Dzień dobry, chciałam się zapytać, czy można używać drugiej osoby liczby pojedynczej w opowiadaniu o ogólnych zagadnieniach? Przykład: powiedziałam koleżance, że nie mogę się doczekać, kiedy zmienię kolor paznokci. Na co ona mi odpowiedziała: „Czasami tak jest z kolorami, że nie czujesz się w nich dobrze. To trochę jak z ubraniami, niektórych kolorów nie nosisz, bo wiesz, że nie wyglądają dobrze na tobie”. Koleżanka użyła drugiej osoby liczby pojedynczej. Jej wypowiedź nie dotyczyła dokładnie mojej osoby. Nie miała na myśli, że to ja na pewno wyglądam źle w danym kolorze, tylko chodziło jej o poszczególny przypadek, że tak się czasem zdarza. Czy to forma poprawna w mówieniu o ogóle?

1. Czy słowa klarowny używa się w języku polskim z zasady dla określenia własności substansji materialnej, na przykład soku, czy może być ono używane dla określenia własności tekstu lub idei?
2. Czy słowo intymny ma w języku polskim znaczenie odnoszące się tylko do międzyludzkich związków zmysłowych albo seksualnych, czy może być użyte również dla określenia zażyłości duchowej albo intelektualnej pomiędzy ludźmi?
3. Czy słowo wspinaczka w języku polskim używane może być jedynie na określenie zdobywania szczytów górskich, czy również jako przenośnia, w wyrażeniach wspinaczka po stopniach kariery, wspinaczka na wyżyny ducha?
4.Czy słowo realność jest pseudopolskie, czy może być używane w języku polskim na równi z rzeczywistością?
5. Czy słowo rozprawa oznacza tylko rozprawę sądową, czy można go używać na określenie omawiania czegoś, dyskusji, dysputy?

Załączam wyrazy szacunku,
Paul Jaworski

Dzień dobry
Czy można użyć konstrukcji typu: „Analizując poniższy cytat: (tu cytat złożony z kilku zdań), pracownik uznaje argumentację za właściwą”. Moim zdaniem jest to forma niepoprawna, zarówno z uwagi na interpunkcję (bo cytat jest kilkuzdaniowy) jak i użycie imiesłowu na początku zdania. Czy tak jest istotnie?

Z wyrazami szacunku
Wojciech Dąbrowski

Moje pytanie dotyczy imiesłowu podsumowując. Zastanawiam się, czy błędem jest użycie go w zdaniach typu: „Podsumowując, ten debiut był wyjątkowo udany”, „Podsumowując, X stworzył dzieło wyjątkowe”. Spotkałam się z zarzutem, że jest to niepoprawne, gdyż łamie zasadę jednego podmiotu. Według mnie podsumowując w tym wypadku ma inną funkcję – jak np. zwrot krótko mówiąc – zatracił pierwotne znaczenie. Jeśli mam rację i jest to poprawne, jakich znaków przestankowych mogę użyć po imiesłowie?

Szanowni Państwo!
Jakiś czas temu głośno było o „przetargu na samolot wielozadaniowy”. Wojskowość to dziedzina najdoskonalej mi obca, dlatego długo zastanawiałem się, po co tyle hałasu, skoro kupuje sie jeden samolot…? Dopiero później dowiedziałem się, że „tego samolotu” kupujemy więcej… Czy wyrażenie „przetarg na samolot” jest poprawne? Tzn. czy można w tym wypadku używać słowa samolot w znaczeniu zbiorowym?
Michał Meisnerowski

Dzień dobry,

proszę o informację dotyczącą zapisu pseudonimów bohaterów lektury „Kamienie na szaniec”. Czy należy je zapisywać w cudzysłowie?

Dziękuję za pomoc :)

Czy uzasadnione jest zapisanie w cudzysłowie wyrazu mors oznaczającego człowieka kąpiącego się zimą w morzu?

Szanowni Państwo,
mam dylemat z określeniem poprawności takiego zdania: „Czytając artykuł, wydał mi się szalenie poważny i naukowy”. Czy użycie w nim imiesłowowego równoważnika zdania jest poprawne? Czy występuje w nim zgodność podmiotów – mam wątpliwości co do podmiotu w drugim zdaniu (wydał się).
Pozdrawiam

Witam,
w tekście, który poprawiam, znalazłam zdanie: „Nie chcę potykać się ciągle o pieluchę, która cię podrywała”. Wyraz pielucha odnosi się tu do konkretnej osoby – młodej kobiety, o której już wcześniej była mowa. Jak mam ten wyraz pisać: dużą czy małą literą, w cudzysłowie, a może kursywą?
Magdalena Godlewska

Szanowni Państwo,
Jak zapisać słownie X-XII-wieczny:
dziesięcio-dwunastowieczny?
dziesięcio dwunastowieczny?
dziesięcio- dwunastowieczny [dywiz spacja]?
dziesięcio- – dwunastowieczny [tu: dywiz spacja myślnik]?
Czy może jeszcze inaczej?
Z poważaniem