Imiona (oraz chyba ogólnie – rzeczowniki) można zdrabniać. Katarzyna staje się Kasią, a krzesło – krzesełkiem. Czy jest proces odwrotny, a jeśli tak, to jak się on nazywa? Przykład z mojego najbliższego otoczenia – Florian, który lubi jak się do niego mówi „zgrubiale” Florosław :) Jest to oczywiście pseudonim z przymrużeniem oka, ale być może „jest na to jakiś paragraf”. Analogicznie: góra – górsko/górzysko, chłop – chłopidło itp.

Witam.
Znam człowieka o nazwisku Kisiel. Jak poprawnie odmieniać to nazwisko? Bardzo proszę o konkretne informacje. Z góry dziękuję i pozdrawiam.

Szanowni Państwo,
zastanawiam się, jaka odmiana pseudonimu bohaterki Kobiety-Kot jest poprawna. Czy powinno się odmieniać tylko człon Kobieta, czy również Kot? Przykładowo zdanie „Film z Kobietą-Kotem” wydaje się w porządku, ale już „Powiedziałem Kobiecie-Kotu” albo nawet „Powiedziałem Kobiecie-Kotowi” brzmi trochę niedorzecznie.
Dziękuję za odpowiedź

Szanowni Państwo,
Robert Schumann pod wpływem opowiadań E.T.A. Hoffmanna, który pisał pod pseudonimem Johannes Kreisler, stworzył cykl miniatur zatytułowany Kreisleriana op. 16 (pisownia oryginalna). W świadomości wielu Polaków cykl ten egzystuje jako ta Kreisleriana (ponieważ ma końcówkę -a), lub te Kraisleriana (ponieważ jest ich w cyklu osiem). Czy można ten tytuł odmieniać i powiedzieć np., że ogniwo tego cyklu to Kraisleriano, skoro myśli się o Kraislerianach?
Grzegorz Słomczyński

W ostatnim czasie wywiązała się spora dyskusja na forum internetowym dotycząca pisowni wyrazu mąż z dużej litery. Pisząc więc Mąż, nie tylko kieruję się względami emocjonalnymi, lecz także bardziej traktuję tę formę jako pseudonim (przezwisko, przydomek). Posłużę się przykładem felietonów Leszka Talko i Moniki Piątkowskiej, w których żona jest po prostu określana jako Najlepsza z Żon. Moja forma jest krótsza, po protu Mąż.
Czy w takiej sytuacji pisownia ta jest poprawna? Dziękuję.

Szanowni Państwo!
Meszuge – czy się odmienia? Jest to określenie z jidysz ('wariat, szaleniec'), ale i pseudonim polskiego pisarza (jest w Wikipedii) oraz tytuł książki Singera. Czy ma to jakieś znaczenie? W każdym razie: „Widziałem meszuge, Meszuge” czy meszugego, Meszugego? A może jeszcze inaczej?
Z poważaniem – Cain

Ad https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/Janko-muzykant-czy-Janko-Muzykant;19410.html
Czy rzeczywiście wielka reforma ortografii z lat 1934-1935 (lub jakakolwiek) zajmuje się takimi sprawami jak tytuły? Jest tego trochę: Ojciec [C/c]hrzestny, Władca [P/p]ierścieni, Raport [P/p]elikana… A może jest to tylko niefrasobliwie dopisana przez kogoś wersja taka, jak mu się wydawało? Podobny przypadek dotyczy np. [M/m]ałpki Fiki-Miki (zob. https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/Mis-Colargol;14752.html

Witam.
Jakie są reguły odnośnie kierunku tekstu na grzbiecie książki/gazet?
Pozdrawiam

Dziękuję bardzo za odpowiedź w sprawie akcentu. Mam kolejne pytanie, tym razem odnośnie do polskich nazwisk zakończonych samogłoską „o” (np. Matejko, Szwedo, Konopko). Dlaczego wydawnictwa poprawnościowe zalecają odmianę takich nazwisk, jeśli dotyczą mężczyzn, a nieodmienianie, jeżeli odnoszą się do kobiet? Jakie są przeciwwskazania, żeby nie odmieniać? Przecież w obu przypadkach nazwiska te łatwo się deklinują. Nie widzę tu konsekwencji.

Szanowni Państwo, zwracam się do państwa z zapytaniem dotyczącym istoty nazwiska pana Szymona Szynkowskiego vel Sęk. Dokładniej chodzi o to, jak Państwa zdaniem należy traktować taką konstrukcję nazwiska. Czy całość znajdująca się za imieniem to pojedyncze, jednoczłonowe nazwisko? Czy jest to może nazwisko kilkuczłonowe? Powodem tych rozważań jest zagwostka, jak należałoby traktować takie nazwisko (a może nazwiska?), kiedy ktoś pragnie połączyć swoje z nazwiskiem małżonka (np. Kowalska i Nowak w Nowak-Kowalska). Jestem świadomy, że jest to kwestia natury prawnej i dlatego prosiłbym tylko o określenie, tak jak na początku pisałem, jak należy traktować takie i podobne nazwiska.