Dzień dobry,
W trakcie trwania – czy to pleonazm, tautologia? Wydaje mi się, że tak, a jednak zwrot jest dość często używany. Będę wdzięczna za rozwianie wątpliwości.

Szanowni Państwo,
mam wątpliwości dotyczące interpunkcji zdania: „Jeżeli (,) mimo przekazanej w etapie pierwszym informacji (,) sytuacja się nie zmienia, w drugim etapie możesz dać wyraz swoim emocjom – rozdrażnieniu, złości”. Czy przecinki wydzielające fragment mimo przekazanej w etapie pierwszym informacji są konieczne? Czy musi być ten fragment potraktowany jako wtrącenie? Jakie reguły składniowe, interpunkcyjne tu obowiązują? Będę wdzięczna za odpowiedź.

Ostatnio w rozmowie ze znajomym pojawił nam się mało wdzięczny temat i zagwozdka à propos wulgaryzmu ruchać. Czy to słowo zakłada z góry, że podmiotem jest mężczyzna? Czy kobieta też może ruchać, a konkretniej ruchać kogoś, a nie się? Zagwozdka może mało istotna, ale wyszła z tego ciekawa rozmowa. :)

Szanowni Państwo,
proszę wybaczyć odsyłanie do zewnętrznego źródła, ale nie mam jak inaczej o to spytać. Byłbym wdzięczny za przeczytanie krótkiego wątku na forum matematycznym.
Ciekaw jestem Państwa opinii, bo wydaje mi się, że problem typu co nazywamy wycieczką dwudniową (o który w istocie chodzi pytającej) jest bardziej językowy niż matematyczny.
Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Jako tłumacz i redaktor mam prośbę o krótkie rozstrzygnięcie dot. Pani odpowiedzi w Poradni PWN z grudnia 2016, mianowicie: https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/Wydawac-sie-bezokolicznik;17323.html

Czy ta zasada o niełączeniu bezokolicznika z wydaje się dotyczy także zdaje się?
Przyznam szczerze, że dotąd unikałam (jako tłumacz) i tępiłam (jako redaktor) wyłącznie zlepek wydaje się być, akceptując inne czasowniki (co nie było zbyt logiczne, lecz tak mnie nauczyła moja mentorka).

Będę szczerze wdzięczna za odpowiedź.

„Wydawał się kontynuatorem…” czy „Wydawał się być kontynuatorem…”? Czasownik wydawać się w połączeniu z przymiotnikiem (np. „Wydawał się gruby”) nie potrzebuje być, ale co z rzeczownikiem? Tu jest chyba konieczne być – inaczej brzmi dziwnie. Proszę rozstrzygnąć tę kwestię. Słownik poprawnej polszczyzny PWN odnosi się tylko do użycia tego czasownika z przymiotnikmami, nie mówiąc nic o rzeczownikach i przez to sugerując, iż tak samo powinno być z rzeczownikami – tj. bez być. Mnie się jednak nie chce wierzyć, iżby miało to być błędne, gdyż wyczucie językowe większości osób, które o to pytałem, jednogłośnie wskazuje na być. Będę wdzięczny za pomoc.

Dzień dobry,

Spotkałam się w internecie z krótką dyskusją na temat zwrotu  wykorzystać kogoś do/dla własnych celów. W internecie można (oczywiście!) znaleźć obie formy, ale tylko druga zdaje się powtarzać w słownikach języka polskiego. Byłabym wdzięczna za wytłumaczenie tego zwrotu. Można wszak wykorzystać kogoś do czegoś, jak i w słownikach pojawia się zwrot  do celów. Czy obie formy odnoszą się do osobnych części - wykorzystać kogoś i zrobić coś by spełnić cel?

Z wyrazami szacunku,

Anna

Szanowni Państwo,
Czy znają Państwo encyklopedyczny serwis w Internecie, który zawierałby nagraną wymowę albo przynajmniej transkrypcję obcych nazw własnych, szczególnie imion i nazwisk, niekoniecznie po polsku? Państwa encyklopedia niestety nie zawiera takich wskazówek, np. szukałem wymowy nazwisk J. Derridy, S. Kierkegaarda, C. Levi-Straussa i innych. Byłbym wdzięczny za pomoc.
Z poważaniem
Piotr Wasik

Szanowni Państwo,
który zapis jest poprawny: Grupa PKP czy grupa PKP? Telewizja TVN czy telewizja TVN? Grupa i telewizja to wyrazy pospolite, więc można by uzasadnić drugie formy (no, chyba że zależy nam na użyciu nazwy oficjalnej?).
Będę wdzięczny za opinię.

Czy w polszczyźnie szyk przestawny jest nienaturalny/nacechowany? Przygotowuję teksty do czytania na głos i często przestawienie rzeczownika i zaimka wskazującego „lepiej mi brzmi” (np. Sąd wydał wyrok. Wyrok ten….), ale koleżanka twierdzi, że to maniera, z której należałoby zrezygnować.
Będę wdzięczna za wyjaśnienie.