Szanowni Państwo,
kiedy powiedziałem znajomemu, że znam pewne miejsce, ale nie byłem tam osobiście, zapytał, czy można być gdzieś nieosobiście. Odpowiedziałem, że nie można, ale czasem pojawiają się w wypowiedziach takie puste semantycznie słowa, które po prostu coś podkreślają. Odrzekł, że idąc tym tropem, można by właściwie cofać się do tyłu, bo do tyłu podkreśla kierunek cofania. Zacząłem się zastanawiać, czy nie ma racji, tzn. czy być gdzieś osobiście nie jest po prostu pleonazmem.

Słowniki poprawnej polszczyzny zalecają, aby raczej nie rozpoczynać zdania od osobiście. Jednakże eksperci niniejszej poradni sami często zaczynają tak zdania (zwłaszcza dr Bańko). Zatem: można pisać „Osobiście uważam, że…”, „Osobiście nie widzę…” – czy nie? I czy zaimek ja nie jest w zdaniu „Ja osobiście uważam…” zbędnym dodatkowym podkreśleniem własnej osoby? Wydaje mi się, że czasem trzeba w pewnym fragmencie wypowiedzi dać wyraźnie do zrozumienia, że chodzi o własną osobę.

Witam!
Dostaliśmy pismo urzędowe od Wójta Gminy, w którym znalazło się następujące zdanie: „Z uwagi na ważność tematu proszę o pewne przybycie”. Bardzo proszę o podanie mi, jak powinno brzmieć to zdanie poprawnie, chyba że ono jest poprawnie napisane. Mi osobiście jakoś nie pasuje słowo pewne.
Pozdrawiam

Witam!
Zwracam się do Państwa z następującym pytaniem: która forma powitania w piśmie/liście jest poprawna: Witam Pani Marto! czy Witam pani Marto?
Pozdrawiam

Szanowna poradnio!
Czy w zdaniu „W zeszłym tygodniu otwarła swe wrota nowa galeria sztuki” słowo otwarła jest na miejscu? Doczytałam się, że oba słowa, otwarła i otworzyła, są dopuszczalne w języku polskim, ale osobiście otwarła w tym zdaniu nie podoba mi się. Proszę o poradę. Dziękuję z góry.
Anna

Szanowni Państwo, nurtuje mnie od jakiegoś czasu sformułowanie, którego wymaga ode mnie mój szef. Wydaje mi się, że konstrukcja, jakiej on chce i jaką zawsze nanosi mi na pisma, poprawiając je, jest niepoprawna. Zamiast „Proszę o przesłanie informacji” muszę pisać „Proszę o spowodowanie przesłania informacji”. W mniemaniu mojego przełożonego pierwsze sformułowanie nie oddaje charakteru czynności, czyli tego, że adresat ma sprawić, by ktoś inny przesłał stosowne informacje. Bardzo proszę o rozstrzygnięcie mojego dylematu językowego.

Witam,
tym, co mnie szczególnie razi, a czego zwłaszcza w mediach jest pełno, jest sformułowanie absolutnie. Z zajęć językoznawczych wyniosłam wiedzę, że słowa tego można prawidłowo używać jedynie w zaprzeczeniach. Tymczasem wkoło słyszę, że coś jest absolutnie piękne, wspaniałe itd. Proszę o poradę, bo w tym całym chaosie już sama zaczynam wątpić w swoją ciężkim wysiłkiem zdobywaną wiedzę.

Chciałabym dowiedzieć się czegoś o pochodzeniu słowa absztyfikant. Mój ojciec nazywa tak mojego chłopaka, którego określenie to nieco irytuje. Osobiście bardzo podoba mi się to słowo. Pozdrawiam i dziękuję za odpowiedź.

Mam wrażenie, że wykrzyknik po zwrocie Szanowny Panie widywało się niegdyś o wiele częściej niż dzisiaj. Chciałbym zapytać, kiedy wspomniany wykrzyknik zaczął ustępować przecinkowi i co było tego przyczyną. Czy nie szkoda, Państwa zdaniem, tego wykrzyknika?

Witam,
interesuje mnie pochodzenie i przede wszystkim poprawna wymowa i pisownia słowa aphelium (najdalej od Słońca położny punkt na orbicie okołosłonecznej). Czasami pojawia się pisownia afelium, co mnie bardzo razi. Jeżeli to słowo pochodzi z języka greckiego, to niezależnie od jego dalszych losów nie ma chyba powodu wymawiać go jak łacińskie i pisać po polsku zgodnie z tą wymową. Poza tym to brzmi dziwnie w zestawieniu ze słowami: apogeum, apocentrum itp.
Pozdrawiam,
Zbyszek Kozak