Myślę, że wywód zawarty w poradzie https://sjp.pwn.pl/poradnia/szukaj/czy%20mo%C5%BCna%20zaczyna%C4%87%20zdanie%20od%20ale.html, to za daleko idące dywagacje na waszej stronie, tak jak i wiele innych dotyczących tematu.

Powyższe wskazuje, że można zacząć zdanie od dowolnego łącznika itd., co jest wprowadzaniem w błąd. Łącznik, jak sama nazwa wskazuje, służy do łączenia, zatem zaczynanie zdania od i wydaje się niedopuszczalne, bo po kropce i nie spełniałoby swojej funkcji. Przykład jest także nieadekwatny, ponieważ mówi o czynnościach mówionych, wywód: „Gdyby jednak kioskarz podał Panu gazetę zamiast zapałek, to Pańskie Ale ja poproszę zapałki byłoby jak najbardziej stosowne” jest jak najbardziej niestosowny, ponieważ w mowie nie ma dużych liter, a sytuacja wskazuje na problem przekazania informacji drogą mówioną, a nie pisaną gdyby nawet opisać tę sytuację to zaczęcie zdania od Ale wydaje się niedopuszczalne w związku z wizerunkiem takiego zdania, a po drugie w tekście są błędy.

Proszę skorygować tekst bo na stronie PWN to wstyd.

Dzień dobry,

czy każda wiadomość przekazywana przez media (gazeta, telewizja, strona internetowa itd.) zawsze jest sensacją? Na przykład wypadek samochodowy, popełnienie przestępstwa, wyrok sądu, wybory, spotkanie prezydenta miasta z mieszkańcami, odsłonięcie pomnika, otwarcie nowego sklepu itd. Zgodnie z definicją sensacja to „zaskakująca wiadomość lub niezwykłe wydarzenie budzące powszechne zainteresowanie; też: wrażenie wywołane taką wiadomością lub takim wydarzeniem”. Czy da się przekazać informację lub wiadomość bez sensacji? Czy wystarczą suche fakty np. zdarzyło się X w miejscu Y? Czy podawanie szczegółów już jest sensacją?

Z poważaniem

Kamil

Mam pytanie, jak się mówi poprawnie: Jak się spotykamy z koleżankami, to siedzimy z telefonami / czy korzystamy z telefonów / czy siedzimy w telefonach?

Witam!
Chciałbym zapytać się, czy powiedzenie słowa straszny w zdaniu „Moja nowa komórka jest strasznie wielka” jest poprawne. I czy w ogóle używanie tego wyrazu w kontekście wielkości jest poprawne?

Jak zapisać wyraz z prefiksem sub-? Sub-twórca, subtwórca czy sub twórca? Najbardziej prawdopodobna wydaje się wersja z łącznikiem, ale różnie bywa.
Pozdrawiam

Niedawno w Poradni pojawiła się opinia, że obowiązuje łączna pisownia przedrostka super niezależnie od znaczenia (superczłowiek 'superman' i 'świetny gość', supersamochód 'wyścigówka' i 'fajna bryka', superlaska 'szprycha' i 'git dziewucha'). Sam jestem zwolennikiem różnicowania pisowni, tak jak w przypadku płyty długogrającej. I w USJP takie zróżnicowanie nastąpiło, właśnie w haśle super (choć akurat słowo okazja chyba go nie wymaga…). Czy mogę prosić o skomentowanie tej rozbieżności?

Ciekawi mnie pochodzenie słowa superunek. Szukałam, ale nie znalazłam, stąd moja prośba o wyjaśnienie.

Pozdrawiam

Marta Kisiel

Swego czasu w prasie mocno krytykowano manierę komentatorów sportowych, którzy nagminnie mówili: „Przypomnijmy wynik tym, którzy dopiero teraz włączyli telewizory”. Widoczny jest brak logiki, gdyż jak można przypomnieć coś komuś, kto czegoś nie zapomniał, bo wcale o tym nie wiedział. Ale może się mylę i jednak jest to jakaś już ustalona fraza, dopuszczalna elipsa albo coś w tym rodzaju, tak więc nie ma sensu na siłę szukać w tym braku logiki?

Czy w zdaniu: „To proste i wcale nie agresywne pytanie” można napisać nie oddzielnie? Takie są moje intencje, tzn. chodzi mi o to, że pytanie jest nie agresywne, ale rzeczowe, czy jest to jednak dopuszczalne, gdy pozostała część zdania jest tylko w domyśle? Czy taką pisownią można wręcz sugerować ten domysł?

Czy poprawne jest używanie rzeczownika w mianowniku po osobowej formie czasownika być, np.: „Jesteśmy fajne chłopaki”, „Ty jesteś zuch”, czy też należy używać rzeczownika w narzędniku, np. „Jesteśmy fajnymi chłopakami”, „Ty jesteś zuchem”.
Pozdrawiam,
Marta Piaskowska