Szanowni Państwo,
czy w oznaczonych miejscach powinny się znaleźć przecinki?
1. Nie interesuje jej, czy Biron jest Niemcem, czy Rosjaninem(,) i jakie to ma znaczenie dla państwowości Rosji.
2. Zdaniem będzie stwierdzenie, które jest albo prawdziwe, albo fałszywe(,) i które nie może być jednocześnie prawdziwe i fałszywe.
3. Z kim się nie zagadam(,) to [jest] jakoś tak naturalnie. 
Sądzę, że w 1. i 2. nie, a w 3. chyba tak.

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Szanowni Państwo,
mam ogromny problem z rozeznaniem się, czy przecinki w poniższym zdaniu zostały dobrze postawione: Niezbędne są tygodnie, żeby poznać, jak funkcjonuje, i miesiące, aby opowiedziała o swoich tajemnicach.

Z wyrazami szacunku
Marzena

Proszę o wskazanie, który z poniższych zapisów jest poprawny. Chodzi o interpunkcję.

Zdaję się na wiatr, wierząc, że doprowadzi mnie do celu.

Zdaję się na wiatr wierząc, że doprowadzi mnie do celu.

Zdaję się na wiatr, wierząc że doprowadzi mnie do celu.

Zapewne pierwszy, czy to nie za dużo? Boję się zbytniej "czkawki" przecinkowej.

Z szacunkiem

Przemysław Krzysztof

Szanowni Państwo,
czy w zdaniu: „Zofia Czeska, mając 22 lata, straciła męża” wszystkie przecinki są konieczne? Czy byłoby ono poprawne również bez pierwszego przecinka?
Łączę wyrazy szacunku
Katarzyna Romanek

Szanowni Państwo,
w wielu poradach (np. https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/zamiast;13171.html) prof. Bańko zaleca niestawianie przecinka przed spójnikiem niż wprowadzającym człon bezokolicznikowy. A co np. z takim zdaniem: W poradnikach pisze się raczej, gdzie przecinki stawiać niż gdzie ich nie stawiać? Skoro mamy go nie stawiać przed niż, to (za cyt. poradą) nie powinno go być także przed gdzie. A to już wygląda nieco dziwnie.
Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Szanowni Państwo,
waham się nad interpunkcją w zdaniach: Kręci mnie to wszystkiego, to co mam innego robić(,) jak się uczyć?, Nie ma innej rady(,) jak to uczynić, Nie pozostaje nic innego(,) jak tylko walczyć do końca. Raczej postawiłbym przecinek, ale wątpliwość bierze się stąd, że w każdym z tych zdań możemy jak zamienić na niż — wprowadzające równoważnik z bezokolicznikiem. Co by Państwo doradzali?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Szanowny Panie Doktorze,
czy średnik został prawidłowo użyty w zdaniu: Przekształcenie płaszczyzny rzutowej w płaszczyznę rzutową nazwiemy rzutowym, jeśli jest bijekcją; prosta przechodzi na prostą; na tej prostej zachowywany jest dwustosunek? Jest to definicja przekształcenia rzutowego. Na tę definicję składają się trzy punkty: bycie bijekcją, zachowywanie prostej, zachowywanie dwustosunku. Gdyby zapisać je w formie listy wyliczeniowej, średnik tym bardziej wydawałby się na miejscu. Czy jednak nie przeszkadza mu, strukturalnie wyższy, przecinek przed jeśli?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik
PS. Dziękuję za obszerną odpowiedź dot. przecinków. Teraz lepiej mi się to ułożyło.

Szanowni Eksperci,

proszę o opinię, czy stosowane w stylu kancelaryjno-biurowym określenie  przedakta (definicja znaleziona w internecie: 'pisma, które mogą zorientować czytającego w całości sprawy') jest poprawne pod względem językowym?

Z wyrazami szacunku

Piotr Michałowski

Szanowni Państwo,
jak będzie brzmiało zdanie Bronił ich przed samym sobą w wersji z podmiotem w liczbie mnogiej – Bronili ich przed samymi nimi?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Dzień dobry!

Mam pytanie dotyczące poprawnej i dopuszczalnej odmiany słowa „sędzia” w rodzaju męskim. Słownik poprawnej polszczyzny uznaje formy D. sędzi; C. sędzi; B. sędzię za przestarzałe. Na tych stronach: https://pl.wiktionary.org/wiki/s%C4%99dzia https://dobryslownik.pl/slowo/s%C4%99dzia/76338/ uznano obie formy, czyli: D. sędzi/sędziego; C. sędzi/ sędziemu B. sędzię/sędziego za poprawne. Jestem nauczycielką i zastanawiam się, czy mam uznać taką (sędzi/sędzię) odmianę za błędną, czy nadal jest ona dopuszczalna.

Będę wdzięczna za ostateczne rozstrzygnięcie tej kwestii.

Z wyrazami szacunku

Aneta Szulc