Szanowni Państwo,
jak pisać zwroty: monsieur, madame, herr, frau – czy uwzględniać reguły ortografii języka zapożyczanego, czy wszystkie pisać małą ze względu na tożsame znaczenie i użycie w polskim tekście? Wolałabym opcję 2., ale w Korpusie znajduję tylko Herr. Wg mnie efekt mieszania byłby zły:
– Dzień dobry, Herr Reiner.
– Dzień dobry, monsieur Paul. Jak zdrowie madame Edith?
– Dziękuję, dobrze. Mam nadzieję, że u Frau Helga także wszystko w porządku.

Czy zapisywać kursywą te słowa?

Dzień dobry,

bardzo proszę o pomoc w rozstrzygnięciu sporu. Autorka książki umieszcza nazwy/ksywki określające osoby, typu: ptaszyna, ptyś, misiu. Pytanie, czy takie „ptaszyny” powinny być pisane wielką czy małą literą?

Z góry dziękuję za pomoc.

Dobrego dnia!

Dzień dobry,
czy istnieje jednolita konwencja określająca, jak daleko wypada się posunąć przy spolszczaniu nazw rosyjskich? Miasto rodzinne Chruszczowa funkcjonuje w polszczyźnie jako Kalinówka, ale już dawna rosyjska nazwa Doniecka to Juzowka (nie Juzówka). Rozumiem, że te nazwy mogły się przyjąć w takiej a nie innej formie – ale co z resztą? Chciałbym też wiedzieć, jak traktujemy końcówki -aja (ulica Olginskaja czy Olginska – a może Olgińska?)
Dziękuję i pozdrawiam,
ŁW

Witam serdecznie!
W terminologii komputerowej przyjęło się używanie słowa port w niektórych kolokacjach jako synonim słów gniazdo lub złącze. Jest to niewątpliwie kalka z języka angielskiego, niemniej już dość spopularyzowana w języku polskim, vide port USB albo port podczerwieni.
Czy Pana zdaniem jest to już dopuszczalne użycie, czy powinno być traktowane jako błąd?
Dziękuję i pozdrawiam,
Jarek Hirny

Dzień dobry. Bardzo proszę o wyjaśnienie, w jakim miejscu w spisach alfabetycznych należy umieszczać wyrazy (nazwiska) rozpoczynające się od liter, których nie ma w polskim alfabecie. Chodzi mi tutaj o takie litery, jak C lub S z różnymi „daszkami”, niemieckie „umlauty”, szwedzkie literki z małymi kółeczkami u góry itp. Czy je traktować, jakby nie miały tych dodatków, i umieszczać między innymi wyrazami na S, C itp., czy raczej – po zakończeniu spisu – dajmy na to, na S – sporządzić spis na Ś (to jeszcze polski alfabet) i dopiero spis na S z daszkiem? To drugie wydaje mi się bardziej sensowne, ale spotykam często tę pierwszą wersję.
Z pozdrowieniami

Chciałabym się dowiedzieć, czy przed słowem poza stawiamy przecinek? Traktuję je jako synonim słowa oprócz i wydaje mi się, że nie powinno być przecinka. W jednym z oświadczeń dołączanych do wniosku o przyznanie świadczeń rodzinnych znajduje się następująca klauzula: „Oświadczenie zawiera wszystkie dochody nieopodatkowane wymienione powyżej poza dochodami nieopodatkowanymi znanymi OPS z urzędu”. Pomijam tu kwestię, czy przytoczone zdanie jest poprawnie skonstruowane.

Dzień dobry!

W trakcie kursu z programowania w logice korzystamy z języka nazwanego Prolog (nazwa pochodzi od francuskiej nazwy paradygmatu, PROgrammation en LOGique). Czy odmiana tego typu nazw własnych ma być taka sama jak odmiana polskich homonimów (tzn. zadanie z prologu), czy można sobie pozwolić na np. zadanie z prologa?

Z pozdrowieniami

Wojciech

Jakiego rodzaju jest ISIS? Czy należy pisać to ISIS (państwo), ta ISIS (organizacja) czy raczej ten ISIS (kalifat)?
Będę wdzięczna za wskazanie prototypowej wersji, bo wszystkie chyba są jakoś uzasadnione.

Miałbym pytanie odnośnie pisowni w przypadku wspólnot 12 krokowych typu NA, AA, SLAA... gdy używamy tylko skrótu np. NA dało, pokazało, nauczyło mnie czy raczej dała, pokazała, nauczyła skoro w domyśle wiadomo, że chodzi o Wspólnotę.

Która forma jest poprawna w takim przypadku?

Bardzo dziękuję za państwa służbę!

Poproszę o wyjaśnienie rozbieżności co odmiany słowa: rzeczpospolita. W Nowym słowniku poprawnej polszczyzny PWN 1999 pod red. A. Markowskiego zabronione używanie rzeczypospolita, a w Słowniku ortograficznym WILGA 2000 pod red. A. Markowskiego ta forma jest dopuszczalna. W Innym słowniku języka polskiego PWN 2000 pod red. M. Bańko w mianowniku rzeczypospolita nie występuje, ale w odmianie już tak. Czy jest dopuszczalna odmiana tego słowa w wołaczu: o rzeczpospolito! o rzeczypospolito!