Szanowni Państwo,

w recenzji jednego z prawniczych tekstów naukowych natrafiłem na krytykę użycia słowa „wymóg”. Recenzent zauważył, że wyrazu tego w wielu słownikach języka polskiego w ogóle nie ma. Zaproponował posługiwanie się synonimami takimi jak: przesłanka, wymaganie, konieczność. Zastanawia mnie, skąd bierze się krytyka użycia tego słowa. Czy chodzi jedynie o styl? A może jest to niepoprawnie utworzony rzeczownik od czasownika „wymagać”?

Proszę o informację czy zwrot „wyraz zawierający zdanie” może być traktowany jako figura retoryczna, a jeśli tak, to jaka?

Szanowni Państwo,
spotkałem się z wieloma opiniami, iż nie należy zaczynać zdania od cyfry. Pytanie moje więc brzmi: czy zgodnie z zasadami poprawnej polszczyzny możemy rozpoczynać zdania od cyfry? Na przykład: „17 lipca 1875 urodził się wielki poeta”. Czy może poprawniej brzmiałoby zdanie: „Dnia 17 lipca 1875 urodził się wielki poeta”.
Z góry dziękuję za odpowiedź
Czytelnik

Ucząc dzieci w klasie pierwszej, napotkałam problem w głoskowaniu dotyczący ch/h. Chodzi konkretnie o to, jaki zapis głoski przyjąć w tłumaczeniu dzieciom – czy głoskę tę zapisujemy literą h czy dwuznakiem ch? Na fonetyce rozgraniczaliśmy sposób zapisu tej głoski ze względu na jej dźwięczność lub bezdźwięczność, ale zapis fonetyczny po pierwsze nie pokrywa się z literami alfabetu w tym przypadku, po drugie jest zbyt skomplikowany dla dzieci w tym wieku.
Pozdrawiam.

Szanowni Państwo,

uprzejmie proszę o opinię, jaki zapis imion papieża w tekście naukowym będzie najlepszy – z ukośnikiem, półpauzą, ze spacjami, bez nich, a może jeszcze inny?

„Joseph Ratzinger/Benedykt XVI”

„Joseph Ratzinger / Benedykt XVI”

„Joseph Ratzinger–Benedykt XVI”

czy też "Joseph Ratzinger – Benedykt XVI”

Czy w tym przypadku zapis to jedynie kwestia przyjętej konwencji?

Z serdecznością

Czytelnik Poradni

Szanowni Państwo,

bardzo szybko przyszło mi ponownie zwrócić się z zapytaniem, tym razem związanym z czasownikiem zapomnieć. Wiem, że w zależności od znaczenia, w jakim został użyty, łączy się z różnymi przypadkami. A co, jeśli występuje w połączeniu z innym czasownikiem? Napisałabym: „Zapomniałam kwiatów”, ale „Zapomniałam wziąć kwiaty”. Czy mam rację? A może powinnam napisać: „Zapomniałam wziąć kwiatów”?

Przy okazji dziękuję za odpowiedź na poprzednie pytanie.

Ewa

Dzień dobry,

moje pytanie: jak odmieniać nazwę firmy, która jest skrótem od nazwiska i imion właścicieli „BAT” (B.... Andrzej Tadeusz)? Czy zapraszam klienta do BAT-a czy do BAT-u? Z góry dziękuję.

Szanowni Państwo,
Chciałabym się dowiedzieć, czy w zdaniu z cytatem, w którym tekst ujęty w cudzysłowie kończy się skrótem z kropką, mam postawić jeszcze jedną kropkę po cudzysłowie? Oto zdanie budzące moje wątpliwości:

Alojzy Targ pisał: „Na osobną wzmiankę zasługuje szkic (25 stron maszynopisu) Przeżycia we wrześniu 1939 r.”

Pozdrawiam serdecznie
Iwona Kurdziel-Drzewiecka

Szanowni Państwo!
Wciąż walczę z pewnym zdaniem, którego kłopotliwy fragment brzmi następująco: Dopiero zbliżenie się na parę kroków pozwalało dostrzec pewną zależność. No i właśnie coś mi podpowiada, że na parę kroków to nie jest poprawna forma… Czy jednak na pewno? Jeśli tak, to czym mogłabym te parę kroków zastąpić?

Jak pisać poprawnie: „Maria Iksinska z d. Piotrowska" czy „Maria Iksińska, z d. Piotrowska"?

Czy potrzebny przecinek przed „s." lub „c.": „Maria Iksińska c. Franciszka" czy „Maria Iksińska, c. Franciszka"?