Szanowni Państwo,
Na początku zdania w tekstach matematycznych często pojawiają się sformułowania typu Wobec równości x=y, lewa strona przyjmuje postać…,
Stąd, biorąc x=y, otrzymujemy….
Czy pojawiający się w nich przecinek jest do przyjęcia? Wiem, że unika się stawiania przecinka po niezdaniowych wyrażeniach inicjalnych, jednak w obu wypadkach odpowiada on wyraźnemu akcentowi zdaniowemu.
Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Witam serdecznie.
Chodzi mi o wyraz przepraszam. Czy należy ten wyraz traktować jako swego rodzaju prawo (w domyśle jakby zbiór przepisów)? Uważam, że wyraz przepraszam jest swego rodzaju nie tylko łącznikiem z osobą, wobec której jest on wypowiedziany, ale również przyznaniem się do winy czy błędu. Czy mam rację?
Pozdrawiam,
Maria

Szanowni Państwo,

zastanawia mnie etymologia słowa rampampuła – wiem tylko tyle, że jest to pejoratywne określenie kobiety, jednak czy odnosi się do jakichś szczegółowych cech zachowania, ubioru czy sposobu bycia?

I jeszcze w temacie rampampuły – jak brzmi celownik tego słowa: rampampule czy rampampuli?

Dzień dobry, chciałbym zapytać o etymologię używanego w Rzeszowie i okolicach czasownika  stulać o znaczeniu: opowiadać głupoty, bzdury.

W transmisji z łyżwiarstwa figurowego słyszę o [salchofie], [salchofach]. W mianowniku [w] w wygłosie przechodzi w [f], ale czy dopuszczalne jest zachowanie tego ubezdźwięcznienia również w formach odmienionych? Znam to tylko z tv, wyobrażam sobie, że tak się tego używa w środowisku związanym z tym sportem (komentują m.in. łyżwiarze). Czy to jest przykład konfliktu między formą branżową a ogólnojęzykową? Jeśli tak, to która powinna mieć pierwszeństwo?

Szanowni Państwo,
proszę o odpowiedź, co oznacza „kreseczka” umieszczona nad samogłoskami, którą znajduję np. w niektórych wydaniach Pana Tadeusza. To jakiś ślad procesów fonetycznych, akcentu? Będę wdzięczna za odpowiedź.
Justyna Kowalska

Czy w następujących zdaniach potrzebne są przecinki: „Zachował się jak należy”, „Całkiem prosto jak widać”.
Dlaczego?

Czy użycie słowa skandaliczny w znaczeniu 'mający cechy skandalu lub go wywołujący' – co jest nominalnie zgodne ze znaczeniem zapisanym w internetowym słowniku PWN – jest w Państwa odczuciu użyciem wciąż trafnym? Zwroty skandaliczna powieść, skandaliczna inscenizacja kojarzą się raczej z marnym poziomem artystycznym niż ze zgorszeniem albo aferą towarzyską czy polityczną. Czy nie powinno się w takich przypadkach użyć słowa skandalizujący?

Ciekawi mnie to od dłuższego czasu – skąd się wzięło powiedzenie „Nie idź(cie) tą drogą”?

Oczywiście wiem, że jest to słynna wypowiedź Kwaśniewskiego. Ale czy to powiedzenie jest jego własnym wynalazkiem, to on je wymyślił i ukuł, a inni tylko od niego je przejęli? Czy też może powiedzenie to funkcjonowało już przed nim, a on je tylko spopularyzował (i dorzucił do niego psa Sabę?)

Szanowni Państwo,

jaką należy przyjąć metodę przy decydowaniu, które wyrazy obcego pochodzenia są wciąż na tyle obce w odbiorze użytkowników języka, że należy zapisywać je w tekście kursywą? Chodzi mi przede wszystkim o zapożyczenia z języka angielskiego takie jak: feedback, coaching czy gaslighting, które zyskały na popularności szczególnie w pewnych branżach, a mimo to wciąż brzmią dość obco.