wyjątkowo
-
pisownia nazw leków3.03.20053.03.2005Są różne nazwy leków: firmowe, niefirmowe, potoczne, międzynarodowe (International Nonproprietary Names) i in. Jak należy je pisać, dużymi czy małymi literami, i czy zależy to wyłącznie od zasad naszej ortografii, czy może też od Polityki Lekowej Państwa i od zasad etyki i deontologii zawodowej? Wielkie dzięki za rozwikłanie tych kwestii spornych.
-
pisownia skrótów16.02.200916.02.2009Witam!
Bardzo proszę o rozwianie moich wątpliwości dotyczących używania spacji. Jak poprawnie zapisać skrótem dwa litry: 2l czy 2 l? Spotykam się też na etykietach różnych produktów z zapisem L – z dużej litery – czy jest to błąd?
Pozdrawiam
Monika Schmidt -
pod potrzeby?4.02.20114.02.2011Dzień dobry,
czy poprawną formą jest wyrażenie stworzyć coś POD POTRZEBY kogoś? Moim zdaniem wyjątkowo to nie brzmi.
Pozdrawiam serdecznie,
A.K.
-
polonizacja nazw geograficznych13.04.200613.04.2006Czemu w polskich słownikach nie ma Liege, Nimes (jest Liège, Nîmes), skoro są Lome (Lomé) czy Rio de Janeiro (Río de Janeiro)? Co stoi na przeszkodzie, by źródła normatywne zaakceptowały Nimes (bez î) i Liege (bez è)? Czy zjawisko polszczenia obcych nazw, dawniej tak częste (Madryt, Londyn, Zurych, Genewa, Krajowa, Peru) – to już tylko przeszłość?
-
Pomnę i niepamięć
19.12.202019.12.2020Jaka jest etymologia wyrazu zapomnieć i dlaczego w języku rosyjskim bardzo podobnie brzmiące (zapomnit') znaczy coś dokładnie odwrotnego, czyli 'zapamiętać'?
-
potrzebować25.03.200725.03.2007Szanowni Państwo!
Coraz częściej słyszę wypowiedzi, w których czasownik potrzebować łączy się z bezokolicznikiem, np. „Potrzebuję napisać odpowiedź”, „Potrzebuję tam iść”. Takie formy wydają mi się wyjątkowo nietrafione. Nauczony jestem używać czasownika potrzebować w połączeniu potrzebować czegoś, a nie potrzebować zrobić coś. Proszę o opinię, na ile moje uprzedzenie do formy potrzebować zrobić coś jest uzasadnione.
Z poważaniem
Jarosław Mężyk
-
proszę księdza11.01.200211.01.2002Szanowni Państwo,
Zwracam się z prośbą o pomoc w znalezieniu jak najbardziej zręcznej formy, jaką należy stosować zwracając się do osoby duchownej w oficjalnych sytuacjach, pismach. Szczególne trudności napotykam wtedy, gdy osoba duchowna nie pełni ważnych funkcji kościelnych, czyli jest po prostu księdzem, a nie np. proboszczem parafii. Forma: „Wielebny księże” wydaje się być wyjątkowo niezręczna. Byłabym wdzięczna za pomoc i przesłanie propozycji.
Pozdrawiam,
Iwona Jezierska -
prze-19.03.201219.03.2012O ile wiem ze słowników, przedrostek prze- dodaje się jedynie do czasowników i przymiotników. W związku z tym ciekawi mnie, czy można dodawać prze- do rzeczowników. Mam tu na myśli głównie bardzo popularne wśród internautów słowa przekozak i – tu przepraszam za wyrażenie – przechuj. Chciałbym spytać, czy można w ten sposób tworzyć rzeczowniki (bo przedrostkiem prze- nie są chyba te w słowach przekupka, przełom czy przejście), a także przymiotniki, jak np. przebrzydki.
Kłaniam się,
W.T. -
przecinek a okoliczniki10.09.200710.09.2007Szanowni Państwo!
Podobno nie wolno stawiać przecinków po okolicznikach zawierających równoważniki zdań oparte na rzeczowniku, zaczynające się od: dzięki…, mimo…, po…, poza…, w miarę jak…, z powodu…, zgodnie z… Czy są to wszystkie takie zwroty, a jeśli nie, to czy mogliby Państwo podać pełną ich listę? I czy jest to zasada nienaruszalna, czy też są od niej jakieś wyjątki?
Kłaniam się,
Wojciech Tokarzewski -
przypis słownikowo-rzeczowo-bibliograficzny19.02.202019.02.2020Szanowni Państwo,
moja wątpliwość wiąże się z przypisami. Konkretnie dotyczy ona powołania się na jakąś pozycję za pomocą przytoczenia cytatu w przypisie dolnym. Chodzi o sytuację, gdzie w tekście głównym pojawia się łaciński zwrot, który objaśniany jest w przypisie poprzez dosłowny cytat z książki, której tłumacz przełożył go na język polski. Jak w takim wypadku powinno zostać oznaczone tłumaczenie tego zwrotu w przypisie dolnym?
Z pozdrowieniami,
Miłosz
