-
Zaginione słowa – ktokolwiek słyszał, ktokolwiek wie
18.05.202313.05.2023Czytelnicy naszej poradni poszukują „utraconych” wyrazów, które opisują w następujący sposób:
- „Dzień dobry, kiedyś usłyszałam określenie pracy, załatwionej po znajomości, niekoniecznie rodzinę (nie chodzi o nepotyzm), w której pracownik jest zatrudniony, ale nawet nie wykonuje swojej pracy, nie stawia się w ogóle i nawet jest o to proszony przez pracodawców. Jest to fikcyjny pracownik za realną, niemałą kasę. Czy ktoś wie, jak się to zjawisko nazywa? Użył go Rafał Ziemkiewicz w jednym ze swoich felietonów, ale ja niestety zapomniałam”.
- „Dzień dobry, od jakiegoś czasu staram się przypomnieć sobie słowo, które określa rzecz, która była znana wielu cywilizacjom mimo, że cywilizacje te nie miały ze sobą kontaktu (np. piramidy w Afryce, Azji i Ameryce Południowej lub koło). Niestety bezskutecznie, również przeprowadzona kwerenda nie przyniosła skutków”.
- „Jak nazywa się tekst podpisany obcym nazwiskiem? Kiedyś zetknąłem się z tym terminem zakończonym na -nim, ale nie mogę sobie przypomnieć”. Nie chodzi o aliofiktonim ani allonim [przyp. red.]
-
zamęt, ale gdzie?8.10.20148.10.2014Szanowni Państwo, czy coś może wywołać zamęt u kogoś, czy w kimś? Chodzi mi o zamęt w czyjejś głowie, tj. w jego myślach. W tej sytuacji bardziej trafne wydaje się drugie określenie. Pierwsze pasuje mi do zewnętrznych obiektów zamącenia, jak dom, życie, rodzina itp. Czy moja interpretacja jest właściwa?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik -
Zapis nazw słowackich partii politycznych
9.07.20229.07.2022Szanowni Państwo,
chciałabym zapytać o pisownię słowackich partii politycznych z zastosowaniem wersalików: SMER czy Smer (jest o nim porada, ale dotyczy innej kwestii), SME RODINA czy Sme Rodina czy może Sme rodina, HLAS czy Hlas, i analogicznie OĽANO, SaS i ZA ĽUDÍ. Dziękuję serdecznie!
-
zapożyczenia romskie26.03.201026.03.2010Szanowna Redakcjo!
Czy w języku polskim funkcjonują jakieś zapożyczenia leksykalne z języka romskiego? Chodzi mi głównie o słowa slangowe lub wulgarne.
Z poważaniem,
Grzegorz Korzeniowski -
zaproszenia w aspekcie etykietalnym31.05.201231.05.2012Witam serdecznie,
temat ten pojawiał się już wielokrotnie. Chodzi mi o odmianę nazwisk na zaproszeniach. Problem dotyczy kilku nazwisk i właśnie w ich odmianie prosiłabym o pomoc: K. i M. Buda, Pietruszka, Kłoda, Bielówka – Budów, Pietruszków itd.?
Mam również dylemat, czy w przypadku małżeństwa, w którym żona zachowała nazwisko rodowe i obecnie ma Stypa-Kłoda, a małżonek tylko Stypa, na zaproszeniu należy umieścić Sz. P. K. i M. Stypów.
Pozdrawiam -
Zbędna kropka, niepotrzebny dwukropek
22.12.202122.12.2021Szanowni Państwo,
czy poniższa treść, będąca uwagą do opisu bibliograficznego, jest poprawna?
Stanowi tom 4. sagi rodziny Dollangangerów. Tom 1. pt.: "Kwiaty na poddaszu", tom 2. pt.: "Płatki na wietrze", tom 3. pt.: "A jeśli ciernie", tom 5. pt.: "Ogród cieni".
Moje wątpliwości dotyczą m. in. kropek po liczebnikach. Z kontekstu jasno wynika o jaki rodzaj liczebników chodzi, więc czy ich użycie nie jest nadużyciem? To samo pytanie dotyczy dwukropków.
Pozdrawiam uprzejmie,
Daniel
-
Z czym łączymy adopcję?6.04.20206.04.2020Bardzo proszę o odpowiedź na pytanie, czy prawidłowe jest używanie słowa adopcja w stosunku do istot innych niż dziecko. Mam na myśli adopcję psa, kota, pszczoły czy drzewa. Ostatnio spotkałam się z dużą ilością negatywnych reakcji na takie połączenie.
-
zdebie i wnorki30.09.200430.09.2004Witam. Dwa pytania dotyczące zwierząt:
a) Jak prawidłowo odmieniać słowo zdeb (jest to ssak z rodziny szopów, inaczej ostronos)? Czy podobnie jak cietrzew i paw – zdebie, zdebia, zdebiom itp., czy może: zdeby, zdebom, zdeba itp.?
b) Jaka jest etymologia słowa wnorka (jest to ptak, sowa ziemna – przyp. W. Doroszewskiego)?
Dziękuję i pozdrawiam redakcję. -
z domu
3.03.20233.03.2023Jak pisać poprawnie: „Maria Iksinska z d. Piotrowska" czy „Maria Iksińska, z d. Piotrowska"?
Czy potrzebny przecinek przed „s." lub „c.": „Maria Iksińska c. Franciszka" czy „Maria Iksińska, c. Franciszka"?
-
ziuziać
16.10.202316.10.2023Dzień dobry,
jaka jest etymologia słowa ziuziać? W mojej rodzinie od pokoleń mówi się tak do dzieci, aby spały ("Ziuziaj!"). Jeśli chodzi o uzus, Internet wskazuje jedynie kołysankę z ciechanowskiego przytoczoną przez Jadwigę Milewską w miesięczniku Wisła (1901 r.), jednak kontekst jest mniej pieszczotliwy:
"Oj ziuziaj mi, ziuziaj, ty podły bachorze/ Com ja cie nalazła, osiwając zboze /Oj ziuziaj-ze, ziuziaj, choć na goły ziemi, Marne mas przy sobie (lub: mama cie kołyse".