święty
  • Nazwy ulic
    1.10.2019
    1.10.2019
    Szanowni Państwo,
    w toku dyskusji ze znajomymi doszło między nami do sporu o poprawną odmianę nazw dwóch łódzkich ulic. Chodzi o ul. Tamka i ul. Nawrot. Jeden z nas powoływał się na pochodzenie owych ulic (mała tama i ulica, którą nawracano), drugi zwracał uwagę na zwyczajową odmianę, która miała wejść do mowy jako element gwary łódzkiej. Pytanie zatem, czy poprawną odmianą jest:
    1) jestem na Tamce, jestem na Nawrocie
    czy też
    2) Jestem na Tamka, jestem na Nawrot?

    Z góry dziękuję za pomoc.
  • Nazwy ulic wraz z numeracją budynku i lokalu
    6.10.2016
    6.10.2016
    Szanowni Państwo,
    mam wątpliwość w związku z tą poradą. Skoro m. odczytujemy jako numer mieszkania, to czy nie powinniśmy właśnie stawiać przed tym skrótem przecinka na mocy reguły [383] WSO? Wydaje mi się, że w sformułowaniu ul. Kwiatowa 20(,) m. 15 mamy do czynienia z dwoma okolicznikami, z których drugi jest określeniem pierwszego.
    Z wyrazami szacunku
    Czytelnik

  • nazwy własne w nazwach ulic
    14.12.2005
    14.12.2005
    Dzień dobry!
    Moje pytanie dotyczy Konstytucji 3 maja. Słowniki ortograficzne podają pisownię Konstytucja 3 maja, co jednak w sytuacji, kiedy to wyrażenie występuje w nazwie ulicy i szkoły? Ul. Konstytucji 3 Maja czy ul. Konstytucji 3 maja? Szkoła Podstawowa im. Konstytucji 3 maja czy Szkoła Podstawowa im. Konstytucji 3 Maja?
    Pozdrawiam serdecznie.
  • Nazwy współtwórców w bibliografii

    10.02.2022

    Szanowni Państwo,

    zwracam się z pytaniem, czy w publikacji naukowej i popularnonaukowej można pominąć redaktora tomu lub osobę, która dokonała wyboru poezji?


    Jan Paweł II, Adhortacja Familiaris consortio, w: tegoż, Adhortacje apostolskie Ojca Świętego Jana Pawła II, red. M. Romanek, t. 1, wyd. Znak, Kraków 2006, s. 91-216.


    Twardowski J., Budzić nadzieję. Abecadło dziewięćdziesięciolatka, wybór i oprac. A. Iwanowska, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2020, s. 3.

    Dziękuję

    E.S.

  • nazwy zakonów
    8.11.2002
    8.11.2002
    Mam problem z pisownią nazw zakonów. Krzyżacy, oczywiście, wielką literą, ale jak napisać zakon kawalerów mieczowych albo zakon braci mniejszych? Wielkimi czy małymi literami? Bardzo proszę o odpowiedź.
    Z wyrazami szacunku
    Magda Drukort
  • niejasne słowa kolędy i Ewangelii
    27.02.2011
    27.02.2011
    Proszę o wyjaśnienie, dlaczego w jednej z kolęd są słowa „Oddajmy za złoto wiarę”. Na lekcjach religii uczą, że jeśli już coś za coś oddawać, to najlepiej życie za wiarę, a przehandlowanie wiary, do tego jeszcze za dobra materialne, to coś nie do pomyślenia.
    Podobną konsternację wywołują słowa Ewangelii: „Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie”. Zawsze była mowa raczej o ubóstwie materialnym, a bogactwie duchowym.
  • odmiana imion, nazwisk i przydomków żydowskich
    18.09.2014
    18.09.2014
    Szanowni Państwo,
    w jaki sposób należy odmieniać występujące w żydowskich imionach człony Cwi i ha-Lewi (np. Sabbataj Cwi, Chacham Cwi Aszkenazi, Jeszaja ha-Lewi Horowic, Icchak ben Mordechaj ha-Lewi) oraz przydomek Baal Szem Tow?
    Z wyrazami szacunku
    Barbara Linsztet
  • o pompie bez pompy
    13.10.2013
    13.10.2013
    Co sądzą Państwo o zdaniu: „Ogród: Basen Rozporowy z Pompą lub Bez Niej”. Napotkałem je w ulotce reklamowej firmy, która zawsze umieszcza zaimek osobowy po słowie bez w tego typu zdaniach. Czy to naprawdę brzmi dobrze?
  • O wielką literę w słowie szabat
    8.02.2019
    8.02.2019
    Czy nazwę święta Szabat piszemy dużą czy też małą literą? W publikacji powołującej się na Komisję Języka Religijnego czytam, że nazwy świąt należy pisać dużą literą: Wielkanoc, Boże Narodzenie, Środa Popielcowa…, a „Nazwy typu: pierwszy piątek miesiąca, szabat (szabas) małą literą, podobnie jak niedziela…”. Otóż Szabat jest najważniejszym świętem żydowskim, a nie zwyczajem. Literatura judaistyczna wymienia to święto z ogromnym szacunkiem, i wyłącznie dużą literą.
  • o związku latania z muchą
    4.05.2011
    4.05.2011
    Witam!
    Ciekawi mnie taka kwestia: w językach germańskich słowa mucha i latać są do siebie bardzo podobne pod względem pisowni i wymowy, np. ang. a flyto fly, niem. eine Fliegefliegen, hol. een vliegvliegen, szw. en flugaflyga. Skąd się wzięło to podobieństwo w budowie słowotwórczej rzeczownika mucha i czasownika latać? Dlaczego dotyczy ono akurat muchy? I czemu podobne zjawisko nie występuje w innych językach, m.in. romańskich i słowiańskich?
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego