-
Czasownik niewłaściwy stać24.06.201924.06.2019Zwracam się z zapytaniem dotyczącym użycia wyrazu stać w rozumieniu ‘być w stanie coś zrobić’ lub ‘móc pozwolić sobie na coś’. Powszechne są stwierdzenia: było nas na to stać, będzie mnie na to stać czy stać go na to. Jednak zastanawiam się nad zwrotem być stać. Jako przykład podam zdanie znalezione w internecie: Banki może nie być stać na odwalutowanie pseudo-kredytów? (Obstawiam, że powinno być napisane Banków). Jaką gramatyczną funkcję pełni wyrażenie być stać?
-
Czy państwo mają…?27.09.202216.11.2006Dzień dobry,
mam pytanie natury praktycznej. Czy wchodząc do sklepu, hotelu itp., możemy zapytać: „Czy macie mleczną czekoladę (w sklepie)?” lub „Czy macie wolne pokoje (w hotelu)?”? Czy też lepiej używać zwrotów: „Czy mają państwo czekoladę?”, „Czy mają państwo wolne pokoje?”?
Z góry dziękuję za odpowiedź. -
Czy tylko pełna nazwa może wyrażać szacunek?24.10.201224.10.2012Uprzejmie proszę o interpretację, czy pisanie słowa Powstanie, używanego w kontekście jako część nazwy własnej Powstanie Warszawskie, oddzielnie wielką literą powinno być traktowane jako błąd ortograficzny. Cytuję: „Pani przewodniczka była młodą osobą, wiedzieliśmy więc, że urodziła się po Powstaniu”. Nauczycielka sprawdzająca pracę wskazała wielką literę w wyrazie Powstanie jako błąd (było takich wyrazów kilka), obniżając ocenę z pracy.
Grzegorz Kłos
-
Dlaczego nie apoprawny?31.01.201931.01.2019Piszę z zapytaniem – dlaczego słowa atypowy lub asymetryczny istnieją, a nie istnieje takie słowo jak apoprawny? Nie widzę tu żadnych powodów, dla których to słowo nie może mieć racji bytu, zatem piszę do Państwa.
Pozdrawiam.
-
dla frazy
17.12.202317.12.2023Dzień dobry,
mam pytanie dotyczące sformułowania często wykorzystywanego w branży SEO. Pozycjonowanie stron www jest czynnością, która skupia się na poprawianiu pozycji witryny w wynikach wyszukiwania Google dla określonych zapytań (np. „lekarz Warszawa”). W branży często mówi się o „pozycjonowaniu strony na frazy kluczowe”, np. „uzyskaliśmy pozycję 3 na frazę x”. Czy nie powinno się mówić „uzyskaliśmy pozycję 3 dla frazy x” („dla frazy” zamiast „na frazę"”)?
Pozdrawiam
Tomasz
-
drobiazgi interpunkcyjne5.10.20015.10.2001Chciałabym zapytać, czy poprawne są zapisy (z góry dziekuję):
1. Moje dziecko zaczęło mówić: agu, bu, ra. Czy też „słowa” dziecka powinny być w cudzysłowie?
2. Gra w „a kuku” czy w A kuku, czy gra A kuku?
3. Gra w „państwa, miasta"? Gra w inteligencję?
4. I zapytam z uśmiechem: widzieliście go? Czy może po dwukropku: „Widzieliście go?"
-
droga pożarowa i przeciwpożarowa6.12.20056.12.2005W nawiązaniu do Państwa informacji (przesyłanych pocztą elektroniczną) chciałbym udzielić dodatkowych wyjaśnień dotyczących zapytania o drogę pożarową i przeciwpożarową. Proszę wybaczyć, ale będąc architektem, często spotykam się z tymi określeniami.
1. Droga pożarowa to pas umożliwiający dojazd do budynku straży pożarowej.
2. Droga przeciwpożarowa to najprawdopodobniej droga ewakuacyjna, czyli ta umożliwiająca ucieczkę w przypadku powstania pożaru.
Pozdrawiam. -
Dwoje zajęć 14.10.201614.10.2016Nurtuje mnie problem łączenia z liczebnikami rzeczowników, które w odpowiednim znaczeniu nie mają liczby pojedynczej, jak: zajęcia, życzenia, zawody, ćwiczenia, zakupy, konsultacje itp.
Z porady o tytule zajęcia wynikałoby, że należy unikać łączenia takich rzeczowników z liczebnikami, z Dwoje zwłok zaś, że liczebniki zbiorowe są na miejscu. Jak to w końcu jest?
Dodam, że nie mam pomysłu na opisowe obejście problemu w takich zdaniach jak Mam jutro 3 zajęcia.
Z wyrazami szacunku
Czytelnik
-
Esgieh11.10.201611.10.2016Chciałem zapytać, jak oddać w pisowni popularną, potoczną wersję brzmieniową skrótowca SGH, tj. [esgieh]. Czy można pisać zarówno SGH-u, jak i Esgiehu oraz esgiehu? Jeśli już, to ja bym stosował tylko wielką literę, ale gdy kiedyś zapytałem w poradni o Fejsa/fejsa, prof. Bańko nie widział problemu z małą literą ze względu na potoczność.
Przy okazji: dlaczego na końcu porady pojawia się urla itp. Czemu nie uerela jak esemesa?
-
filolożka29.01.200729.01.2007Szanowni Państwo,
zwracam się z następującym zapytaniem: jak powinniśmy nazwać kogoś, kto ukończył filologię polską? Filologiem polskim lub filolożką polską w przypadku kobiet? Czy taka odmiana przymiotnika jest poprawna w podanym wyrażeniu? Dotyczy to również każdej innej filologii.
Serdecznie pozdrawiam.