Szanowni Państwo,

proszę o źródłosłów oraz rozwój semantyczny słowa  szkarłat.

Pozdrawiam

Stratos Vasdekis

Jaka jest etymologia wyrazu szmondak?

Moje zainteresowanie wzbudził czasownik rzec. Niektóre źródła poprawnościowe podają, iż nie tworzy on form czasu teraźniejszego. Czy zatem rzecze użyte w tytule Tako rzecze Zaratustra jest formą czasu przyszłego (rzeknie, powie, będzie mówił)? W oryginale występuje sprach, czyli czas przeszły dokonany.

Pozdrawiam i dziękuję serdecznie za tę i wszystkie odpowiedzi.

Wita,
przejdę od razu do setna sprawy, jak poprawnie zapisać słowo: z powrotem czy spowrotem? Chciałabym nadmienić, że zależy mi bardzo na czasie. Liczę na szybkie wyjaśnienie mojego problemu.
Z góry dziękuję

Szanowna Poradnio!
Edytując tekst, napotkałam na trudność wynikającą z potrzeby posługiwania się skrótowcem EM – Efektywne Mikroorganizmy. Oprócz opisu EM-ów i ludzi mówiących o EM-ach są też bardzo często wzmianki o technologii EM. No właśnie: technologii EM-ów czy technologii EM? Wydaje mi się, że w rozmowach częściej spotykam formę nieodmienioną, ale odmienioną formę skrótowca EM, gdy mowa o samych efektywnych mikroorganizmach, nie o technologii. Co robić? Odmieniać czy nie odmieniać?

Jak powinno się transkrybować gruzińskie nazwiska zakończone na –ia/-ija, które w wersji rosyjskiej mają postać Габелия, Кантария, Коркия? Czy przejście przez rosyjski i pisanie „Kantarija” ma uzasadnienie, czy pozostać przy rozpowszechnionej (vide Wikipedia) końcówce bez „j”?

Jak prawidłowo zapisać w transkrypcji nazwiska rosyjskie Акиньшина i ukraińskie Гринько. Pytanie dotyczy fragmentu -нь-. Czy przejdzie on w -ń-, -n´- czy -n-?

Proszę o rozstrzygnięcie: czy w transkrypcji (nieuproszczonej) nazwisk ukraińskich i rosyjskich нь (сь) powinno przejść w ń (ś), czy w n´ (s´)? Kłopot z interpretacją bierze się ze sformułowania „znak zmiękczenia” („ь oddajemy przez ´ — znak zmiękczenia”) oraz z przykładu „князь — kniaź” w opisie reguł transkrypcji dla języka ukraińskiego.
Dziękuję.

Szanowni Państwo!
Moje pytania i wątpliwości dotyczą obuwia. Po pierwsze trupięgi. Buty zakładane nieboszczykowi do trumny. Byle jakie, lipne, ponoć czasem nawet tekturowe, bo przecież prawdziwych szkoda. Interesuje mnie etymologia tych trupięgów.
W czasach mojej babki i wcześniej, gdy kapcie można było ubrać jedynie nocą, wybierając się do wychodka, po domu chodziło się w obuwiu dziennym. Buty, trzewiki, kamasze… Których używano w domu, a których na zewnątrz?

Czy mogliby mi Państwo wyjaśnić, której z poniższych form należy użyć, gdy nie ma się pojęcia o płci osób, o których mowa: troje uczniów czy trzech uczniów (na przykład „W naszej koedukacyjnej klasie wylosujemy trzech / troje uczniów”)?
Dziękuję uprzejmie.