Dzień dobry, w jaki sposób poprawnie nazwać obywatelstwo obywatela Bośni i Hercegowiny, czy będzie to obywatelstwo: bośniacko-hercegowińskie? Na wzór: Polska – obywatelstwo polskie, Niemcy – obywatelstwo niemieckie, itd.

Szanowni Państwo,
jak pisać: okupacja niemiecka czy niemiecka okupacja, akowskie podziemie czy podziemie akowskie?

Szanowna Redakcjo!
Można stosować zamiennie terminy takie jak polonistyka i filologia polska, germanistyka i filologia germańska etc., ale czy możemy mówić o przewadze któregoś z nich? Czy jeden z nich jest bardziej potoczny, a drugi – oficjalny? Jaka jest etymologia tych krótszych nazw?
Z góry serdecznie dziękuję za odpowiedź.
Z poważaniem
Felicyta

Interesuje mnie jedna kwestia, mianowicie: czy można używać sformułowania (na przykład) polski autonomista w znaczeniu ‘kogoś, kto jest autonomistą pochodzącym z Polski’, a nie ‘zwolennik autonomii Polski’? Przykład mógłby być taki (i to kompletnie hipotetyczne, poglądy roli nie grają): Sprawę autonomii Gdańska popierali zarówno autonomiści gdańscy, jak i polscy.

Mam problem z przydawkami charakteryzującymi oraz klasyfikującymi. Ich różnica w podręcznikowych przykładach jest jasna (brunatny niedźwiedź – niedźwiedź brunatny), ale problem pojawia się w nazwach typu królewski dostojnik (a. dostojnik królewski) czy kobiecy podmiot (a. podmiot kobiecy).
Czy stawianie w takich nazwach przydawek przed rzeczownikiem to błąd? Czy też jest to konieczne wyłącznie wtedy, gdy pozycja przydawki ma wpływ na znaczenie (czeski film a film czeski)?

Szanowni Państwo!
Ostatnio pokłóciłem się o odmianę Wedel w poniższym zdaniu: Stefan pracuje obecnie w fabryce Wedla.
Czy odmiana została przeprowadzona poprawnie? Jak poprawnie należałoby napisać? Czy na przykład bez odmiany fabryce Wedel? Czy zastosowanie odmiany wskazuje na przynależność fabryki do Karola Wedla, który nie jest de facto właścicielem, gdyż nie żyje od 1902 roku?
Bardzo proszę o rozwiązanie powyższej zagwozdki.

Z poważaniem, 
Daniel

Prośba o…

Mam pytanie do Pani Profesor Kłosińskiej, bezpośrednio nawiązujące do odpowiedzi z dzisiejszego newslettera z Poradni Językowej.

Gdyby wyrażenie „Prośba o analizę dokumentów” pojawiło się w nagłówku e-maila, to również oceniałaby je Pani jako niewłaściwe?

Dwa przykłady e-maila poniżej.

Temat: Prośba o analizę dokumentów

Treść A: Dzień dobry, uprzejmie proszę o przeanalizowanie dokumentów i przesłanie swojej opinii. (…)

Treść B: Cześć, rzuć na to okiem i daj znać, co sądzisz. (...)

Witam!
Czy przymiotniki od nazw własnych, typu: tytuł gry, filmu czy nazwa firmy, powinny być pisane wielką literą, tak jak przymiotniki od imion i nazwisk? Np. polsatowski program, microsoftowa impreza, stracraftowa rozgrywka.
Dziękuję i pozdrawiam.
Anna

Jestem studentką języka hiszpańskiego na Uniwerstecie Śląskim. Podczas tłumaczenia tekstu hiszpańskiego natrafiłam na słowo, które wydaje mi się nieprzetłumaczalne. Hiszpański wyraz clasista oznacza osobę, która ocenia ludzi wg ich przynależności do określonej klasy społecznej. Pierwszym moim odruchem było przetłumaczenie tego słowa na klasista (bo rasista), ale przecież takie słowo w języku polskim nie istnieje. Po namyśle zdecydowałam się na snoba, ale nie jest to przekład zbyt dokładny, bo główną cechą snoba jest naśladownictwo, podczas gdy clasista tylko dyskryminuje określone klasy. W związku z tym zwracam się z pytaniem, jakie polskie słowo najlepiej oddawałoby to znaczenie, bo może jednak jest w naszym języku odpowiednik wyrazu clasista, tylko ja go po prostu nie znam?

W stosunku do wypędzenia po II wojnie ludności niemieckiej z Pomorza i Śląska oraz wypędzenia polskiej ludności z Kresów używa się nietrafnego określenia repatriacja. Czy zabranie komuś ojczyzny i wysiedlenie na inne tereny bez zmiany przynależności państwowej nie powinno nazywać się raczej depatriacją?