Witam serdecznie!
Nie udało mi się znaleźć odpowiedzi ani w korpusie, ani w archiwum poradni. Chodzi mi o wyrażenie: specjalne strefy ekonomiczne. Piszemy wielką czy małą literą? Nie jest to regularna organizacja, co więcej, mówi się przecież o TZW. specjalnych … Niemniej jednak bardzo ważna jest dla mnie jednoznaczna odpowieź (jeśli takowa istnieje).
Dzięuję za pomoc.

Szanowni Państwo,
Niedawno przedmiotem dyskusji pomiędzy mną a moim rozmówcą stały się formy stopniowania przymiotników. Podczas gdy mój interlokutor upierał się przy stosowaniu form opisowych w stosunku do krótkich przymiotników – a więc: bardziej tani, bardziej smaczny, ja opowiadałem się za formami syntetycznymi – tańszy, smaczniejszy. Słownik poprawnej polszczyzny mówi jedynie, że formy opisowe „nie zasługują na aprobatę”. Czy to znaczy, że należy je tępić?
Pozdrawiam serdecznie.

W jednej z reklam widnieje następujący tekst: „Biorąc udział w naszej akcji, stwarzasz szansę na sukces ludziom bezrobotnym i studentom”. Moje pytanie wynika z czystej ciekawości, gdyż tekst jest oczywiście komunikatywny, więc: stwarzasz szansę (komu? czemu?) – ludziom; czy też: stwarzasz szansę DLA (kogo? czego?) – ludzi? A może jeszcze inaczej: stwarzasz szansę na sukces dla ludzi? Która z tych form jest poprawna pod względem fleksji oraz frazeologii?

Dzień dobry,

chciałbym się dowiedzieć czy poprawne jest używanie słowa submisja jako określenie procesu przesyłania artykułów do czasopisma naukowego. W języku angielskim występuje czasownik submit, który dokładnie oznacza 'przedstawiać (sprawę), składać (np. rezygnację), przedkładać, dostarczać (dokumenty)'. Czy polskie słowo submisja w takim znaczeniu nie jest zbędną kalką językową?

Pozdrawiam

Wszystkie słowniki notują wyłącznie odmianę supportu. Chciałbym się dowiedzieć, czy istnieje możliwość użycia końcówki -a w odniesieniu do muzyka na wzór rzeczownika ideał(-a a. -u). Kiedy można stosować końcówkę -u dla osób? Można poprosić o jakieś inne przykłady?
Przy okazji chciałbym spytać, skąd wzięła się wymowa [seport] (jedyna w moim Wielkim SWO z 2003 roku) i w jakim rejonie tak mówią.

Dzień dobry,

pytanie dotyczy wyrazu „swary”, który dzisiaj w słownikach odnotowywany jest tylko w formie liczby mnogiej. W Słowniku języka polskiego pod redakcją W. Doroszewskiego wyraz ten notowany był jeszcze w formie liczby pojedynczej: „swara”. Czy możemy twierdzić, że współcześnie forma liczby pojedynczej wyszła z użycia (i czy jej użycie w tekście będzie błędem)?

Dzień dobry. Proszę o wyjaśnienie słowa sworny zawartego w nazwie miejscowości znajdującej się na Kaszubach: Swornegacie. Dziękuję za pomoc.

Czasem w 3. osobie obu liczb powstaje wątpliwość, którego zaimka dzierżawczego użyć: swój, jego, jej czy ich. W poniższych zdaniach chyba nie wszędzie są one użyte poprawnie. Na jakiej regule gramatycznej można się tu oprzeć?

1. Pomógł im kupić swój pierwszy samochód.
2. Została skrytykowana przez członków swojej własnej partii.
3. Gdy ktoś publicznie występuje, powinien wiedzieć, jaka jest linia swojej partii.
4. Człowiekowi dana jest władza nad wszelkim ciałem, a przede wszystkim nad jego własnym.

Niektórzy odradzają pisownię allo- i skłaniają się ku uproszczonej postaci (alofon, alopatia). Także WSO daje przewagę wyrazom na alo-. Czy kierując się wspomnianą tendencją, można uznać formę sylabus za lepszą od tej z podwojonym l?

Moje pytanie dotyczy słynnego powitania Szanowni Państwo. Jaki znak interpunkcyjny powinniśmy stosować po tym zwrocie: przecinek, wykrzyknik, czy też nie stosować nic? A w konsekwencji czy dalszą część listu piszemy z małej czy z wielkiej litery?
Pozdrawiam serdecznie,
AK