Proszę o odpowiedź na wymieniony problem: jak wymawiać:
jestem na ulicy Święty Marcin, idę ulicą Święty Marcin, kupiłam na ulicy Święty Marcin
czy też
jestem na Świętym Marcinie, kupiłam na Świętym Marcinie, idę ulicą Świętym Marcinem?
Druga sprawa – puszcza Zielonka:
jestem w puszczy Zielonka czy jestem w puszczy Zielonce, jestem w Zielonce?
Idę do puszczy Zielonka czy idę do puszczy Zielonki czy idę do Zielonki,
choć w puszczy jest miejscowość Zielonka.
Dziękuję za odpowiedź.

Jak prawidłowo – tzn. wielką czy małą literą – powinno się pisać poszczególne elementy nazwy ustawy: zgodnie z Ustawą z dn. 29.08.97 o Ochronie Danych Osobowych, Dz.U. Nr 133, poz. 883 czy też zgodnie z Ustawą o ochronie danych osobowych z dn. 29.08.97, Dz.U. Nr 133, poz. 883. A może jeszcze inaczej? I czy skrót Dz. U. jest prawidłowy? Widziałam już tyle wariantów pisowni, że jestem mocno zdezorientowana…

Dziekuje za pomoc i pozdrawiam!

Szanowni Państwo,
która forma jest poprawna: w Donbasie czy na Donbasie?
Dziękuję,
Z poważaniem
Kamila

Jeśli nie udaje mi się znaleźć oficjalnego tłumaczenia nazywy (oddziału wojskowego, jednostki administracyjnej, tytułu książki), tłumaczę ją sama. Czy w takim wypadku należy pisać ją małymi czy duzymi literami? Zgodnie z regułami polskimi czy języka obcego?

Będę wdzięczna za pomoc.

Pozdrawiam

Dorota

Szanowni Państwo!
1. Czy świadome posługiwanie się wielkimi literami w nazwach traktatów w zamiarze tworzenia zwyczaju językowego (np. w publikacjach naukowych czy zbiorach dokumentów) jest rażąco niepoprawne, czy jednak dopuszczalne?
2. Czy zgodzą się Państwo, że jest pewne uzasadnienie dla pisowni nazw aktów prawa międzynarodowego (nawet o charakterze tzw. prawa „miękkiego”) o szczególnym znaczeniu, np. Powszechna Deklaracja Praw Człowieka, Karta Praw Podstawowych UE?
Dziękuję i pozdrawiam,
M. Balcerzak

Jestem nauczycielem – mam więc do czynienia z bardzo dużą ilością nazwisk i imion. W przypadku, gdy uczeń jest Polakiem (narodowość i obywatelstwo polskie, tu się urodził, rodzice też) – a takich mam 99% – personalia ZAWSZE wymawiam zgodnie z zasadami języka polskiego. Nie wszyscy jednak są zadowoleni, dlatego też proszę o potwierdzenie (wydrukuję – i dam zainteresowanym), ze nazwisko Michel czytamy [michel], a nie [miszel], zaś imię Angelika – [angelika], a nie [andżelika].
Pozdrawiam serdecznie!

Moje pytanie raczej nie dotyczy języka polskiego, ale mam nadzieję, że można kwestię przeze mnie poruszoną rozważyć. Otóż, zajmując się historią najnowszą, często napotykam na obce nazwiska, nie wiedząc, jak je wymówić. Zupełną trudność sprawiają mi nazwiska osób pochodzących z terenów pogranicza językowego. Jak zatem wymówić nazwisko obecnego premiera Luksemburga Jeana-Claude'a Junckera. Imię jest wybitnie francuskie, lecz nazwisko sprawia wrażenie bardziej niemieckiego, zatem [junker] czy [żinker]. Podobnie nazwisko Alzatczyka i francuskiego ministra spraw zagranicznych Roberta Schumana (tu jednak zapewne wystarczająco utarła się wymowa [szuman], a [szima] brzmiałoby chyba dość dziwacznie). Również nazwisko obecnego premiera Belgii sprawia pewne trudności: Guy Verhofstadt. Zapewne [gi ferhofsztat], ale czy na pewno?

Moje pytanie to czy forma PZU S.A. zapisana w pracy „…na przykładzie kryzysu w Powszechnym Zakładzie Ubezpieczeń Spółki Akcyjnej” jest poprawna (głównie chodzi mi o spółki akcyjnej – czy mogę to odmienić). I czy po S.A. stawiamy kropki, czy tylko po S?
Z góry dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam,
basia pawlik

Uprzejmie proszę o odpowiedź, która z wersji poniższego zdania jest prawidłowa. Proszę o krótkie wyjaśnienie.
1. Pewne wydatki spowodowane przez (…), mogą podlegać zwrotowi instytucji rządowej zgodnie z instrukcją (…).
2. Pewne wydatki spowodowane przez (…), mogą podlegać zwrotowi do instytucji rządowej zgodnie z instrukcją (…).
Z góry dziękuję za odpowiedź
Jolanta Zarzycka

Szanowni Państwo,

chciałbym dopytać w sprawie nieodmienności wyrażeń łacińskich typu modus operandi. W słowniku można odnaleźć sformułowanie, że wyrażenie w każdej formie jest takie samo. Dla osób znających jednak język łaciński zdania „analiza modus operandi sprawcy”, a tym bardziej „są różne przykłady modus operandi sprawców” wygląda co najmniej dziwacznie. Czy można jednak stosować odmianę takich zwrotów i budować zdania typu „analiza modi operandi”? Jaka jest też przyczyną tej nieodmienności? Z góry dziękuję za pomoc.

Z wyrazami szacunku

Daniel