Szanowna Redakcjo,
chciałabym zapytać czy wyrażenie wstęp za zaproszeniami jest poprawne? Czy też właściwe jest jedynie sformułowanie wstęp z zaproszeniami?

Będę wdzięczna za odpowiedź.

Jak nazywamy wstęp do artykułu? Lead czy lid? Czy po takim wstępie (pisanym większą czcionką, innym kolorem itd.) stawiamy kropkę? Rzeczpospolita i Newsweek kropkę stawiają, Gazeta Wyborcza, Przekrój, angielski Time – nie. Co jest normą? Gdzie szukać odpowiedzi na podobne pytania?

Witam!
W tekście, który opracowuję, są wymienieni badacze, którzy urodzili się w XIX wieku. Autorka przy nazwiskach podaje daty urodzin i śmierci (np. 1848–1917). W kilku przypadkach data śmierci nie jest znana. Jaki zapis należy wtedy stosować? Pozostawienie tylko daty urodzin (np. ur. 1848) może sugerować, że osoba ta jeszcze żyje, a to przecież niemożliwe.

Która z form jest poprawna: wstęp na dyskotekę czy wstęp do dyskoteki?
Z góry dziękuję za szybką odpowiedź.

Szanowni Państwo,
z tego, co wiem [wynika, że] w liście motywacyjnym należy napisać swoje imię i nazwisko oraz dane kontaktowe w lewym górnym rogu, a adres firmy, do której jest wysyłana oferta – w prawym. Jak sytuacja wygląda w przypadku zaproszenia, które wysyłam w imieniu organizacji? Czy dane adresata zawsze powinny znaleźć się po prawej stronie? (Dla mnie to jakoś dziwnie wygląda).
Pozdrawiam i z góry dziękuję za odpowiedź.

Dzień dobry.

Chodzi o słowo „akredytacja” i jego zastosowanie. Zauważyłem że jedna z grup samopomocowych organizując zloty lub warsztaty często używa tego słowa jako informację o konieczności wniesienia opłaty dla gości którzy będą na wydarzeniu tylko uczestnikami. Opłata ta jest de facto opłatą rejestracyjną lub/i organizacyjną, rodzajem biletu wstępu. I tu pojawia się moje pytanie: czy poprawnym jest użycie takiego sformułowania w powyższym kontekście? Za odpowiedź z góry serdecznie dziękuje.

Szanowni Państwo,
która forma jest poprawna: święta Teresa z Avila czy święta Teresa z Avili? Pierwsze sformułowanie jest powszechne, w mowie i piśmie, jednak wydaje mi się ono niepoprawne – wszak w języku polskim nazwy własne również powinny być odmieniane; nie mówimy/piszemy przecież Matka Teresa z Kalkuta.
Z poważaniem,
Prakseda Pawłowska

Wstęp do SO PWN (90.B.4):

Powiedziała, że ma nas dość i obróciwszy się na pięcie, wyszła.
Powiedziała, że ma nas dość i, obróciwszy się na pięcie, wyszła.

Czy w obu przykładach nie brakuje obowiązkowego przecinka po zdaniu podrzędnym? Przeróbmy nieco te przykłady:

Powiedziała, aby się odwróciła, i wyszła. (= Odwróć się, wychodzę!)
Powiedziała, aby się odwróciła i wyszła. (= W tył zwrot i wynocha!)

Nie wyobrażam sobie braku przecinka w pierwszym z nich.

Szanowni Państwo!
Bardzo dziękuję za wcześniejszą poradę. Mam kolejny problem. Czy nadal dopuszczalny jest przysłówek ciekawo? SJP, a także wcześniejsze słowniki prof. Doroszewskiego i prof. Szymczaka nie odnotowują [go]. Prawidłowa i jedyna forma to ciekawie. Jednak powiedziano mi, że w słowniku pod red. prof. Polańskiego taka forma istnieje jako oboczność. Czy zatem oboczność ciekawie – ciekawo istnieje?
Z góry dziękuję za pomoc.
Łączę wyrazy szacunku
Małgorzata Koczańska

Szanowni Eksperci,
mam pytanie dotyczące bibliografii załącznikowej. Czy powinny sią w niej znaleźć bezwzględnie wszystkie publikacje przytaczane w przypisach? Nawet te, które nie dotyczą przedmiotu publikacji? Przykład: we wstępie do katalogu rycin Daniela Chodowieckiego autorka, rysując epokę, w której tworzył artysta, przytacza Woltera i Goethego. Czy te pozycje powinny się znaleźć w bibliografii / literaturze przedmiotu?
Z poważaniem
Iwona