Szanowna Pani Profesor,
w poradzie pt. Chochlik drukarski (7.05.2018) udzielona odpowiedź, w mojej ocenie, dotyczy raczej znaczenia tego zwrotu/określenia, a mnie w swoim pytaniu chodziło o jego etymologię, historię: kiedy, gdzie i jak powstał.

Pozdrawiam
Stratos Vasdekis

Dzień dobry, to właściwie niezupełnie jest pytanie, bo odnosi się do odpowiedzi, której Pan M. Bańko udzielił osobie zainteresowanej słowami ęsi i am. Otóż słowa am używają tylko bardzo małe dzieci, dopiero uczące się mówić, bo DO NICH tak mówią opiekunowie. Am oznacza jedzenie, zarówno czynność, jak i to, co jest na talerzu. Najczęściej mówi się zachęcająco: „No, a teraz am, am (a teraz dam ci coś do zjedzenia, a teraz zjedz, a teraz otwórz buzię i pozwól, że wpakuję ci tam łyżeczkę z kaszką)” albo: „O, jakie dobre am, am (spójrz, jak to na talerzu apetycznie wygląda!)”.
Ukłony dla całej Redakcji.

Szanowni Państwo,
bardzo dziękuję za udzieloną odpowiedź. Rzeczywiście jest tak, że bardzo często dochodzi do zatarcia znaczeń tych słów. Powoływałem się m.in. na tekst Nomenklatura i definicje w produkcji drobiarskiej, w którym autorzy piszą o kaczorkach i kaczuszkach. Jednak, jak rozumiem, stosując polszczyznę ogólną, możemy mówić kaczusia, mając na myśli młodą samicę kaczki?
Z wyrazami szacunku
AD

Witam!
Jaka jest poprawna odmiana funkcji, które zwykle występują w odmianie męskoosobowej, w sytuacji jednak, kiedy funkcję pełni kobieta. Np. „Burmistrz Miasta X zwróciła się o opinię”, czy „…zwrócił się o opinię”? Znaczenie ma tu płeć osoby, która pełni funkcję, czy też pisząc burmistrz, mamy mieć na myśli organ i wobec tego piszemy „Burmistrz zwrócił się o…”, nawet wiedząc, że burmistrz jest kobietą? Problem dotyczy także innych słów, jak: prezydent, dyrektor etc.
Dziękuję za pomoc.

Mam wątpliwości, czy dla instytucji takich jak kuratoria oświaty w kwestiach spornych dotyczących poprawności językowej (np. co jest wulgaryzmem, a co nim nie jest) wyrocznią mogą być serwisy typu: zapytaj.onet.pl. Czy odpowiedź udzielona w takim serwisie wystarczy do ostatecznego rozstrzygnięcia, czy jednak powinno się zasięgnąć opinii któregoś z językoznawców, jeśli wyraz nie został uwzględniony w słowniku języka polskiego?
Z poważaniem,
Danuta M.

Znany serwis filmowy Filmweb powszechnie stosuje słowo kontrybucja na określenie źródła podawanego przez internautów: „Wszystkie gatunki należy podać w jednej kontrybucji”, „Weryfikator zajrzał do waszej kontrybucji” itp. Nie wiem, czy jest w tym jakikolwiek sens, przecież brzmi to kuriozalnie. Czy naprawdę słowa kontrybucja można użyć w takim absurdalnym znaczeniu? I czy w ogóle można samemu wymyślać takie nowe znaczenia?

Jak pisać: koszty kwalifikowane czy koszty kwalifikowalne? Jest rządowy „Przewodnik Kwalifikowalności Kosztów”, natomiast w dokumentach jest wymiennie: koszt kwalifikowany i kwalifikowalny. Jak powinno być i dlaczego?

Dorota Zawadzka udostępniła zdjęcie wg którego nauczyciel odjął uczniowi punkty za to, że w następującym zadaniu:  Krysia miała 9 flamastrów. 3 flamastry dała Ewie. Ile flamastrów ma teraz Krysia?  po wykonaniu obliczeń owy uczeń napisał:  Krysi zostało 6 flamastrów zamiast  Krysia ma teraz 6 flamastrów. Jestem ciekaw Państwa opinii na ten temat.  

Chciałabym, by udzielono mi informacji na temat mieszkańców Republiki Południowej Afryki. Chodzi mi o to, jakiej formy użyć na określenie nazw mieszkańców tego kraju (zarówno kobiety jak i mężczyzny).
Z góry dziękuję.

W jednej z powieści Stanisława Ignacego Witkiewicza pt. „Jedyne wyjście” znajduje się taki oto dwuwiersz:
Pusz się, draniu, pusz się, pusz –
Potem hycniesz w grób i kusz
Czym jest ów kusz? Bo na pewno nie błędem Autora lub Wydawcy, bo byłoby coś o tym wspomniane w erracie lub nocie wydawniczej. Archaizm? Czy może typowy dla Witkacego żart językowy?