Dzień dobry,

w języku angielskim występuje słowo the Message, które można tłumaczyć m.in. jako «wiadomość, przesłanie, poselstwo». W kontekście historycznym, chciałbym przetłumaczyć na „poselstwo”. Słowo „poselstwo” wydaje się być archaizmem. Czy w języku polskim można zastosować zwrot „przekazano poselstwo” w sensie np. władca państwa, król wysłał list (z pewną treścią) dyplomatyczny do innego władcy? Wydaje mi się, że tak, ale poproszę o opinię i podanie źródła z literatury.

Pozdrawiam

Daniel M

Szanowna Poradnio,

czy wyrażenie „poukładać sobie coś w głowie” (chodzi o jakieś przeżycia, wydarzenia, o przemyślenie wszystkiego) jest poprawne? Czy nie jest to np. kalka z angielskiego?

Z wyrazami szacunku

Czytelnik

Czy słowo problem, ewidentnie zapożyczone z języka angielskiego, jest obecnie słowem modnym? Przyjmując, że jest, na pewno lepiej zamieniać go z wyrazami rodzimymi, takimi jak: kłopot lub trudność.
Mam wątpliwości jednak, czy znaczenie owego problemu dokładnie odzwierciedlają wyrazy kłopot i trudność. Bardzo proszę o rozwianie moich niepewności.

Pozdrawiam serdecznie

Szanowni Państwo.
Bardzo proszę o pomoc w podjęciu decyzji, które z przedstawionych poniżej zdań jest poprawne:
1) Złożenie wyjaśnienia w tej sprawie może pozwolić uniknąć otrzymania ostrzeżenia.
2) Złożenie wyjaśnienia w tej sprawie może pozwolić na uniknięcie otrzymania ostrzeżenia.
„(…) pozwolić uniknąć (…)” czy „(…) pozwolić na uniknięcie (…)”?
Uprzejmie dziękuję za poświęcony czas i odpowiedź.
Pozdrawiam serdecznie –
Ewa Piłasiewicz

W powojennym tekście odczytuję w kronice słowa proboszcza: dostałem zezwolenie na na trinację i obecnie ja (....).

Wielki słownik ortograficzny notuje hasło: „soc (= sprawy społeczne) ndm”. Według mojej definicji soc to ‘jedna z podstawowych gałęzi tematycznych Usenetu [ogólnoświatowy system grup dyskusyjnych dostępnych za pośrednictwem Internetu – red.], obejmująca nauki i sprawy społeczne’. Czy wyraz ten powinno się wymawiać [soc], [sok], a może rozwijać w jakiś sposób? W jakim celu zamieszczono takie hasło, pomijając inne gałęzie (np. sci, comp, rec)?
Z góry dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam.

Mam pytanie, dotyczące słowa wyglądać. Ostatnio często słyszę wyrażenie: Wygląda to w ten sposób. Przyznam, że niezbyt podoba mi się taka konstrukcja, zawsze wydawało mi się, iż można wyglądać jakoś a nie w jakiś sposób. Czy mam rację?

Pozdrawiam. :)

Witam,
bardzo proszę o wyjaśnienie. W wojskowych pismach, kierowanych do przełożonych, bardzo często pojawia się skrót słów w zastępstwie pisany w/z lub wz. (z kropką na końcu). Moja dociekliwość, wyrażona m.in. poszukiwaniem takowego skrótu na różnych stronach internetowych, nie została nagrodzona :), gdyż nie znalazłem żadnej wzmianki na ten temat. Według mnie nie powinno się używać tych słów, bo to, czy ktoś przełożonego zastępuje (skądinąd przecież oficjalnie, z rozkazu innego przełożonego), czy też jest to właściwy przełożony (zajmujący to określone stanowisko na co dzień), nie ma aż tak wielkiego znaczenia, bynajmniej dla zainteresowanego, przedstawiającego sprawę w określonym piśmie. Być może umieszczanie przed nazwiskiem wyrazów w zastępstwie wynikało z obawy przed odpowiedzialnością za konsekwencje wiążące się z podjętymi decyzjami… Ale i to nie ma sensu, bo tak czy owak pismo zawiera adresata, np. płka Kowalskiego. Przykład:

Dowódca
wz. płk Jan KOWALSKI.

Dziękuję za poświęcony mi i mojemu problemowi czas. Pomimo iż sprawa jest błaha i nie dotyczy nikogo personalnie, ani też nie ujawnia tajemnicy wojskowej, ze względu na moje bezpośrednie powiązanie z armią (noszę mundur i nie jestem oficerem, choć liczę na zmianę stopnia; ale to zupełnie inna sprawa), bardzo proszę o zachowanie mojego adresu, imienia i nazwiska, a nawet inicjałów do Państwa wiadomości.

Chciałbym zapytać o pewne niekonsekwencje pojawiające się w waszych odpowiedziach dotyczących odmiany nazwisk zakończonych na -x. W odpowiedzi zatytułowanej Cezex… czytamy: „Po drugie zaś, inne słowa zakończone literą x, w szczególności nazwiska, nadal trzeba odmieniać po staremu, np. Rex, Rexa, Rexowi, Rexem, ale Reksie (przykład przytoczony w komunikatach Rady Języka Polskiego przy Prezydium PAN, nr 2 z 2001 roku)”. Natomiast w odpowiedzi Lex Pani K. Sobolewska radzi odmieniać nazwisko Hendrix – Hendriksa. Jak więc należy odmieniać nazwiska zakończone na -x?

Szanowni Państwo,
ostatnio rozmawiałyśmy w szkole o spójnikach. Koleżanka wyraziła opinię, że spójnika żeby nie należy używać w wypowiedziach pisemnych (np. w szkolnych wypracowaniach), ponieważ należy do słownictwa potocznego (za jedyne poprawne uznaje aby i by). Zastanawiałyśmy się też, czy uczeń może zastosować iż zamiast że, aby (żeby) uniknąć powtórzenia. Proszę zatem rozwiać nasze wątpliwości: czy rzeczywiście należy tępić stosowanie żeby i iż?
Z poważaniem,
Małgorzata Białek