-i-y

  • Nazwisko Czornyj

    30.04.2023
    30.04.2023

    Dzien dobry, jak prawidłowo odmieniać nazwisko "Czornyj"? Widzę Czornego czy widzę Czornyja? Idę z Czornym czy idę z Czornyjem?

    Pozdrawiam

    K.J.

  • -nął – -nąwszy
    29.05.2006
    29.05.2006
    Witam!
    Pytanie bardzo zwięzłe, ale mam nadzieję, że zrozumiałe: czy w koniugacji czasowników zakończonych na -nąć wystarczy (choćby obocznie) odmiana -nął, by poprawnym było również tworzenie imiesłowu -nąwszy?
    Pozdrawiam.
  • nieartykułowane NIE
    1.09.2012
    1.09.2012
    Nieartykułowany dźwięk wyrażający zgodę zgodnie zapisujemy jako mhm, taką też postać przytacza prof. Mirosław Bańko we Współczesnym polskim onomatopeikonie (2008). Interesowałoby mnie, czy dysponujemy onomatopeją „antonimiczną”, czymś w rodzaju y-y. Dźwięk dobrze znany – ale jak go zapisać?

  • (Nie)konsekwencja w Zurichu

    7.11.2017
    7.11.2017

    Dlaczego nazwa Zurych (Zürich) została spolszczona tylko częściowo? 'ü' przeszło w [u], [i] w [y], ale [z] nie zmieniło się w [c]. Czy zatem nie powinniśmy być konsekwentni i wymawiać słowo Zurych nie jako [curyh], ale jako [zuryh]?


    Łączę wyrazy szacunku

    M. Kosacki

  • odmiana nazw tureckich
    21.02.2003
    21.02.2003
    Witam!
    Problem dotyczy odmiany obcych nazw miejscowych (w tym przypadku tureckich), zakończonych na spółgłoskę. Kiedy należy je odmieniać według polskiej deklinacji, a kiedy zostawiać w postaci mianownikowej? Czy w przypadku odmiany stosujemy w dopełniaczu końcówkę -a (np. zabytki Aydera), czy też -u (zabytki Ayderu)? Poniżej niektóre z wątpliwych nazw: Samsun, Ayder, Sinop, Giresun, Sumela, Erzum, Amasra, Amasya (co w przypadku odmiany dzialoby sie z y?), Gideros, Olgunlar.
    Bardzo dziękuję za pomoc.
  • odmiana niektórych nazwisk francuskich
    3.12.2010
    3.12.2010
    Szanowna Poradnio!
    Mam problem z odmianą nazwisk francuskich zakończonych na -y po gn. Tzn. np. Coligny, wym. [kolini]. Nie można zastosować tu analogii do Debussy, bo miękkość jest zachowana w całym paradygmacie odmiany. Jedyny mój pomysł to D. Colligniemu itd. – mam rację?
    Serdecznie dziękuję za pomoc – Iwona Dolewska
  • odmianą męskich imion turkmeńskich
    30.09.2009
    30.09.2009
    Szanowni Państwo,
    mam problem z odmianą męskich imion turkmeńskich z -y na końcu: Sapadurdy, Gurbanguły etc. – zasadą jest dla obcych apostrof plus końcówka polska – zatem: Sapadurdy’ego? Gurbanguły’emu? Wygląda i brzmi to strasznie.

  • Osobliwa końcówka -e

    10.02.2023
    10.02.2023

    Dzień dobry,

    większość rzeczowników kończących się na -s otrzymuje w liczbie mnogiej końcówkę -y. Wyjątkiem od tej reguły wydają się rzeczowniki pochodzenia francuskiego (seans, konwenans, awans). Czy jest tego jakieś wytłumaczenie? Skąd się bierze ta nieregularność?

    Pozdrawiam

  • Ozzy
    16.01.2004
    16.01.2004
    Chciałam zapytać o odmianę imienia męskiego Ozzy (wokalista Black Sabath). Czy powinno się je odmieniać według deklinacji przymiotnikowej, czy też można je pozostawić nieodmienione?
    Dziękuję za odpowiedź
    Agnieszka Mucha

  • Pani złożyła wniosek

    4.04.2022
    4.04.2022

    W pismach urzędowych często niezbędne jest wskazanie dwóch osób biorących udział w postępowaniu. Są nimi wnioskodawca i jego pełnomocnik. Jakiego rodzaju, męskiego czy żeńskiego, należy użyć w zdaniu:

    Pani X, w imieniu której występuje Pan Y (złożyła czy złożył) wniosek...

    Dziękuję za pomoc.

    Renata Krawczykowska

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego