Czy można mówić o prawidłowym i nieprawidłowym spolszczeniu? O ile transkrypcja czy transliteracja są ściśle opisane algorytmami i łatwo wskazać, gdzie i w jaki sposób dana reguła została naruszona, o tyle termin polszczenie wydaje się tylko stwierdzeniem, że coś było w innym języku, a teraz jest w naszym – przy takim rozumieniu tego słowa jedynym kryterium „poprawności” wydaje się być uzus.

Niedaleko Strzyżowa w woj. podkarpackim znajduje się wioska o nazwie Połomia. Jak się tę nazwę odmienia? Piszemy w Połomii czy może w Połomi? Tę drugą formę widzę nieraz na różnych szyldach – czy jednak Połomia nie odmienia się (albo: nie powinna się odmieniać) jak np. Maria? Z czego to wynika?
Łączę wyrazy szacunku,
A.K.

Jak piszemy portfolio? Razem czy osobno?

Moje pytanie dotyczy etymologii i zmian znaczeniowych słowa pośledni, które w języku polskim występuje znacznie rzadziej niż w innych językach słowiańskich i znaczy 'gorszy', podczas gdy w pozostałych: 'ostatni'. Na kiedy datuje się tę zmianę semantyczną? Jest to słowo wykształcone w języku polskim na bazie rdzenia prasłowiańskiego czy zapożyczone z innego języka słowiańskiego? I wreszcie skąd pochodzi słowo ostatni, które – zdaje się – wyparło przymiotnik pośledni?

Dzień dobry,

Dlaczego mówimy: prawo jazdy, karta rowerowa, licencja pilota, uprawnienia na wózki widłowe, patent żeglarski? Dlaczego nie można użyć, przykładowo, słowa prawo, które przecież oznacza pozwolenie lub ,zezwolenie, do wszystkich powyższych środków transportu?

Dziękuję za odpowiedź.

Serdecznie pozdrawiam.

Szanowni Państwo,

dlaczego mówimy prehistoria, a nie prahistoria skoro wszędzie indziej stosujemy pra-, np. pradziadek, prababcia, pradziadowie, pradzieje, prasłowianie, prasłowiański, praindoeuropejski itp. Proszę o odpowiedź.

Pozdrawiam

Czy słowo problem, ewidentnie zapożyczone z języka angielskiego, jest obecnie słowem modnym? Przyjmując, że jest, na pewno lepiej zamieniać go z wyrazami rodzimymi, takimi jak: kłopot lub trudność.
Mam wątpliwości jednak, czy znaczenie owego problemu dokładnie odzwierciedlają wyrazy kłopot i trudność. Bardzo proszę o rozwianie moich niepewności.

Pozdrawiam serdecznie

Szanowni Państwo, chciałbym się dowiedzieć, dlaczego profesora zwyczajnego określa się mianem zwyczajny, a doktora habilitowanego — nadzwyczajnym. Sądząc po nazwach, ten drugi powinien stać wyżej w hierarchii od pierwszego, bo nadzwyczajny znaczy więcej niż zwyczajny, a przecież w rzeczywistości jest chyba odwrotnie. Z uszanowaniem stały czytelnik Poradni

Dzień dobry!

W trakcie kursu z programowania w logice korzystamy z języka nazwanego Prolog (nazwa pochodzi od francuskiej nazwy paradygmatu, PROgrammation en LOGique). Czy odmiana tego typu nazw własnych ma być taka sama jak odmiana polskich homonimów (tzn. zadanie z prologu), czy można sobie pozwolić na np. zadanie z prologa?

Z pozdrowieniami

Wojciech

Dzień dobry,
proszę bardzo podać, jak brzmią przymiotniki od nazw miast:
Asz – aszski czy aski?
Witoraz – witorazki czy witoraski?
Uście – ujski czy ustecki? (Uście nad Łabą – stolica kraju usteckiego).
Dziękuję bardzo.
Martin Markovic