rzeczywiście
-
90.B.426.09.201226.09.2012Wstęp do SO PWN (90.B.4):
Powiedziała, że ma nas dość i obróciwszy się na pięcie, wyszła.
Powiedziała, że ma nas dość i, obróciwszy się na pięcie, wyszła.
Czy w obu przykładach nie brakuje obowiązkowego przecinka po zdaniu podrzędnym? Przeróbmy nieco te przykłady:
Powiedziała, aby się odwróciła, i wyszła. (= Odwróć się, wychodzę!)
Powiedziała, aby się odwróciła i wyszła. (= W tył zwrot i wynocha!)
Nie wyobrażam sobie braku przecinka w pierwszym z nich. -
bakalaureat, bakalaureatalny13.07.202013.07.2020Szanowni Państwo,
bardzo proszę o rozwianie mojej wątpliwości odnoście wyrazu bakalaurealny, którym posłużył się pan prof. Jan Hartman w swoim wpisie na blogu: „Znów te debilne matury! Kiedy wreszcie rozewrze się ziemia i pochłonie ten groteskowy system zorganizowanego zidiocenia, który nazywa się szkołą, każdej wiosny oddający się bezwstydnym bakalaurealnym dionizjom, kędy szklane domy, gdy kasztan zakwita i ptaszę kwili bukolicznie!”. Czy jest to poprawna forma?
Z poważaniem
Bartłomiej Dudek
-
Bezczelny a czelność 10.02.202010.02.2020Szanowni Państwo,
nurtuje mnie słowo bezczelny. Mieć czelność to mieć śmiałość coś zrobić (np. Sąsiad miał czelność włączyć wiertarkę o północy). Dlaczego mówimy więc, że ten sąsiad jest bezczelny, czyli bez czelności, skoro właśnie tę czelność miał?
Pozdrawiam serdecznie,
Małgorzata Najder
-
białostocki czyżyk1.06.20141.06.2014W Wikisłowniku pod adresem http://pl.wiktionary.org/wiki/czyżyk podane jest jedno ze znaczeń słowa czyżyk jako „reg. białost. mały chłopiec”. Zwraca uwagę liczba mnoga czyżykowie (przecież nie używa się form chłopczykowie, brzdącowie itp.) – czy rzeczywiście tak się ten wyraz odmienia?
-
bidulek i bidulka6.02.20126.02.2012Dzień Dobry.
Chciałabym zapytać o słowo bidulek, bidulka. Co to słówko znaczy, co to jest za słowo? Mieszkam na Cyprze, zaczęłam używać tego słowa [w zwrotach] do mojego męża (Cypryjczyka), wydawało mi się, że to czułe określenie kogoś zmęczonego, smutnego itd. Mój mąż zapytał Polkę, koleżankę w pracy, co to słowo oznacza, i ona powiedziała, że takie słowo nie istnieje w języku polskim (???). Dlatego się zastanawiam, czy to słowo jest znane w całej Polsce.
Dziękuję i pozdrawiam
Kinga Dąbrowska -
bikini i bikiniarze17.10.200617.10.2006Słownik języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego wywodzi wyraz bikini od „nazwy wyspy, która się stała w Polsce symbolem egzotyki i braku więzi z polskim środowiskiem’’. Inną genezę podają Skrzydlate słowa (Markiewicz, Romanowski): od krawata zwanego bikini. Czy w zasobach PWN istnieją wzmianki na ten temat (tzn. zarówno samego krawata, jak i genezy wyrazu bikiniarz, tudzież Bikini jako symbolu braku więzi)?
-
biologia a fizyka26.04.201226.04.2012Szanowni Państwo,
pamiętam ze szkoły, iż w szkole podstawowej nauczycielka tłumaczyła akcentowanie wyrazów. Powiedziała, że w wyrazie biologia akcent pada na sylabę 3. od końca, że wszystkie wyrazy z -logia tak właśnie się akcentuje. Ale teraz znalazłam informację, że biologia, to 2. sylaba od końca… jak to jest?
Bardzo dziękuję. -
bizantyński ponownie15.01.201015.01.2010Dzień dobry.
Zastanawia mnie kwestia dotycząca przymiotnika bizantyjski – używanego na terenie badań z zakresu historii sztuki. Spotykam się bowiem z dwiema możliwościami, niektóre opracowania posługują się wspomnianą przeze mnie formą bizantyjski, inne zaś bizantyński. Która z nich jest poprawna? Której powinno się używać?\\
Pozdrawiam. -
blog5.05.20045.05.2004Szanowni Państwo,
bardzo proszę o wyjaśnienie, jak powinna wyglądać prawidłowa odmiana słowa blog (dziennik internetowy). Według mnie – jako nieżywotny – powinien się odmieniać: blogu, blogowi, blog, blogiem, blogu. Spotykam zaś często formę bloga w dopełniaczu i w bierniku.
Pozdrawiam
Magdalena Ciszewska -
błąd w kolędzie?29.12.200729.12.2007Oto fragment kolędy: „rąbek z głowy zdjęła,/ W który Dziecię owinąwszy,/ Siankiem Go okryła”. Go – to r. męski, Dziecię – nijaki. Zamiana Go na Je usunęłaby niezgodność rodzaju gramatycznego, jednak użycie formy Je w odniesieniu do tej postaci budzi kolejne wątpliwości (uzus?). Poza tym czy takie pozycje tych dwu wyrazów w zdaniu („Dziecię owinąwszy” to coś jak osobne zdanie składowe) rzeczywiście pociąga konieczność zgodności rodzaju?
Jest zatem błąd czy można to wytłumaczyć inaczej?
