Czy postępująca (?) maniera używania dopełniacza i wołacza w brzmieniu mianownika w stosunku do nazwisk i imion własnych została już „prawnie usankcjonowana” ? Czyli zgodnie z regułami poprawnej polszczyzny można informować o przyznaniu nagrody dla Michała Prosty? Bo zwracanie się do rozmówcy „Grzegorz, zechciej skomentować” jest już właściwie nagminne? Jeżeli tak, to przepraszam za zawracanie głowy.
To pierwsze jest powszechną manierą polskich księży, którzy przy wyliczaniu intencji Mszy św. na cały tydzień preferują taką właśnie formę. Przecież jak parę tysięcy osób słyszy to tydzień w tydzień, to nawet podświadomie nabiera złych manier. Czy nie można by z tym czegoś zrobić? O telewizji już nie wspomnę, bo ona chyba niereformowalna.
Jeżeli oczywiście trzeba, bo może ja ciągle tkwię w Średniowieczu, a ludzkość dokonała tu jakichś istotnych zmian, których nie umiałem przyswoić?
Może rozesłać jakąś ulotkę do seminariów gdzie tych księży szkolą. Albo do kurii?
Dziwny pewnie jestem, bo „techniczny”, a jakoś to mnie niemiło dotyka.

Pozdrawiam,
W.Reczek
(dr inż.)

Co to właściwie znaczy mówić piękną polszczyzną? W jednym z wywiadów dziennikarka Katarzyna Dowbor wyznała, że jej syn Maciej „mówi piękną polszczyzną, co było przestrzegane w naszym domu”. Czy piękna polszczyzna to unikanie wulgaryzmów, słów potocznych, wyrażeń slangowych itp.? Za to silenie się na wykwintność wypowiedzi z Mickiewiczem czy Słowackim w ręku? Staram się mówić przede wszystkim poprawnie, prosto i zrozumiale, ale czy powinienem też kłaść nacisk na jakieś piękno wypowiedzi?

Dlaczego nazwy hebrajskich miesięcy pisane są w Biblii Tysiąclecia wielkimi literami (Nisan, Elul, Adar itp.), skoro w języku polskim nazwy miesięcy piszemy małymi literami, a w języku hebrajskim w ogóle nie ma rozróżnienia na wielkie i małe litery?

Szanowni Państwo,
powinnam napisać: kaligrafia stylem Copperfield, stylem Fundational czy raczej czy od małej litery – stylem copperfield, fundational?
Dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam.

Standaryzacja WKP i słownik ortograficzny PWN (https://sjp.pwn.pl/zasady/73-18-16-Pierwszy-wyraz-w-jedno-i-wielowyrazowych-tytulach;629391.html) mówią zupełnie co innego w kwestii pisowni tytułów ustaw i aktów prawnych: „Tytuły aktów polskich i wspólnotowych aktów prawnych, wymieniane w środku tekstu, piszemy małą literą niezależnie od tego, czy występują w tekście w pełnej formie, czy w skróconej… W tekście nazwy kodeksów i praw piszemy małą literą… Pełne tytuły traktatów, porozumień, konwencji, umów pisane są wielką literą” (cytat z tzw. standaryzacji WKP – J.G.).

Kto ma rację?

Szanowni Państwo,

w Toruniu, po lewej stronie Wisły, mieści się dzielnica Podgórz, dawniej stanowiąca samodzielną miejscowość, a od 1938 będąca częścią Torunia. Spory problem sprawia określenie, czy coś znajduje się w Podgórzu czy na Podgórzu. W mowie potocznej stosowane są obie formy, przy czym częściej na Podgórzu. W literaturze naukowej sprawa spotykam się już z obiema formami mniej więcej w równym stopniu. Czy można uznać, że obie formy są poprawne, czy też jednak jest inaczej?

PM

Moje pytanie jest związane z pkt. 18.27 Zasad pisowni i interpunkcji. Punkt ten nakazuje pisanie małą literą m.in. spójników i przyimków w nazwach organizacji. Czy właściwa jest wobec tego pisownia ugrupowania Polska jest Najważniejsza? Taka ortografia jest stosowana na witrynie tego stowarzyszenia, mimo że gazety częściej stosują pisownię Polska Jest Najważniejsza (i skrót PJN, a nie PjN). Reguła ortograficzna jest tu trochę niejasna, bo kończy się skrótem itp.

Jaka jest etymologia wyrazu zapomnieć i dlaczego w języku rosyjskim bardzo podobnie brzmiące (zapomnit') znaczy coś dokładnie odwrotnego, czyli 'zapamiętać'?

Dzień dobry,
nurtuje mnie problem zapisu symboli stopy/minuty i cala/sekundy. W książce A. Wolańskiego Edycja tekstów (s. 71) podany jest znak: ' z komentarzem: „Nie należy go zastępować znakiem prim”. Zakładam, że chodzi o znaki unicode U+0027 i U+2032. Natomiast R. Bringhurst (Elementarz, s. 346) pisze, że prim (U+2032) oznacza stopy i minuty kątowe. „Znaków prim i bis nie powinno się mylić z pseudocudzysłowem (U+0027)”. Skąd ta różnica? Bo trudno uznać, że mamy polskie i kanadyjskie cale?

Adam Wolański w Edycji tekstów (s. 93) podaje odmianę: Charlie, Charlie’ego, Charlie’emu, z Charlie’m. Reguła [248] Wielkiego słownika ortograficznego PWN każe jednak nazwy osobowe na -i, -ie zapisywać bez apostrofu (zob. np. hasło Chaplin: Charliego, Charliemu, z Charliem); podobnie w Wielkim słowniku poprawnej polszczyzny PWN (s.v. Charlie). Który wariant jest Państwa zdaniem lepszy?