Witam,
nurtuje mnie pytanie, czy nazwę Tajna Rada (chodzi o organ doradczy angielskich monarchów) powinno się zapisywać wielkimi literami czy może raczej małymi: tajna rada, jak np. gabinet (organ, który ją potem zastąpił).

Szanowni Państwo,

proszę o wyczerpującą etymologię rzeczownika talent i jego dzieje semantyczne na przestrzeni wieków.

Pozdrawiam

Stratos Vasdekis

Dzień dobry, piszę swoje CV i zastanawiam się jaka jest prawidłowa odmiana „Jestem technikiem informatyki” czy „Jestem technikiem informatykiem”?

Jak powinno się transkrybować gruzińskie nazwiska zakończone na –ia/-ija, które w wersji rosyjskiej mają postać Габелия, Кантария, Коркия? Czy przejście przez rosyjski i pisanie „Kantarija” ma uzasadnienie, czy pozostać przy rozpowszechnionej (vide Wikipedia) końcówce bez „j”?

Szanowni Eksperci,
proszę o radę co do zapisu słów sanskryckich, które pozostawiam bez tłumaczenia, np.: pramāṇa, puruṣa, prakṛti, Māṭharavṛtti. Jaki sposób zapisu jest bardziej zgodny z normami języka polskiego: transkrypcja spolszczona czy międzynarodowa transliteracja naukowa, do której dodaje się końcówki polskie? Do tej pory preferowałam zapis w międzynarodowej transliteracji z dodaniem polskich końcówek i wyróżnieniem kursywą, np.: pramāṇa – pramāṇy, puruṣa – puruṣy.

Szanowni Państwo,
ciekawi mnie, czy osoba z Ukrainy nazwiskiem np. Voznyak ma jakikolwiek obowiązek przystosować pisownię swojego nazwiska do polskich standardów – w dokumentach itp.
Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Witam!
Ktoś w pewnym tekście napisał, cytuję: „Niezwykle wysokie i szerokie lustro trema łączyło się z palisandrową konsolą…”. Zdanie to wywołało wiele dyskusji na temat zwrotu lustro trema. Autor zaciekle broni swej wersji, jednak ja chciałabym zapytać, czy aby nie jest to jednak zwrot pod każdym względem niepoprawny?
Pozdrawiam!

Chciałbym zapytać, jak należy przekształcić pytanie „Wiesz, gdzie jest TWOJA córka?”, aby otrzymać poprawną formę grzecznościową. Oto opcje, które spotkałem i pomiędzy którymi się waham:

1. Wie pan, gdzie jest pana córka?
2. Wie pan, gdzie jest pańska córka?
3. Wie pan, gdzie jest jego córka?

Jeżeli to druga forma jest poprawna, to chcę jeszcze zapytać, jaka byłaby poprawna, gdyby pytanie było kierowane do kobiety (o ile mi wiadomo, przymiotnik pański nie ma żeńskiego odpowiednika).

Szanowni Państwo,
będę wdzięczny za przybliżenie zakresu zastosowania skrótu tut. Można się z nim spotkać bardzo często w korespondencji z instytucjami wymiaru sprawiedliwości, chciałbym dowiedzieć się, czy:
– po pierwsze: stosować go mogą obie strony („tut. Sąd wzywa”, „w odpowiedzi na wezwanie tut. Sądu”);
– po drugie: skrót tut. bywa używany również w innych, poza związanymi z wymiarem sprawiedliwości i urzędami, okolicznościach?
Łączę wyrazy szacunku,
I. S.

Witam!
Wracając do niegdyś poruszanego wątku wyrażenia tym bardziej że, chciałbym się dowiedzieć, czy poprawna jest również taka formuła: …, tym bardziej, że… Zaznaczam, że spotkałem się z taką pisownią w literaturze – m.in. w Mistrzu i Małgorzacie M. Bułhakowa, gdzie raz pisano …, tym bardziej że…, a innym razem …, tym bardziej, że… Z góry dziękuję i pozdrawiam Redakcję.