Witam!
Mam kilka pytań:
1. Czy poniższe zdanie jest poprawnie napisane: „Poziom śmiertelności niemowląt zwiększył się”?
2. Czy wyraz chrześ-cijański jest poprawnie podzielony?
Z góry dziękuję.

Czytałam ostatnio artykuł nt. bieżącej sytuacji w Białorusi. Lekturę utrudniała mi przyjęta forma zapisu nazwiska liderki białoruskiej opozycji: "Tshikhanouska". Użycie takiego zapisu, zgodnego z fonetycznym zapisem w języku angielskim wydaje mi się nieodpowiednie - język polski dysponuje w końcu zestawem głosek świetnie odwzorujących fonetykę innych języków słowiańskich. Szczególnie dziwnie wyglądało to dla mnie, gdy obok "Tshikhanouska" występował "Łukaszenko". Czy taki zapis jest odpowiedni?

Dzień dobry,

chciałam poznać właściwą formę dopełniacza nazwy własnej Cieśnina Świna (Cieśniny Świna czy Cieśniny Świny). Mam dylemat, bo dla mnie mieszkanki Międzyzdrojów Świna była rzeką, wiem już jednak, że to cieśnina. Nadal jednak nie jestem pewna jak z odmianą przez przypadki tej geograficznej nazwy własnej.

Mój oponent twierdzi, że – cytuję – „używanie słowa czemu świadczy o niskim kapitale kulturowym”. Upiera się, że czemu można uznać za poprawne wyłącznie w języku potocznym. Czy tak jest naprawdę?
Niecierpliwie oczekując na odpowiedź
Adam

Szanowny Profesorze,
piszę do Pana w sprawie pewnej niezgodności zdań z koleżanką. Która z form jest poprawna?
1. Co ja się z Tobą mam?
2. Co ja mam z Tobą?
Chodzi o kogoś, z kim mam na przykład jakiś problem. Z góry dziękuję za pomoc.
Z wyrazami szacunku
Patryk Kasprowicz

Szanowni Państwo,
chciałbym zapytać się o odmianę nazwiska szkockiego pisarza: Arthur Conan Doyle – jak powinno to brzmieć w dopełniaczu (Arthura Conan Doyle’a czy Arthura Conana Doyle’a)? Czy informacja (z niepewnego źródła), iż Conan to drugie imię pisarza nadane mu na chrzcie przez wuja o nazwisku Conan coś zmienia w tej kwestii?
Będę bardzo wdzięczny za udzielenie odpowiedzi.
Z wyrazami szacunku,
Adrian Przyborski

Szanowni Państwo,
proszę o wyjaśnienie, która z łacińskich form oznaczających warunek konieczny jest poprawna: conditio sine qua non (taką pisownię znaleźć można w Nowym leksykonie PWN) czy condicio sine qua non (wersja przyjęta w Wielkim słowniku wyrazów obcych PWN). A może obie są poprawne?
Podobne wątpliwości budzi pisownia słowa condicionalis (wg Wielkiego słownika wyrazów obcych PWN) i conditionalis (wg Wielkiego słownika ortograficznego PWN) – czy również tutaj obie formy są poprawne i mamy po prostu do czynienia z „ewolucją” w zakresie filologii klasycznej (w różnych słownikach łacińsko-polskich na określenie polskiego warunku znalazłem obie formy: conditio i condicio). Jeśli poprawne są obie formy, może warto by to w kolejnych wydaniach słowników odnotować?
Z pozdrowieniami
Stanisław Danecki

Dzień dobry! Bardzo proszę o wyjaśnienie dotyczące pisowni co raz/ coraz w zestawieniach typu co()raz to wybuchają śmiechem. „Wielki słownik ortograficzny” odnotowuje zapis coraz to (czy chodzi o sytuację np. coraz to głośniej?), z drugiej strony jest też zapis co raz w znaczeniu ‘raz po raz’.
Będę wdzięczna za rozstrzygnięcie wątpliwości.

Szanowni Państwo!
Który przymiotnik (czes. cyrilometodějský, słow. cyrilometodský) jest poprawny i najczęściej używany w Polsce: 1. cyrylo-metodiański,2. cyrylo-metodejski, 3. cyrylo-metodyjski, 4. cyrylometodiański, 5. cyrylometodejski, 6. cyrylometodyjski?
Moim zdaniem poprawna jest forma z dywizem.
Z wyrazami szacunku
słowacki czytelnik

Temat: czas zaprzeszły.

W jednym z utworów lirycznych zauważyłem pewne zdanie, które brzmi bardzo nienaturalnie: „Wolałbym już wcale angażu być nie dostać!”.

Z kontekstu da się wyczytać, że podmiot liryczny wyraża żal i ubolewa nad tym, że dostał angaż. Wydaje mi się, że autorowi chodziło o użycie czasu zaprzeszłego, jednak konstrukcja i kolejność wyrazów nie pasuje do zasad gramatycznych czasu zaprzeszłego, które znalazłem. Być może dlatego, że nigdzie nie znalazłem przykładów przeczeń w czasie zaprzeszłym. Dlatego nie mogę rozstrzygnąć: czy jest poprawnie, czy nie? Mam nadzieję, że państwo mi pomożecie.

Pozdrawiam

Filip