Dzień dobry, spotkałam się w paru publikacjach z czasownikiem "interagować" (w znaczeniu „A interaguje z B” = „A i B wzajemnie na siebie oddziałują”). Czy taki czasownik jest poprawnie utworzony? Interesuje mnie również pochodzenie; w słownikach łacińskich nie znajduję „interagō”, od którego polski wyraz mógłby powstać.

Szanowni Państwo,

jak należy rozumieć drugie zdanie w poniższym fragmencie?

„Członkowie rady będący członkami komisji doktorskiej, nie biorą udziału w głosowaniu rady, które dotyczy postępowania w sprawie nadania stopnia doktora, w związku z którym pełnią swoje funkcje. Osoby te podlegają wyłączeniu od udziału w głosowaniu, są jednak uwzględniane przy obliczaniu wymaganego quorum”.

Czy osoby te pomija się przy ustalaniu kworum, czyli np., gdy członków rady jest 60, a owych osób wyłączonych 7, to kworum wynosi 27?

Czy może liczba tych osób zawiera się w kworum, zatem gdy członków rady jest 60, to kworum będzie 31, mimo że uprawnionych do głosowania będzie 53?

Szanowni Państwo,
poniżej podaję fragment e-maila: „Szanowny Panie Profesorze, czy mógłby Pan Profesor…”'. Czy w powyższym fragmencie e-maila (i jego dalszej części) – poza nagłówkiem – zachodzi konieczność podkreślania funkcji adresata (poprzez powtarzanie zwrotu Panie Profesorze)? Z jednej strony ciągłe używanie formuły Panie Profesorze może być uznane za formę krygowania się, a z drugiej – zwracanie się per Panie odbiorca mógłby potraktować jako przejaw lekceważenia (czego przecież nie chcemy).

Chciałabym zapytać, czy w tekście pisanym poprawne jest użycie sformułowania „jak powiedziano powyżej”, czy też słowo „powiedziano” jest odpowiednie wyłącznie do wypowiedzi ustnych?

Z pozdrowieniami

Mówi się, że ludzie kształtują język. Niektóre narody są bardziej otwarte, a inne powściągliwsze i często wynika to z języka, którym się posługują (w języku angielskim nie używa się zbyt często form Pan/Pani, z kolei w koreańskim mamy całą paletę honorykatywności i zasad zwracania się do osób postawionych wyżej w hierarchii). Stąd moje pytanie: Czy to ludzie kształtują język, czy język kształtuje ludzi?

W literaturze spotykamy dwojaką pisownię nazwy jomswikingowie – jedni autorzy zapisują ją od małej, inni zaś od wielkiej litery. Osobiście skłaniałbym się ku małej literze, wzorując się na ortografii wyrazu wiking. Czy podzielają Państwo moje zdanie?

Witam.
Kto to jest kanapowiec? Słowo figuruje w SO pod red. E. Polańskiego, lecz ja spotkałem się jedynie z kanapowcem, czyli regionalnym określeniem pewnej rasy pieska.
Dziękuję za wyjaśnienie.

Ostatnio modne się stało się w środowisku naukowym wyrażenie kontrybucja autorska – w znaczeniu 'wkład autora lub autorów do pracy badawczej'. Czy takie znaczenie słowa kontrybucja notują już słowniki? Jakie sa prognozy?

Szanowni Państwo,
czy jeśli w zespole szkół katolickich dyrektorem jest ksiądz, to jest to ksiądz-dyrektor, czy ksiądz dyrektor? Równorzędność funkcji pełnionych przez tę osobę (w odróżnieniu np. od księdza proboszcza) przemawia w myśl odpowiedniej reguły za pierwszą opcją, ale widzę, że praktyka jest inna. A jak będzie z księdzem, który ma stopień doktora?
Z wyrazami szacunku,
Czytelnik Poradni

Szanowni Państwo,

co oznacza czasownik coachować? Czy ten czasownik występuje oficjalnie w języku polskim?

Coraz częściej pojawia się w rozmowach również zawód coach. Czy coach coachuje? Coach rozumiany jest jako osoba, która pomaga swojemu klientowi odkryć właściwą drogę do celu. Natomiast w języku angielskim znaczeniowo jest bliższy polskiemu trener. Jakich czasowników można użyć zamiast czasownika coachować?

Pozdrawiam,

Bartek