Szanowni Państwo,
która forma jest poprawna: święta Teresa z Avila czy święta Teresa z Avili? Pierwsze sformułowanie jest powszechne, w mowie i piśmie, jednak wydaje mi się ono niepoprawne – wszak w języku polskim nazwy własne również powinny być odmieniane; nie mówimy/piszemy przecież Matka Teresa z Kalkuta.
Z poważaniem,
Prakseda Pawłowska

Czy istnieje lub istniała kiedykolwiek w Polsce wieś pod nazwą Bachmin?

Czy nazwy słynnych lalek, Ken i Barbie, należy pisać dużą literą? To nazwa handlowa produktu, a zarazem typ.

Chodzi mi o zdania w stylu: Z nażelowaną fryzurą i sztuczną opalenizną chłopak przypominał Kena/kena. Miała pięć barbie/Barbie.

Pozdrawiam

D.

Witam serdecznie.
Zwracam się do Państwa z zapytaniem, czy imię Bazer posiada negatywne konotacje w języku polskim. Takim imieniem chcielibyśmy obdarzyć bohatera kampanii kierowanej do dzieci, stąd pytanie, czy imię to na pewno, w żadnym regionie Polski, nie kojarzy się z brzmieniem wyrazów, które mogą mieć negatywne zabarwienie, szczególnie w odniesieniu do najmłodszych. Będę zobowiązana za pomoc.
Pozdrawiam serdecznie,
Alicja Woźniak

Skąd wzięło się stwierdzenie bąbelek używane w stosunku do dziecka?

Jaka jest etymologia słowa bebzun (jako potoczne określenie na brzuch)?

Szanowni Państwo!
Ostatnio próbowałem dowiedzieć się czegoś więcej o kulturowej historii bigosu. Czy mógłbym prosić o wyjaśnienie znaczenia następujących polskich idiomów, które znalazłem w „Encyklopedii staropolskiej” Glogera: ni to bigos, ni to flaki; bigos – wczorajsza potrawa; bigos ze starej miotły.
Z życzeniami zdrowia
Adam N.

Czy poprawne jest stwierdzenie: osoba, która napisała blurb na okładkę? Czy wystarczy samo osoba, która napisała blurb? W definicjach tego słowa wskazuje się, że taki opis zazwyczaj znajduje się na okładce. Nie wiem czy w definicji tego słowa znajduje się już informacja, gdzie taki opis się umieszcza. I czy wyrażenie blurb na okładce nie jest masłem maślanym.

Mamy następujące zdanie: Stwierdził, że już nigdy nie powtórzy tego wyczynu, bo następnym razem może źle wylądować i złamać nogę. Pytanie brzmi, czy słowo może jest w tej sytuacji w prawidłowej formie. Mamy do czynienia z narracją w czasie przeszłym. Proszę wytłumaczyć odpowiedź i zgłosić ewentualne inne błędy w zdaniu. Zależy mi, aby się czegoś nauczyć.
Pozdrawiam,
Krzysztof

Dzień dobry.
Panie Profesorze, zwracamy się z uprzejmą prośbą o wyjaśnienie poprawności stwierdzenia brak jest. Jest to połączenie wyrazów często używanych w pismach urzędowych zaprzeczających istnieniu czegoś, np. „Brak jest w aktach pisma z dnia…” lub „Brak jest w archiwum akt osobowych…”.
Pozdrawiamy serdecznie i oczekujemy na odpowiedź,
Anna Kopala, Magdalena Krasna, Marta Przewłocka i Mariusz „bez nazwiska” :-)