Szanowni Państwo,
w słownikach można znaleźć rzeczownik obscena. Tymczasem, jak zauważyłem, w mediach, zwłaszcza telewizji i radiu, można się spotkać jedynie z formą obscenia (a nawet z żartobliwie utworzoną liczbą pojedynczą obscenium). Czy tylko słownikowe obscena jest poprawne?
Pozdrawiam i życzę dużo cierpliwości aż do kolejnych wakacji!

Szanowni Państwo,
nasi politycy często zwracają się do siebie – np. podczas spotkań w radiu czy telewizji – per panie pośle (i tu nazwisko). Taka forma jest zapewne gramatycznie poprawna, ale czy jest też grzeczna? Moja intuicja podpowiada mi, że takim sformułowaniem nie okazujemy rozmówcy szacunku. Czy mam rację? Czy może zwrócenie się do kogoś per panie pośle Kowalski jest w pełni kulturalne? Bardzo proszę o wyjaśnienie moich wątpliwości i z góry serdecznie dziękuję.
Katarzyna Olędzka

Witam,
pracuję obecnie nad tłumaczeniem z języka angielskiego, w którym bardzo często pojawia się skrót PR (public relations).
1. Czy dopuszczalna jest już w języku polskim odmiana tego skrótu przez przypadki, np. PR-u, PR-owi itd.?
2. Czy można mówić o praktyku PR i profesjonaliście PR?
Pozdrawiam!

Jakiego rodzaju jest ISIS? Czy należy pisać to ISIS (państwo), ta ISIS (organizacja) czy raczej ten ISIS (kalifat)?
Będę wdzięczna za wskazanie prototypowej wersji, bo wszystkie chyba są jakoś uzasadnione.

Czy wyrażenie „Słucham panią” w zwrocie do kogoś jest niepoprawne? „Słucham pani” brzmi sztucznie i nienaturalnie („Słucham pani wierszy” brzmi naturalnie,ale samo „Słucham pani” w zwrocie do konkretnej osoby już nie).

Czy słowo słuchalność (w kontekście: badania słuchalności Radia Zachód; Radio dba o wysoką słuchalność) może być zaakceptowane w pracy naukowej? Myślę, że jest ono zdecydowanie nieładne, ale nie wiem, czym je zastąpić.
Pozdrowienia.

Szanowni Państwo!
Ostatnio, w związku ze spisem powszechnym, a wcześniej – spisem rolników, radio apeluje: „Spisz się dla przyszłości Polski” i dalej informuje, jak to się można spisać przez internet. Czy nie jest to błąd? Nawet jeśli sam wypełniam ankietę, to nadal jestem spisywany, a nie spisujący.

Ostatnio przeczytałem gdzieś, że niegdyś w słownikach ortograficznych słowo zoo było w liczbie mnogiej odmienne: te zoa, tych zoów. To dość zdumiewające formy, ale… podobają mi się. Czy sądzą Państwo, że warto spróbować je upowszechnić? „Największe zoa świata”, „W żadnym z tych zoów nie ma lwów”, „Byłem we wszystkich polskich zoach”, „Nie przepadam za zoami” – brzmi to nieco ekstrawagancko, ale chyba da się coś takiego zaakceptować?

Serdecznie dziekuję za dotychczasowe odpowiedzi (…). Tym razem pytanie dotyczy Agencji Reutera. No właśnie, Agencja Reutera (Słownik ortograficzny PWN) czy agencja Reutera (Słownik nazw własnych PWN), a może Reuters (również SNW). Słyszałam w radiu wypowiedź oburzonej słuchaczki, która strofowała dzennikarza, że nie mówi się Reuters tylko A/agencja Reutera albo Reuter (kwalifikator pot. w SNW). Reasumując, które zdania są poprawne:
1. Jak podaje Reuters…
2. Jak podaje Reuter…
3. Jak podaje Agencja Reutera…
4. Jak podaje agencja Reutera…
Może istnieje jeszcze inna możliwość?

Pozdrawiam,
Agata Gogołkiewicz

Kiedy mój dwuipółletni syn powiedział ostatnio nie ma awokada, odruchowo poprawiłam go, że mówi się zawsze awokado – wszak w słownikach to słowo figuruje jako nieodmienne. Zaczęłam się jednak zastanawiać: dziecko wiele razy słyszało kina, radia, żelazka itp. i automatycznie zastosowało tu tę samą regułę. Dlaczego nie mielibyśmy tak mówić? Nasz język przecież radzi sobie z taką odmianą.