W SJP prof. Doroszewskiego widnieje hasło rudera jako plurale tantum, rzeczownik dawniej oznaczający gruzy. Jaka jest pełna odmiana tego wyrazu? Mam przede wszystkim wątpliwości co do dopełniacza, mianowicie czy powinien brzmieć on „(tych) ruder” czy „(tych) ruderów”; udało mi się znaleźć w „Wacława dziejach” Stefana Garczyńskiego fragment sugerujący drugi wariant („Prócz strachów, zwykłych samotności dzieci, / Pająka, dawnych ruderów strażnika, / Sowa czasami w gmach ten nocą wleci, / I słychać smutne krzyczenie puszczyka”), ale nie wiem, czy wyczerpuje to temat.

Od jakiegoś czasu w mediach mówi się o pewnej aferze seksualnej. Większość mediów ujawnia seks-aferę, część z nich zaś seksaferę. Którą pisownię uznać należy za poprawną?

Jaka jest poprawna pisownia: seks-porady, seks-ekspert czy seksporady, seksekspert? A może preferowana jest pisownia rozłączna? Dziękuję za odpowiedź.

Anna Brudzińska

Mamy polonizację, germanizację, a jak brzmi to względem Francji?
Frankonizacja, romanizacja czy sfrancuszczenie?

Pozdrawiam
Jarek

Dzień dobry,
jak poprawnie zapisać w przypisie pracy naukowej tytuł dokumentu – nagłówek wygląda następująco:

Ogólne Warunki Umów Kompleksowych ENERGA-OBRÓT SA dla Konsumentów
Integralna część Umowy kompleksowej dla Konsumentów
Niniejszy tekst Ogólnych Warunków Umów Kompleksowych ENERGA-OBRÓT SA zatwierdzony został do stosowania Uchwałą Zarządu nr 317/III/2013 z dnia 12 grudnia 2013 r.?

1) Co „wchodzi” do tytułu, a co nie?
2) Co zrobić z dużymi literami, od których zaczyna się każdy wyraz?
DN

Szanowni Państwo,
w psychologii używa się terminu spektrum autyzmu, który wchodzi w połączenia z różnymi przyimkami: na spektrum autyzmu, w spektrum autyzmu, ze spektrum autyzmu. Dla mnie w spektrum autyzmu mieszczą się pewne zaburzenia, czy jak to dzisiaj coraz częściej się przyjmuje „stany”. Potocznie jednak przyjęła się kalka z języka angielskiego (people on autism spectrum). W angielskim ten termin na razie raczej rzadko występuje w pracach naukowych, ale we wszelkich innych wypowiedziach jest bardzo popularny. Co więcej, wygląda na to, że osoby z autyzmem zaakceptowały także ten sposób mówienia o sobie. W Polsce jest podobnie.
Czy któryś z przyimków jest w tym wypadku bardziej poprawny?
Łączę serdeczne pozdrowienia
Ewa Pisula

1. Jak powinno się pisać: strong man czy strongman? Przez podobieństwo do jazzman, bluesman, frontman, kongresman, ombudsman, sandwichman – chciałoby się pisać łącznie, ale jeśli to z tej grupy co top modelka…? A może wręcz strongmen jak dżentelmen czy dżezmen?
2. Jak nazywa się sport uprawiany przez strong manów?

Czy uzasadniony jest taki szyk: „z szaleńczą niemal odwagą wyszedł na pokład; muszą odbywać długie bardzo wędrówki; o pół mili zaledwie dojrzał stado karibu; sięgając łbem o 9 przeszło stóp” zamiast: „z niemal szaleńczą odwagą; bardzo długie wędrówki; zaledwie o pół mili; przeszło o 9 stóp”. Zdania te pochodzą z książek Centkiewiczów i Curwooda, ale ostatnio i w gazecie natrafiłem na coś takiego: „wiadomo, że od Kaczyńskiego tylko zależy, kto...” (zamiast „że tylko od Kaczyńskiego zależy”).

Szanowni Państwo,
skąd w polszczyźnie wzięła się nazwa szwajcar (portier, odźwierny) i jakie ma ona powiązania z mieszkańcem Szwajcarii?
Łączę pozdrowienia

Szanowni Państwo,

jestem w trakcie tłumaczenia książki z języka angielskiego, ale dotyczącej Japonii i Okinawy. Mam dwa, powiązane ze sobą, pytania. 1. W jakiej kolejności powinnam pisać tytuł, imię, nazwisko i pseudonim osób? Taką kolejność zwyczajowo stosuje się w Polsce, ale w Japonii jest ona inna (nazwisko, tytuł/ranga, imię – nie wiem gdzie należy umieścić pseudonim). W angielskim oryginale kolejność jest następująca: "Bushi" (pseudonim) Matsumura (nazwisko) chikudun pechin (tytuł) Sokon (imię). 2. Czy jeśli w całym tekście zdecydowałam się na oznaczenie cytatów kursywą, to czy pseudonim także powinnam tak wyróżnić?

Z wyrazami szacunku

Olga Świder