Znalazłem w sieci taką opinię: „Czy etycy i poloniści wystąpią o zmianę słowa inwalida na bardziej przyjazne, bowiem to oznacza człowieka nieważnego?”. Przyznam, że mocno się zdumiałem. Podobno niektórzy fryzjerzy wolą mówić o sobie styliści fryzur, bo fryzjer to według nich zbyt pospolite określenie, ale czy słowo inwalida rzeczywiście jest „nieprzyjazne” albo np. poniżające? Przecież od dawna jest to określenie osoby niepełnosprawnej – chyba w pełni neutralne i powszechnie akceptowalne.

Jak dalece sięga wpływ przeczenia? Chodzi mi o konieczność zastosowania dopełniacza w dalszej części zdania, kiedy to nie, które jak najbardziej jej dotyczy, jednak już wybrzmiało i rzeczownik w dopełniaczu wygląda mi jakoś dziwnie. Słowem – które z poniższych zdań jest poprawne?

Zło nie zawsze musi mieć postać ogra, a dobro przypominać tańczącą w deszczu rusałkę.
Zło nie zawsze musi mieć postać ogra, a dobro przypominać tańczącej w deszczu rusałki.

Dziękuję i pozdrawiam.
Anna

Proszę o wyjaśnienie zasad użycia słów: jakiś (jakichś), jakiekolwiek (jakichkolwiek) po przeczeniach. Czy aby rzeczywiście zawsze muszą być zastępowane odpowiednimi formami wyrazu żaden? Z poniższych wariantów na przykład niepoprawne wydaje mi się jedynie zdanie 2. Czy słusznie?

1. Nie prowadzę obecnie żadnych rozmów.
2. Nie prowadzę obecnie jakichś rozmów.
3. Nie prowadzę obecnie jakichkolwiek rozmów.

Szanowni Państwo,
jedno z większych państw w Azji Środkowej to Kazachstan. Czy poprawne wersja przymiotnika brzmi: kazaski, kazachski (obie wersje znalazłam w słownikach), czy może kazachstański? Rząd kazaski czy rząd kazachstański?
Podobny problem jest z sąsiadami Kazachstanu. Turkmeński czy turkmenistański? Kirgiski czy kirgistański?
z pozdrowieniami,
Maria Piechowska

Droga Redakcjo,

czy użycie zwrotu kanoniczny rozumianego jako 'najlepiej odzwierciedlający pewien stan rzeczy, wzorcowy' jest poprawne, skoro w internetowym słowniku PWN (https://sjp.pwn.pl/slownik/2562755/kanoniczny), nie ma jasno na to wskazującego objaśnienia (punkt 1 być może pełni taką rolę). Przykłady: „To kanoniczny przykład nieudolności wojsk Mussoliniego”, „Twój obraz elfa to kanoniczny przykład tego jak elf MUSI wyglądać”.

Dziękuję za odpowiedź

Paweł M. a.k.a. Personidas

Dzień dobry,
jak oceniają Państwo używanie (nadużywanie) określenia kluczowy? Zazwyczaj staram się je ograniczyć do minimum, bo uważam, że jest wiele lepszych słów, które przekażą to samo znaczenie, ale wielu autorów bardzo się przeciwko temu buntuje. Moim zdaniem kluczowy nie prezentuje zbyt dobrego stylu i chciałabym wiedzieć, co na to autorytety.

Dziękuję i pozdrawiam.

Witam,
jako osoba, która do niedawna używała słowa kogo zamiennie z czyje chciałbym dokładniejszego uzasadnienia niepoprawności tego zwrotu. Na pytanie „Czyje to jest?” możemy odpowiedzieć „Czyjeś?”, ale nie „Kogoś?”. Jednak odpowiemy „Kogoś innego” a nie przekażemy tego używając słowa czyjeś, co dla mnie zwrot „Kogo to jest” czyni po prostu naturalnym. Liczę na rozwianie moich wątpliwości, żebym z czystym sumieniem mógł wyeliminować „Kogo to jest?” z mojego słownika.
Pozdrawiam

Czy w zapisie bibliograficznym:

Wokół „W pustyni i w puszczy”. W stulecie pierwodruku powieści, koncepcja J. Axer i T. Bujnicki, Kraków 2012

należy pozostawić wyrażenie koncepcja (zgodnie z kartą tytułową), czy lepiej użyć znanego skrótu oprac.? A może lepiej red.?

Szanowni Państwo,
skąd wzięło się określenie krótko i węzłowato, tzn. dlaczego węzłowato przyjęło się jako wzmocnienie zwięzłości i krótkości? Mnie węzłowaty kojarzy się raczej tak, jak podano w SJP, czyli 'pełen węzłów', a więc raczej 'nierozwikłany, nierozwiązany, skomplikowany'.

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Chciałabym wiedzieć, o kim możemy powiedzieć, że jest wyszkowianinem? O tym, kto się tu urodził, o tym, kto tu mieszka, czy też może o tym, kto stąd pochodzi i czuje się związany z miastem?
Pozdrawiam serdecznie – Elzbieta Szczuka