Szanowni Państwo,
jak należałoby odmieniać imiona i nazwiska japońskie w przypadku użycia ich w połączeniu z formami grzecznościowymi, takimi jak -san, -kun, -sama, -chan, -sensei oraz o-? Chodzi o egzotyzację dialogu, więc ich pominięcie nie byłoby pożądane.
Czy w przypadku sufiksów odmieniać powinny się oba człony (o ile istnieje taka możliwość), czy też jedynie któryś z nich? I czy pisownia imienia z prefiksem powinna być: O-Hana czy Ohana?

Z wyrazami szacunku
Czytelniczka

Mam zastrzeżenia do wątpliwości p. dr. Malinowskiego z Krakowa co do pisowni wyrażeń typu super hiper korzystny. Pan Doktor zaleca tu pisownię rozłączną. Tymczasem w Dyktandzie Ogólnopolskim 2016 autorzy (i to jakże wysocy!) zastosowali autorytatywnie zapis superekstrawartościowe warzywa. Takie wyrażenia stosuje się bardzo rzadko, ale czy nie byłaby tu potrzebna wierność jednej zasadzie słownikowej i nieproponowanie wyjątków?
Z szacunkiem
Andrzej Dembowski Toruń

Szanowny Panie Profesorze,
Jak należy napisać: toczy się sprawa przeciwko Lwu, czy Lwowi? Prasa i telewizja używają tylko pierwszej formy, gdy tymczasem nowy słownik ortograficzny przy haśle Lew podaje formę celownika Lwowi.
Drugi problem to słowo prefiks, które używane jest również w pisowni prefix, i to w telewizji publicznej. Która forma jest poprawna?
Pozdrawiam –
Janusz Gramse

Dzień dobry,

zastanawiam się, jak w morfologii odróżnić morfem słowotwórczy od fleksyjnego? Czy w wyrazie kręgosłup, morfem -o- będzie słowotwórczy czy fleksyjny? Jak to uzasadnić?

Z wyrazami szacunku,

Karol

W pracach naukowych z zakresu m.in. psychologii robi ostatnio karierę słowo net generacja pisane na różne sposoby. Jaka pisownia byłaby w jego przypadku wskazana: łączna, rozdzielna, a może z łącznikiem?

Szanowni Państwo,

dlaczego mówimy prehistoria, a nie prahistoria skoro wszędzie indziej stosujemy pra-, np. pradziadek, prababcia, pradziadowie, pradzieje, prasłowianie, prasłowiański, praindoeuropejski itp. Proszę o odpowiedź.

Pozdrawiam

Zainteresowało mnie słowo probówka, wymieniane w słownikach obok próbówka i uznane za równie poprawne. Skąd to pro-, nieuzasadnione, jak mi się wydaje? Bo chyba w czasach, gdy mówiono probować, nie było jeszcze badań chemicznych i naczyń zwanych pro- / próbówkami?

Szanowni Państwo.

Zastanawia mnie pewna rzecz związana z przedrostkiem pra-. Chodzi o wyrażenia: prawnuk, prawnuczka albo prawnuki. Czy te wyrażenia są językowo logiczne, skoro przecież przedrostek pra- był używany do tworzenia wyrażeń opisujących coś co było wcześniej, jak pradziadowie, prajęzyk albo pradzieje. Natomiast wnuki to jest coś co jest następne, a nie wcześniejsze.

Pozdrawiam

Witam,
jakie jest pochodzenie (etymologia) słowa rozumieć?

Witam
Interesuje mnie etymologia słowa skusić, skucha (pot. „w grach dziecięcych: pomylić się, powodując utratę punktów lub dopuszczenie do gry przeciwnika”).
Z góry dziękuję za pomoc.