Jak należy pisać: materiał twardowiążący czy materiał twardo wiążący (oczywiście najbezpieczniej: materiał wiążący twardo)?

Szanowni Państwo, 
piszę z prośbą o podanie poprawnego rzeczownika na określenie mieszkańca Bogoty (bogotanin, bogotanie?). Będę wdzięczna za pomoc. 

Pozdrawiam 
Kornelia M.

Szanowni Państwo,
pewien problem nie daje mi spokoju. Dlaczego w języku polskim, używając w czasie teraźniejszym predykatywów typu: trzeba, można, wolno, pomijamy czasownik jest, podczas gdy w czasach przeszłym i przyszłym czasownik w formie osobowej jest obligatoryjny, np. można było, trzeba będzie itd. Czy ma to swoje uzasadnienie? Czy forma złożona w czasie teraźniejszym istniała dawniej? Jeśli tak, dlaczego zanikła? Z tego, co wiem, np. w języku czeskim występuje do dziś.
Z pozdrowieniami
KG

W 2004 roku założycielka theBalm, Marissa Shipman (,?) zdała sobie sprawę, że tak naprawdę potrzeba jej tylko kilka prostych kosmetyków, aby przygotować sobie makijaż, w którym będzie się dobrze czuła.
Czy za imieniem i nazwiskiem powinien być przecinek w podanym tekście?

Szanowni Państwo,
w poradni językowej poruszano już wątek odmiany nazwisk dwuczłonowych, pisanych z dywizem (łącznikiem). Chciałbym jednak zapytać, jak należy postępować z nazwiskami obcojęzycznymi, choćby Milinković-Savić, Loftus-Cheek czy Maitland-Niles. To, że odmieniamy drugi człon, to jasne, ale jak należy postąpić z pierwszym? Pozostawić nieodmieniony czy wręcz przeciwnie?

Pozdrawiam.

Czy poprawnie zapisałem nazwy konkursów? Uczestniczono w: Konkursie na Najpiękniejszą Postać z Bajki, Konkursie ze Znajomości Patrona Naszej Szkoły, Gminnym Konkursie Plastycznym „O Wielki Pędzel”, Ogólnopolskim Konkursie Plastycznym „Bezpieczna Szkoła z PZU”, Akcji „Cała Polska Czyta Dzieciom”, Szkolnym Konkursie Tańca „Mix”, przygotowano Program Uroczystości Pasowania Pierwszoklasistów.
Serdecznie dziękuję za fachową odpowiedź.

Tłumacząc podręcznik do gry fabularnej (Role Playing Game) z języka angielskiego, w jaki sposób należy zapisać nazwy zdolności, zaklęć i umiejętności? W oryginale nazwy wieloczłonowe są pisane wielką literą co nie jest zgodne z zasadami polskiej ortografii. Na przykład „Attack of Opportunity” tłumaczymy jako Atak Okazyjny czy też Atak okazyjny? Czy jest dopuszczalne, żeby w takim przypadku, dla zachowania jednolitej stylistyki używać wielkich liter w nazwach wieloczłonowych, np: Zrodzony w Burzy, Aura Dowodzenia, Atak w Reakcji, Obietnica Zemsty i tym podobne?

Szanowna Poradnio!

Proszę o podanie poprawnej pisowni wyrażenia mąż(?)nie(?)mąż, dama(?)nie(?)dama. Dane z różnych poradni i blogów językowych są rozbieżne. Czy na ortografię ma wpływ znaczenie? Mam na myśli, że może chodzić o niepewność, czy to jest mąż, czy nie, ale może też chodzić o cechę (na wzór biało-czerwona), że np. osoba wygląda jak dama, ale zachowuje się jak (np.) kuchta; że ubiera się po męsku (mąż), ale zachowuje jak kobieta.

Wiem, że problem odmiany nazwisk był poruszany w poradni już wielokrotnie i powinniśmy je odmieniać, ale jak postąpić w przypadku, gdy właściciel nazwiska sobie tego nie życzy? Zapraszamy Wojciecha Spirydowa czy Wojciecha Spirydow, Kamila Jacobsa czy Kamila Jacobs, Damiana Odora czy Damiana Odor, Adriana Fąsa czy Adriana Fąs, Zofię Tyburczą czy Zofię Tyburczy?
Z góry dziękuję za odpowiedź.

Szanowni Państwo,
jestem tłumaczką czeskiego i słowackiego i często problem sprawia mi pisownia końcówek żeńskich nazwisk po polsku. W tekście występuje pani np. Nováková. Piszę o pani Novákovej czy Novákowej? Wspominam panią Novákovą czy Novákową? A jej mąż Jiří – z Jiřím czy Jiřim, Jiříego, Jiřiego czy Jiřego?

Będę bardzo wdzięczna za rozwianie moich wątpliwości.

Z poważaniem
Magdalena Domaradzka