Zasady pisowni zwrotu „umowa na czas nieokreślony” zostały już przez Państwa wyjaśnione. Jednakże zarówno w kodeksie pracy jak i w ustawie o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, a także orzecznictwie Sądu Najwyższego oraz komentarzach doktryny występuje zwrot „umowa o pracę na czas nie określony”. Czy to oznacza, że ustawodawca popełnił błąd, który powtarzają inni? Jak zatem należy poprawnie napisać wskazane wyrażenie w piśmie urzędowym, powołując się na kodeks pracy?

Witam,
mam problem ze zdaniem: „Wchodzący w niebezpieczny wiek facet ma młodszą kochankę. Sytuacja go męczy, bo z jednej strony rodzice, z drugiej ona – nie naciskająca wprawdzie, ale niezadowolona z układu”. Czy w tym zdaniu nie naciskająca jest dobrze napisane, czy powinno być jedno słowo? Dla mnie jest dobrze, bo nie naciskająca, ale… Czy mam rację?
Pozdrawiam
Grażyna K.

W nawiązaniu do informacji dziennikarskich zasłyszanych z radia, mam pytanie: czy w obecnej sytuacji prezydenta już można zaprzysiężyć czy jednak należy jeszcze zaprzysiąc?

Z poważaniem
Zbigniew Rudnicki

Szanowna Poradnio,
Nie robię sobie żartów.
Wcześniej pytałem o określenie za rok w maju powiedziane dzisiaj. Pani żartuje z tego, co piszę, nie dostałem odpowiedzi, dlaczego mogę mówić za rok w maju, jeśli nie ma 12 miesięcy, chodzi mi o to jak to jest, że mówię za to A nie ma roku, czy jest to niepoprawne, nie precyzyjne w tym wypadku.

Szanowni Państwo,

czy konstrukcje w rodzaju "Czcigodny książę pozwoli, że się z nim rozstanę?" ("Hamlet" w przekładzie Stanisława Barańczaka) lub "Pozwoli pan że mu pomogę" (Zbigniew Herbert) są poprawne w dzisiejszej polszczyźnie?

Z wyrazami szacunku

Piotr Michałowski

Szanowni Państwo,

czy poniższa treść, będąca uwagą do opisu bibliograficznego, jest poprawna?

Stanowi tom 4. sagi rodziny Dollangangerów. Tom 1. pt.: "Kwiaty na poddaszu", tom 2. pt.: "Płatki na wietrze", tom 3. pt.: "A jeśli ciernie", tom 5. pt.: "Ogród cieni".

Moje wątpliwości dotyczą m. in. kropek po liczebnikach. Z kontekstu jasno wynika o jaki rodzaj liczebników chodzi, więc czy ich użycie nie jest nadużyciem? To samo pytanie dotyczy dwukropków.

Pozdrawiam uprzejmie,

Daniel

Szanowni Państwo, chciałbym spytać o interpunkcję w specyficznym zdaniu:
Ostatni blok – limit prędkości – zrealizowany za pomocą bloku nasycenia, odpowiada za ograniczenie maksymalnej zadanej prędkości.
Z szerszego kontekstu wiadomo, że fragment zrealizowany (…) nasycenia jest dopowiedzeniem, w związku z czym wymaga obustronnego przecinka, tyle że pierwszy z nich koliduje z myślnikiem. Czy zatem taka interpunkcja jest dopuszczalna?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Czy jest błędem bezpośrednie sąsiedztwo fragmentów wyodrębnianych nawiasami? Np. „urodzony w 1953 r. w Madison (stan Missouri) (niektóre źródła podają rok 1955) wynalazca amerykański”.

Dzień dobry,

mam problem z połączeniem nawiasu, w którym znajduje się informacja dotycząca tekstu oraz przypisu harwardzkiego. Dla przykładu podaję zdanie: Największą ilość takich substancji wytwarzają drzewa iglaste (np. sosna)(Kawakami 2005: 30).

W tym przypadku mogłabym przeredagować zdanie, ale co jeśli informacja musi pozostać w nawiasie? Połączyć oba nawiasy średnikiem czy zostawić tak jak są?

Dziękuję za odpowiedź!

Pozdrawiam serdecznie

Oliwia

Dzień dobry,

Wieczny problem cudzysłowu i kropki. Sprawdzałam, szukałam w spisie poradni, ale cytaty z Cezara mi nie wyjaśniły następującej sprawy: (poprzednie zdanie zakończone zwykłą kropką, dalej jedno zdanie cytatu): „O, mateczko, co za bałagan i złodziejstwo w admiralicji!”. Czy po tym wykrzykniku i cudzysłowie dać jeszcze nieszczęsną kropkę?

Jestem w kropce. Tej pod znakiem zapytania.

Pozdrawiam –

Elżbieta Derelkowska