Dzień dobry.
Moje pytanie dotyczy odmiany czasownika w 1. i 2. osobie liczby pojedynczej trybu przypuszczającego przez rodzaj nijaki. Czy można powiedzieć np. szukałobym, poszłobyś? Nigdy się jeszcze z tą formą nie spotkałem, ale dopuszczam ją jako możliwą. Można by było takiego czasownika użyć np. w dialogu między dwoma słońcami. Kontrargumentem byłoby to, że nawet przedmioty uosobione przybierają którąś z dwóch płci, ale z drugiej strony czy to jest konieczne?
Z góry dziękuję.
Do widzenia.

Szanowni Państwo,
czy w wyrażeniu niczym innym, jak tylko należy stosować przecinek? Na przykład „Lenistwo jest niczym innym, jak tylko nawykiem odpoczywania zanim człowiek się zmęczy”. Zawsze wydawało mi się, że tak, tymczasem korekta jest innego zdania.

Szanowni Państwo,

czy od czasu porady https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/uchetany-czy-uhetany;14758.html wiadomo coś więcej o tym wyrazie, czy nadal trudno stwierdzić, jak go zapisywać?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Szanowni Państwo,

mam niemały problem z pewnym związkiem frazeologicznym i szczerze wierzę, że pomogą mi go Państwo rozwiązać. Chodzi o związek: paść jak kawka. Samo znaczenie tego związku nie jest mi obce i wedle mojej wiedzy związek ten znaczy tyle co: 'być bardzo zmęczonym, nie mieć na nic siły'. Zagwozdką dla mnie jest etymologia tego związku frazeologicznego. Dlaczego akurat jak kawka? Czy słowo paść w tym związku pochodzi od słowa padać, czy może od jakiegoś innego słowa?

„Przeszyci lękiem [oni] padli na twarz”. Czy w powyższym wyrażeniu konieczna jest formalna zgoda, a więc: „Padli na twarze”? Stylistycznie bardziej podoba mi się: „padli na twarz”.

Mam wrażenie, że przymiotnik „psychologiczny” jest stosowany błędnie w wyrażeniach typu: „mechanizmy psychologiczne” czy „odporność psychologiczna”. Czy nie chodzi tu o mechanizmy i odporność „psychiczną”?

Dzień dobry!

Czy określenie „poczujecie gościnność jakiej nie pamiętają najstarsi Warszawiacy” jest formą prawidłową dla promowania usług hotelowych obiektu położonego w Warszawie?

Czy gościnność można „poczuć”?

Bardzo dziękuję za pomoc!

Szanowni Państwo,
czy poprawny jest związek frazeologiczny: urabiać sobie ręce w znaczeniu: 'ciężko pracować'? Jeśli nie, to jak brzmi najbliższy odpowiednik? Z góry dziękuję za odpowiedź.

Chciałbym zapytać o pisownię przyimka z/ze i w/we przed wyrazami rozpoczynającym się na w. Naturalniejsze wydaje mi się zapisywanie we wtorek czy ze wtedy, ale wiele osób twierdzi, że to błąd w piśmie i dozwolony jest co najwyżej jako regionalizm w mowie.

Szanowni Państwo,
czy czasownik wydawać się można połączyć z czasownikiem robić się, tak jak w wyrażeniu nogi wydają robić się ciężkie? Czy cytowane wyrażenie jest poprawne stylistycznie?

Z poważaniem
Anna Pachocka