Szanowni Eksperci,

proszę o opinię, czy stosowane w stylu kancelaryjno-biurowym określenie  przedakta (definicja znaleziona w internecie: 'pisma, które mogą zorientować czytającego w całości sprawy') jest poprawne pod względem językowym?

Z wyrazami szacunku

Piotr Michałowski

Szanowni Państwo,
jak będzie brzmiało zdanie Bronił ich przed samym sobą w wersji z podmiotem w liczbie mnogiej – Bronili ich przed samymi nimi?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Dzień dobry!

Mam pytanie dotyczące poprawnej i dopuszczalnej odmiany słowa „sędzia” w rodzaju męskim. Słownik poprawnej polszczyzny uznaje formy D. sędzi; C. sędzi; B. sędzię za przestarzałe. Na tych stronach: https://pl.wiktionary.org/wiki/s%C4%99dzia https://dobryslownik.pl/slowo/s%C4%99dzia/76338/ uznano obie formy, czyli: D. sędzi/sędziego; C. sędzi/ sędziemu B. sędzię/sędziego za poprawne. Jestem nauczycielką i zastanawiam się, czy mam uznać taką (sędzi/sędzię) odmianę za błędną, czy nadal jest ona dopuszczalna.

Będę wdzięczna za ostateczne rozstrzygnięcie tej kwestii.

Z wyrazami szacunku

Aneta Szulc

Jeszcze o pisowni [O/o]jciec [C/c]hrzestny.
W tekście powieści (tłum. B. Zieliński, ISBN 83-89651-85-8) jest to nazwa własna:
str. 11: A był tylko jeden człowiek, który mógł załatwić taką sprawę. Ojciec Chrzestny.
str. 12: określająca (…) miarę jego szacunku dla Ojca Chrzestnego.
str. 29: zobaczył, że Ojciec Chrzestny wycofuje się z zabawy (…).
str. 47: – Ojcze Chrzestny, Ojcze Chrzestny – wykrztusił nieprzytomnie (…).
Itd.
Czy to nie przemawia za stosowaniem dużych liter również w tytule?

Szanowni Państwo,
chciałbym się dowiedzieć, jaką formę przybiera liczebnik pięć w następującym zdaniu: „Oglądałem telewizję przez około 5 [pięć czy pięciu?] minut”. Z jednej strony mamy przez [pięć minut], a z drugiej – około [pięciu minut]. Który przyimek odgrywa tu nadrzędną rolę i dlaczego?
Z góry dziękuję za odpowiedź.
Łączę wyrazy szacunku
Dominik

Szanowni Eksperci!
Pochodzę z Podkarpacia. Ostatnio w rozmowie użyłem czasownika przychwalić komuś w znaczeniu: zgodzić się z kimś, zaakceptować propozycję, zwłaszcza „dla świętego spokoju”. Niestety, moja wypowiedź nie spotkała się z aprobatą, a wydawało mi się, że jest to słowo powszechnie znane. Wobec powyższego rodzi się moje pytanie: czy taki czasownik w ogóle w polszczyźnie istnieje, czy też skompromitowałem się „językową niekompetencją”?
Dziękuję za odpowiedź i łączę wyrazy szacunku

Szanowni Państwo!

Kłopotu nastręcza mi ostatnio cytowanie publikacji elektronicznych, a konkretniej tworzenie ich opisu bibliograficznego. Czy mogliby Państwo pomóc mi stworzyć taki opis dla artykułu, do którego link zamieszczam poniżej?

https://rjp.pan.pl/dokumenty-rady?view=article&id=1357&Itemid=50

Z góry bardzo dziękuję za pomoc.

Z wyrazami szacunku

Dominik

Szanowni Państwo,
czy istnieje możliwość utworzenia przymiotników i nazw mieszkańców od francuskich nazw miast Vichy i Nancy? Jeżeli tak, to jak je zapisać?

Z wyrazami szacunku
Jane Febray

Szanowni Państwo,

piszę w związku z poradą https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/nie-i-juz;15850.html. Trudno mi sobie wyobrazić przymiotnik, do którego nie da się dodać cząstki nie-. Czy można prosić o przykłady?

Z wyrazami szacunku

Czytelnik

Szanowni Państwo,
jaka jest zasada tworzenia przymiotników od nazwisk, tzn. kiedy dokładnie używa się końcówki -owski, a kiedy -ański? Szczególnie interesują mnie przymiotniki pochodzące od nazwisk typu: Derrida (spotkałam się z formami Derridowski i Derridiański), Rilke (Rilkeański?) czy de Saussure (tu jest problem głównie z de – widziałam w różnych tekstach i de Saussure’owski, i Saussure’owski, ale także i Saussuriański).
Z góry dziękuję za odpowiedź.
Z wyrazami szacunku