Czy używanie słowa znajdować w znaczeniu 'oceniać' jest dopuszczalne? Na przykład: „Jak znajdujesz naszych nowych pracowników?” czy „Jak znajdujesz swoje danie?”. Informacje na sjp.pwn.pl sugerują, że nie: „Znajdować: daw. «ocenić stan czegoś, co się zobaczyło po przyjściu gdzieś»”.

Słownik ortograficzny zaleca pisać Almodóvar, ale Peron, nie Perón; Kodály, ale Kalman, nie Kálmán. Z czego wynika ta nierówność w podejściu do diakrytyki? Dlaczego Bartoka z dawnych wydań zmieniono na Bartóka i Bartok znikł, skoro Kadarowi/Kádárowi „przysługuje” oboczność? Dlaczego znaki diakrytyczne znad a, e, i, u, y można usuwać tylko w przypadku języków słowiańskich (https://sjp.pwn.pl/zasady/71-Zapisywanie-slowianskich-nazw-wlasnych-zawierajacych-swoiste-znaki-lacinskie;629646.html), a nie ma odpowiedniej zasady dla niesłowiańskich? (czyżby „gwałt na oryginale” był lżejszy)?

Jak nazywają się po polsku znaki specjalne takie jak:

# / | $ @ ^ & ~ ( ) [ ] { }

i inne takie?

Dzień dobry,

Dlaczego i skąd się to wzięło, że do zapisu wyniku meczu używa się znaku : ? Czy słownik o tym wzmiankuje, gdzie to ustalono?

Pozdrawiam

Dzień dobry, mam problem ze słowem „zniewalać” (od niewoli). Użyłam go w zdaniu, że pewne uczucie jest „zniewalajace” (chcąc uzyskać negatywny wydźwięk) i ktoś mi zwrócił uwagę, że o ile słowo „zniewalać” ma dwa znaczenia, o tyle „zniewalający” to już tylko „zachwycający”. Czy istnieje jakieś słowo oznaczające „tego, który zniewala”?

Zastanawiam się, czy istnieje jakaś różnica w stosowaniu wyrazów znów i znowu. Mnie osobiście się wydaje, że znowu jest formą długą od znów, stąd powinno się ją raczej stosować na początku i końcu zdania, a znów w środku, tak jak to się zaleca w przypadku słów dziś i dzisiaj. Mój oponent w dyskusji jednak się opiera, że formy te są całkowicie tożsame. Czy można by rozsądzić kto ma rację?

Szanowni Państwo,
chciałbym zapytać o tekst kolędy Północ już była. W trzecim wersie pojawia się sformułowanie którą zoczywszy i zobaczywszy (…). Jeśli dobrze rozumiem, to oba słowa znaczą dokładnie to samo, prawda? Czy środek stylistyczny polegający na zestawieniu słów o takim samym znaczeniu ma jakąś szczególną nazwę?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Dzień dobry,

chiałem spytać o wyrażenie „z powrotem”.

Ze zdziwieniem zauważyłem, że słowo „spowrotem” nie występuje w słowniku. Mimo to wydaje się, że „z powrotem” i „spowrotem” odnoszą się do różnych sytuacji np. „Spóźniłem się na pociąg i miałem problem z powrotem do domu” oraz „Pracownika przyjęto spowrotem do pracy”. Jeżeli mógłbym otrzymać odpowiedź, skąd taki brak słowa „spowrotem” w słownikach?

Pozdrawiam serdecznie.

Czy wyrażenie zrobić wejście (kalka angielskiego  make an entrance, np. On to dopiero wie, jak zrobić efektowne wejście) jest uznawane za poprawne? A podobne do niego  mieć wejście (np. Ale miała wejście, wszyscy na sali patrzyli tylko na nią)?

Z góry dziękuję za odpowiedź!

Witam!
We współczesnej, potocznej polszczyźnie roi się od przymiotników wartościujących. Każde opisywane zdarzenie, sytuacja musi być fantastyczna, super, rewelacyjna, niesamowita albo koszmarna, okropna, przerażająca, obrzydliwa etc. Dlaczego mamy taką skłonność? Kogo ona cechuje, czy większość z nas? Czy istnieje jakaś sprawdzona metoda uczenia swoich dzieci adekwatnego do rzeczywistych emocji formułowania wypowiedzi? I wreszcie czy historia języka notuje taki przypadek wcześniej?