Dzień dobry. Chciałabym dowiedzieć się, która forma jest poprawna: „Nigdy mnie tam nie było” czy „Nigdy tam nie byłam”? Czy w pierwszym zdaniu mnie użyte jest w dobrym kontekście?

Szanowni Państwo,

moje pytanie dotyczy zasad użycia wielkich liter. Czy poprawnym jest użycie wielkiej litery celem rozróżnienia dwóch takich samych słów? W pismach (zwłaszcza urzędowych) po podaniu pierwszy raz pełnej nazwy umieszcza się informacje „(dalej również: podmiot gospodarczy)”. Zdarza się, że w dalszej części pisma trzeba użyć określenia „podmiot gospodarczy” nie odnosząc się do początkowo zastąpionej pełnej nazwy. Czy zastosowanie pisowni wielką literą (Podmiot gospodarczy/podmiot gospodarczy) jest poprawne? W języku angielskim w takiej sytuacji pomaga przedimek the, czy w języku polskim można analogicznie użyć pisowni wielką literą?

Czy w tym zdaniu nie należałoby użyć zaimka „jego”? Podmiotem i wykonawcą czynności w całym tym zdaniu jest adresat tej wypowiedzi, a nie jego przyjaciel. Jakie zasady należy rozważyć przy ocenie poprawności tego zdania?

Jeśli po przeanalizowaniu siebie, dalej uważasz, że powinieneś porozmawiać z przyjacielem, jasno powiedz mu, w czym jest problem, i za pomocą pytań pomóż mu zrozumieć swój błąd.

Szanowna Poradnio,

piszę z pytaniem na temat strony zwrotnej czasownika. Czy czasownik  ucieszyć się zaliczany jest do strony czynnej czy zwrotnej? Jak to rozróżnić?

Czy gramatyczna zasada dopasowania rodzaju podmiotu i orzeczenia w języku polskim nie obowiązuje w niektórych sytuacjach? Np. w zdaniu „premier powiedziała...” podmiot jest rodzaju męskiego, a orzeczenie żeńskiego. Podobnie jest z towarzyszącym rzeczownikowi przymiotnikiem. W sformułowaniu „polska dyrygent” gramatyczny rodzaj przymiotnika i rzeczownika są różne. Jeżeli powyższe przykłady są poprawne językowo, to w jakich sytuacjach możemy złamać zasadę dopasowania rodzaju do rzeczownika? Czy np. poprawne będzie zdanie „Znany osoba powiedział...”?

Dzień dobry,

mam problem ze zdaniem:

"Dziesiątki milionów dzików są zabijane..."

"Dziesiątki milionów dzików jest zabijanych..."

Wielki słownik poprawnej polszczyzny podaje, że "składnia liczebników nieokreślonych jest taka sama jak liczebników głównych od pięciu wzwyż".

Czyli: "Siedem dzików jest zabijanych", ale równocześnie zdanie "Dziesiątki dzików jest zabijanych" brzmi bardzo dziwnie, bo wydaje się, że to "dziesiątki" są podmiotem. Co zatem zrobić z "dziesiątkami milionów"?

Witam, nie chciałbym zajmować czasu, ale nie mogę rozgryźć takiej konstrukcji, gdy mówimy o grupie ludzi w której jesteśmy, np...niektórzy z nas..., część z nas... (bo w angielskim jest zachowana spójność): Część z nas robi inne rzeczy niż mówienie, ale (i tu się rozpada myśl, jeśli używamy czasowników) wypowiedzą się czy wypowiemy się..., zostaną czy zostaniemy...?

Czy są jakieś reguły, które to wyjaśniają?