Szanowni Państwo,
moje pytanie dotyczy formy nagłówka, jakiej należy użyć w nietypowej korespondencji prywatnej. Nadawcą ma być dwudziestoletnia kobieta, a adresatem – trzydziestoparoletni mężczyzna, którego nadawca nie zna osobiście, a jedynie z tekstów zamieszczonych w internecie (adresat jest dziennikarzem obywatelskim). Celem listu jest nawiązanie prywatnego kontaktu z adresatem, aczkolwiek nie chodzi o kontakt o zabarwieniu damsko-męskim.
Z wyrazami szacunku,
Helena E.

Czy wyrażenie na dłuższą metę jest sensowne? Przecież meta to linia przecinająca tor (bieżnię), a zatem znaczenie ma nie długość mety, ale jej odległość od linii startu. Czy w związku z tym poprawniejsze nie jest wyrażenie na dalszą metę, czyli w dłuższym okresie, w dłuższej perspektywie?

Witam,
piszę do Państwa, ponieważ w prasie natknęłam się na nekrolog, którego autor użył sformułowania „Niech Ci ziemia lekką będzie”. Zastanawiam się, czy wykorzystanie tego zwrotu jest akceptowalne. Z góry dziękuję za pomoc.
Pozdrawiam serdecznie
AK

Jakie zagrożenie dla języka stanowi nowomowa i czym jest to wywołane? Jak można to zagrożenie zneutralizować?

Czy numer odnośnika literaturowego odnoszącego się do całego akapitu powinien stać przed kropką, czy po kropce? Czy istnieje jakaś różnica w jego umiejscowieniu gdy dotyczy on pojedynczego zdania?

Pytanie niestety niezwykle aktualne. Jak wygląda prawidłowa pisownia i odmiana nazwiska (i chyba imienia) Osama bin Laden. W prasie i telewizji spotkałam się z kilkoma formami: Osama ben Laden, Osama Ben Laden, Osama ibn Laden (jak Ibrahim ibn Jakub), z Osama bin Ladenem. W „Przeglądzie” stosujemy pisownię Osama bin Laden, z Osamą bin Ladenem (odmiana jak dama), o Osamie bin Ladenie itd., czyli odmieniamy oba człony. A może wszystkie formy, oczywiście odmieniane, są poprawne? Prawdopodobnie na tej samej zasadzie w naszym tygodniku piszemy Jasir Arafat, bo tak jest w słowniku, a w innych gazetach można spotkać pisownię Jaser lub Jasser. I jeszcze jedno – co dokładnie oznacza słówko bin (ben)? Może to samo, co ibn (o ile pamietam – syn, Ibrahim syn Jakuba)?
Dziękuję.
Agata Gogołkiewicz

Dzień dobry!
Czy w korespondencji urzędowej można stosować formę osobową? Przyznaję, że bardziej podoba mi się zwrot np. „Wyrażam zgodę” niż „Wyraża się zgodę”. Pismo podpisane imiennie przez szefa, które w treści zawiera np. postanowiono, zaleca się itp., brzmi tak, jakby decyzję podjął nie wiadomo kto. Czy sprawy te są jakoś uregulowane, czy nie?
Dziękuję za odpowiedź.
Katarzyna

Szanowni Państwo,
pełnienie urzędu prezydenta w Polsce jest ograniczone w czasie. Mimo to po upływie kadencji zwracamy się do byłych prezydentów per panie prezydencie. Czy poza prezydentem są jeszcze takie stanowiska których zwyczajowo wciąż używamy w tytułowaniu, nawet po upływie kadencji?
Łącząc pozdrowienia
Tomasz Romaniuk

Szanowni Państwo,
czasami, mówiąc do policjanta, używamy żartobliwego zwrotu panie władzo. Jak należy się zwracać go grupy policjantów? Panowie władza?

Szanowni Państwo,
ostatnio spotkałem się z określeniem pani motorniczy. Czy jest ono uznawane za dopuszczalne, czy jest niepolecane? Razi mnie jego użycie, naturalniejsze wydaje mi użycie formy pani motornicza. Gdy się używa pierwszej, wymienionej przeze mnie formy, niemożliwe jest odmienienie jej inaczej niż z żeńskim przymiotnikiem („Spotkałem panią motorniczy” brzmi sztucznie). Trudno mi znaleźć inne przykłady, oprócz stajenny. Co o tym myśleć?
Łączę wyrazy szacunku,
Piotr Kowalski