Bo
  • studziesięciolecie
    25.03.2015
    25.03.2015
    Studzesięciolecie czy stodziesięciolecie? Analogia do sposobu tworzenia złożonych liczebników porządkowych (sto dziesiąty, sto dwudziesty pierwszy…) sugerowałaby nieodmienność tej części wyrazu, która odnosi się do liczby setek lat. Z kolei analogia do częściej używanego stulecia nasuwałaby myśl o wyborze tego drugiego rozwiązania – i ku niemu bym się intuicyjnie skłaniał.
    Z góry dziękuję za odpowiedź
    Stanisław Falkowski
  • stuprocentowy, dwustuprocentowy
    31.12.2012
    31.12.2012
    Szanowna Redakcjo,
    zastanawiam się nad formą stuprocentowy oraz jej pochodnymi, a więc dwustuprocentowy itd. Jak forma STUprocentowy zamiast STOprocentowy daje się uzasadnić pewną „naturalnością wymowy” (chociaż co do tej formy też mam wyraźne wątpliwości), tak DWUSTUprocentowy nie ma żadnego sensu, bo skoro DZIESIĘCIOprocentowy (a nie DZIESIĘCIUprocentowy), to dlaczego nie DWUSTOprocentowy?
    Pozdrawiam i czekam na odpowiedź
  • stylizacja
    7.02.2007
    7.02.2007
    Szanowna Poradnio,
    piszę w sprawie dość błahej, która jednak ostatnio poróżniła mnie z jedną osobą. Czy w zadanie: „Fertycznie wyskoczyłem przez rozwarte drzwi” jest poprawne? Ktoś zwrócił mi uwagę, że przecież nie można wyjść przez zamknięte drzwi, a poza tym osoba ta miała wątpliwości co do użycia czasownika rozwierać zamiast otwierać. Proszę o odpowiedź, za co z góry dziękuję.
    MK
  • styl, stylistyka, stylizacja
    1.10.2004
    1.10.2004
    Słowo stylistyka jest dość powszechnie stosowane do określania kształtu czy też linii nadwozia oraz projektu wnętrza danego samochodu. Przykładowo: „Najnowszy model nawiązuje stylistycznie do…”, „W stylistyce modelu…” itp. Czy użycie określenia stylistyka zamiast stylizacja jest poprawne?
    Załączam pozdrowienia
    Andrzej Borowczyk
  • Suicydalny

    16.06.2022
    16.06.2022

    Dzień dobry,

    zwracam się z uprzejmą prośbą o interpretację, czy termin suicydalny należy uznać za kalkę językową? Z jednej strony mamy ang. suicide, skąd prawdomównie stosowanie tego słowa w j. polskim, z drugiej strony etymologicznie ma źródłosłów łaciński (suīcīdium) i w tym sensie termin suicydalny zdaje się wpisywać w "naturalne" dla j. polskiego słowotwórstwo.

    Z góry dziękuję!


    Pozdrawiam

    Michał

  • Sumiaste wąsy

    7.05.2022
    7.05.2022

    Dzień dobry,

    chciałbym spytać czy wyrażenie sumiasty wąs pochodzi od ryby suma, który ma wąsy, które nie są jednak sumiaste. W słowniku języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego wskazana jest definicja słowa sumiasty – taki jak u suma, w drugiej definicji wyrażenia sumiaste wąsy są opisane jako długie, bujne, gęste wąsy. Czy słowo sumiasty jest zatem homonimem czy faktycznie pochodzi od nazwy ryby?

  • supereksdziewczyna
    6.04.2008
    6.04.2008
    Szanowni Państwo.
    Proszę o odpowiedź na pytanie, jak powinien brzmieć zapis tytułu filmu: Moja super eksdziewczyna (tak jest na plakacie filmowym) czy Moja supereksdziewczyna? Nie mogę znaleźć informacji o tym, czy należy łączyć ze sobą cząstki super i eks. Polski plakat informuje też, że możemy oglądać film Super tata, choć wydaje mi się, że powinno być Supertata.
    Kłaniam się,
    Wojciech Tokarzewski
  • superkicz i autostop
    16.06.2013
    16.06.2013
    Jak akcentować wyrazy, które powstały przez dodanie „czegoś” przed wyrazem jednosylabowym? Wątpliwości dotyczą takich wyrazów jak: fotoblog, arcyleń, nibyliść, superkicz, elektromózg, wicemer, megatrend, pseudokod, wiceszef, wicemistrz, eksmąż, eurocent, euroczek, kontrafał, hipertekst, antybroń, mikrochip, mikropył, antyfan, telesklep, infratest – na przedostatnią (jak samolot, meblowóz, polimer, centymetr, kontrabas, autostop, mikrobus, antygen)?
  • Surówka czy sałatka?

    7.06.2021
    7.06.2021

    Szanowni Państwo!

    Moje pytanie dotyczy z pozoru błahej sprawy, jednak poruszana kwestia stała się przedmiotem sporu w moim miejscu pracy i bardzo zależy nam na uzyskaniu odpowiedzi. Czy sałatkę z kiszonych ogórków można nazwać surówką?

  • susz czy mokrz?
    17.04.2010
    17.04.2010
    Szanowni Państwo!
    Interesuje mnie określenie susz – chodzi o rozdrobnione, suche zioła przeznaczone do wielokrotnego zaparzania. Specjalnie zwracam uwagę na to wielokrotne zaparzanie, bo susz zaparzony raz, staje się ewentualnie fusami, czymś do wyrzucenia, zużytym, wykorzystanym. Jeśli jednak po pierwszym zaparzeniu może nastąpić kolejne i następne, to co zalewamy wrzątkiem za drugim, trzecim, piątym razem? Przecież już nie susz. Może w takim razie… mokrz?
    Z poważaniem – Karoń
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego