracuję na uczelni, gdzie oprócz tekstów pisanych w naszym ojczystym języku (w których pomaga wspomniany podręcznik) często piszę teksty w języku angielskim. Czy mogliby Państwo zasugerować odpowiednik podręcznika Pana Bielańskiego dotyczący języka angielskiego? Będę za to niezmiernie wdzięczny.
Z ukłonami Łukasz Binkowski

Szanowni Państwo,
czy istnieje wyraz stety? Często słyszę: „Niestety albo stety”. Czy to jest poprawne?

Szanowna Redakcjo,
bardzo proszę o poradę, jak odmieniać studium przypadku w sytuacji, gdy mówimy o różnych, całkiem odrębnych przypadkach dotyczących jednak [tej] samej tematyki. Czy liczba mnoga brzmieć powinna studia przypadku, czy studia przypadków?
Pozdrawiam

Szanowni Państwo,
nurtuje mnie pytanie dotyczące pisowni związków chemicznych, które czasem bywają lewoskrętne, co zapisujemy literą l przed nazwą substancji. I tu wątpliwość – czy litera l ma być wielka (także w środku zdania) czy mała. L-leucyna czy l-leucyna?
Przesyłam pozdrowienia,
Anna Kaczmarek

Imiona zdrabnia się rozmaicie, np. jedno imię może mieć kilka tak niepodobnych zdrobnień jak Dorek i Teoś (oba od Teodor). A co ze zdrobnieniami innych wyrazów? Czy jakieś zasady mówią, że np. zdrobnienie od jamnik to tylko i wyłącznie jamniczek, a nie żaden mniś, jamnio czy jamek? A może wyrazy mają po kilka, ale nie dowolnych, lecz „ściśle określonych” zdrobnień (od jamnik – jamniczek i jamniś, od poradnia – poradeńka i poradniusia) na tych kilku koniec?
Ostatnio poproszono mnie o rozstrzygnięcie, jak brzmi zdrobnienie od podłoga. Nie potrafiłem sobie wyobrazić innej wersji niż podłóżka, ale też nie wiedziałem, czy to jest w ogóle do rozstrzygania, bo może każdy ma prawo zdrabniać po swojemu, byle odbiorca zrozumiał?
Jest też problem, kiedy wybrać -ik, a kiedy -ek? Leksykonik czy leksykonek? – wydaje się, że oba są dobre, ale jednak mamy kotek (nie kocik) oraz akcik (nie aktek).
Zdarzają się też zdrobnienia od nazw geograficznych: Warszawka i Krakówek to formy ze słownika ortograficznego, ale czy swego czasu były jedynymi do wyboru? Jaką postać miałyby Polska, Hiszpania, Zakopane, gdyby ktoś z jakichś względów potrzebował je zdrobnić? Czy takie zdrobnienia pisane małą literą mają inne znaczenie niż pisane dużą?
Czy to wszystko są jeszcze „formy potencjalne”, czy już „neologizmy”?

Szanowna Poradnio,
Czy można powiedzieć, że szkarłat jest odpowiednikiem (na przykład) angielskiego scarlet, który jest opisywany jako kolor jasnoczerwony z odcieniem pomarańczu, podczas gdy polski szkarłat to barwa ciemnoczerwona, krwista? Ta pierwsza, jeśli wierzyć internetowi, odpowiada barwie u nas znanej kardynalską, a ta druga w anglojęzycznym świecie jest odcieniem kasztanowego. Czy jeśli mam rację, to do przejścia doszło u nas czy też tam?
Pozdrawiam, Arkadiusz C.