Mam pytanie w związku z pisownią łączną połączenia w+pół. Wg podpunktu a) reguły [145] piszemy w pół w znaczeniu ’w połowie’. Jednak zgodnie z b) napiszemy wpół w znaczeniu ’na połowę, w połowie’. Podane przykłady co nieco wyjaśniają, jednak wydaje mi się to pewną sprzecznością. Czy można uznać, że zakres użycia wpół wyczerpuje hasło słownikowe wpół z dopiskiem „(objąć, przekroić, zgiąć)”? A jeśli nie, to w jakich jeszcze kontekstach napiszemy łącznie w znaczeniu ’w połowie'?

Szanowna Poradnio!
W moim pytaniu pozwolę sobie na element polemiczny – jeśli nie mieści się to w formule Poradni, proszę zasygnalizować, a więcej nie będę. Rzecz dotyczy tworzenia nowych wyrażeń. Otóż odpowiadając na jedno z pytań, Poradnia odradza stosowanie przymiotnika kliencki, gdyż nie zyskał on szerszego rozpowszechnienia, chociaż konstrukcja tego wyrazu jest nienaganna, analogiczna do chyba dość już powszechnego przymiotnika abonencki. Z drugiej strony Poradnia akceptuje wyraz bazodanowe, którego konstrukcja jest „osobliwa”, uzasadniając to jego kilkunastoletnią obecnością w użyciu. Kiedyś jednak ta obecność się zaczęła i dlaczego nie zacząć rozpowszechniać pożytecznego i poprawnego przymiotnika kliencki? I ogólniej: komu wolno zacząć rozpowszechnianie nowego poprawnie skonstruowanego wyrażenia.
Pozdrawiam.
Z.C., Warszawa

Chciałabym wiedzieć, jak brzmi poprawna wersja związku frazeologicznego o łzach krokodyla. Oto, co na ten temat mówią słowniki:
1. „Słownik frazeologiczny współczesnej polszczyzny” PWN, wyd. 2002, podaje 3 wersje jako poprawne:
- krokodyle łzy, rzad. łzy krokodyle;
- wylewać, ronić krokodyle łzy;
- wylewać, ronić krokodylowe łzy.
2. „Nowy słownik poprawnej polszcyzny” PWN, wyd. 1999, dopuszcza tylko krokodyle łzy, zaznaczając, że istnieje przymiotnik krokodylowy, ale nie używa się go w tym związku frazeologicznym.
3. „Słownik mitów i tradycji kultury” – W. Kopalińskiego, Wiedza Powszechna, wyd.2001, podaje tylko łzy krokodylowe.
Więc jak powinnam powiedzieć: łzy krokodyle czy krokodylowe? Będę wdzięczna za wyjaśnienie tej łzawej kwestii.

Z poważaniem
Anna Szczepańska

Wielki słownik wyrazów obcych PWN podaje, że wyrazy anateksis, satyriasis, skepsis i synopsis są rodzaju żeńskiego i nie odmieniają się. Tymczasem Wielki słownik ortograficzny PWN odmienia te wyrazy, jakby były rodzaju męskiego. Któremu źródłu zaufać?
Z góry dziękuję za odpowiedź i łączę wyrazy szacunku,
Jakub Szymczak

Witam,
mam pytanie: czy poprawne jest określenie lekki ciężar?
Pozdrawiam

Chciałabym zapytać, jak powinno się napisać tytuł książki Święta maryjne czy Święta Maryjne?
Dziękuję za dotychczasową pomoc, jesteście Państwo wspaniali. Pozdrawiam
Edyta

Poszukuję informacji na temat „milenialsów/millenialsów”, a właściwie tego w jaki sposób pisać to po polsku. Czy traktować jako zapożyczenie i pozostawić w oryginalnej pisowni, tj. Millenials czy jednak spolszczyć podążając za tłumaczeniem książki „milenialsi w pracy”?

W wydanym przez UE Vademecum tłumacza (http://42.pl/u/2ATz) opisano wydzielanie przecinkami wyrażenia na przykład (p. 1.2.2.3.g, str. 29/30). Czy tamta interpretacja jest poprawna? Moim zdaniem jest ona niezgodna ze Słownikiem interpunkcyjnym (PWN 2002), dopuszczającym niewydzielanie przecinkami wyrażenia na przykład, ale z opisem i przykładem innym niż w Vademecum. Będę wdzięczny za porównanie i wyprowadzenie mnie z błędu lub potwierdzenie wątpliwości.
Pozdrawiam,
Jarek Hirny

Szanowna Poradnio,
moje pytanie dotyczy badań nad grami wideo. W zagranicznych mediach używane bywa określenie ludonarrative dissonance, odnoszące się do istniejących sprzeczności między rozgrywką a narracją. Jak powinno brzmieć prawidłowe tłumaczenie tego zjawiska – dysonans ludonarracyjny czy ludonarratywny? Ilość wyników wyszukiwarki dla zapytania wskazuje na pierwszą opcję. Na czym więc polega różnica między przymiotnikami narracyjny i narratywny, o ile taka istnieje?
Pozdrawiam!

Proszę o wyjaśnienie zasad odmiany w tekstach polskich nazwisk niemieckich kończących się na -ß, w konkretnym wypadku nazwiska Knieß. Czy będzie to forma Knieß’a, Knieß’owi itd. czy Knießa, czy Kniessa? W żadnym ze słowników bądź poradników, do których udało mi się dotrzeć, nie znalazłem odpowiedniej reguły.
Z wyrazami szacunku