Czy istnieje w języku polskim słowo wokacja w znaczeniu: ‘nadawać się do czegoś’, ‘być powołanym do czegoś’? Mam wrażenie, ze spotkałem je w jakimś tekście.
W języku hiszpańskim w tekstach geograficznych, które często czytam, słowo to występuje w takich konstrukcjach jak:. …gleby najlepiej nadające się do uprawy bananów lub pszenicy i buraków (con vocación a…). W tekstach w języku polskim pisze się o glebach pszenno-buraczanych.
Czy słowo wokacja może pojawić się w języku polskim?

Szanowni Państwo!
W jednej z nazapek czytamy: „Rada Języka Polskiego wprowadziła […] zasadę, że wszystkie imiesłowy przymiotnikowe z cząstką nie WOLNO [wyróżn. moje – J.B.] pisać łącznie, bez względu na ich znaczenie”. Tymczasem RJP w Uchwale ort. nr 1, a za nią Nowy słownik ort. PWN, uznaje pisownię łączną za WZORCOWĄ – a świadomą pisownię rozdzielną jedynie DOPUSZCZA.
Którego zalecenia ma przestrzegać korektor?
Pozdrawiam,
J. B.

Witam,
kiedy mówi się o Województwie Poznańskim, a kiedy o Poznańskiem? Przyznam, że druga forma brzmi dla mnie bardzo archaicznie, a reguły co do stosowania obu form są dla mnie dosyć nieostre. Czytałem kiedyś, że Polska Akademia Umiejętności ustaliła w 1936 r. końcówki -im//-ym. Skąd więc taki wyjątek?
Pozdrawiam.

Czy po skończeniu studiów licencjackich można używać tytułu lic.? Czy w ogóle istnieje taki skrót tytułu zawodowego lub naukowego??

Szanowni Państwo,
czy tytuł W służbie narodu jest zbudowany poprawnie? Wydaje mi się, że służy się komuś lub czemuś, a więc powinien on brzmieć raczej W służbie narodowi.
Z wyrazami szacunku,
Zbigniew

Chciałbym wiedzieć, co to znaczy wyczucie formy. Czytam książkę i pojawił się taki tekst:

Poprzedni właściciele pianin zostali czym prędzej wyrzuceni z domów, a instrumenty przeszły na własność nowo przybyłych. Po stłumieniu powstania, wywołanego przez pianistów miejscowych, przyjezdni pianiści wysadzali im w powietrze dom po domu, ulicę po ulicy, razem z instrumentami. Wyczucie formy w tym nie przeszkadzało

Nie wiem o co chodzi z tym wyczuciem formy.

Bardzo dziękuje z góry.

Witam serdecznie,

Zwracam się z pytaniem o pochodzenie przymiotnika  wykonujący.

Czy pochodzi on od czasownika dokonanego (wykonać), czy od czasownika niedokonanego (wykonywać).

Uprzejmie dziękuję za odpowiedź,

Ewa Ł.

Szanowni Państwo!
Intryguje mnie różnica w zdaniach: Istnieje tylko jedna ostateczna władza – miłujący Bóg, tak jak może On wyrażać Siebie w naszym grupowym sumieniu oraz Istnieje tylko jedna ostateczna władza – miłujący Bóg, tak jak może się On wyrażać w naszym grupowym sumieniu. Czy wyrażać się i wyrażać siebie to jedno i to samo? Czym się różnią? Czy interpunkcja w tych zdaniach jest poprawna?

Z poważaniem – Maria Witek

Dzień dobry!
Zwracam się z uprzejmą prośba o wyjaśnienie skrótu xx. Czytając ostatnio artykuł o rodzinie Czartoryskich, zwróciłem uwagę, że występował taki skrót od tytułu księcia w postaci xx. Występuje on również w nazwie muzeum xx. Czartoryskich. Ponadto pamiętam, że kiedy szedłem do bierzmowania, ksiądz również, podpisując mi spowiedź, używał takiego skrótu. Prosiłbym zatem o odpowiedź skąd się on wywodzi i co dokładnie oznacza.
Pozdrawiam
Piotrek Małek

Czytając książkę Życie Pi, spotkałam zdanie: „A potem to ja zdobywałem przewagę nad nim, stojąc obiema stopami na burcie chyboczącej się łodzi, i przemawiając głośno gwizdkiem, na jednej nucie, podczas gdy on stękał i dyszał na dnie łodzi” (rozdział 72).
Czy to zdanie jest poprawne?