Jestem architektem z woj. wielkopolskiego, ukończyłam uczelnię w Poznaniu, mieszkam w Jarocinie. Od dziecka spotykałam się ze słowem kaferek określającym lukarnę. Słowa tego używali moi wykładowcy na studiach, rozumieją je wszyscy moi znajomi (również nie związani z branżą) i klienci, a ostatnio nawet spotkałam je w oficjalnym piśmie Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Poznaniu. Od kilku lat usiłuję znaleźć je w różnych słownikach – bezskutecznie. Nie wyszukuje go też żadna wyszukiwarka internetowa. Proszę powiedzieć, czy wolno nam używać tego słowa, skąd się wzięło i tak powszechnie przyjęło, z jakiego języka się wywodzi. Bardzo mnie to interesuje!
Z góry dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam serdecznie.

Chciałabym spytać o etymologię słowa miasto i czy dopuszczalne jest pisanie w dokumentach miasto XXX, np. miasto Poznań, w mieście Poznań. Słyszałam, że to rusycyzm i nie jest dopuszczalne pisanie tego typu wyrażeń w dokumentach urzędowych.

Czy przy nazwach jednostek wojskowych, organizacji, np I Korpus Polski,

2 Dywizja Piechoty, Polski Komitet Wojenny ...,

stawia się cudzysłów?

Jestem mieszkańcem Poznania i popieram kultywowanie starych tradycji. Zastanawiam się tylko, czy mówienie gwarą w miejscach półpublicznych, np. w szkole czy na uczelni podczas zajęć, jest zachowaniem kulturalnym. Czy gwarowa giyra jest kulturalna, czy świadczy o braku owej kultury? Jak Pan Profesor by się do tego ustosunkował?

Witam,
od jakiegoś czasu można zaobserwować, ze redaktorzy sportowi stacji telewizyjnych niższej kategorii, np. Orange Sport, tak samo nazywają kibiców oraz piłkarzy Lecha Poznań jak kibiców i piłkarzy gdańskiej Lechii – Lechici. Od urodzenia wydawało mi się, ze istnieją poznańscy Lechici oraz trójmiejscy Lechiści, czy w tej kwestii coś się pozmieniało? Czy kibice Legii to nadal Legioniści, czy już Legiści? Czy to są poprawne zwroty, czy zwyczajny brak kompetencji ze strony (pseudo)redaktorów?

W Poznaniu odbywał się festiwal rodziny Leniców. W gazecie pojawił się tytuł „Leniciada”. Czy nie powinien brzmieć „Lenicjada”? Uprzejmie proszę o rozstrzygnięcie sporu i uzasadnienie wyboru.
Serdecznie pozdrawiam,
Magda Leszczyńska

Szanowni Eksperci,
w jaki sposób należy zaadresować list do urzędu, jeżeli chcemy, by trafił on do konkretnej osoby. Gdzie należy wpisać i w jaki sposób (Sz.P., W.P.?) imię i nazwisko adresata. Na przykład:

Urząd Marszałkowski
(Sz.P./W.P.)? Beata Nowak
ul. XY
00-300 Poznań

A może należy zastosować archaiczny chyba już zwrot: do rąk Pani…? A jeśli tak, to w którym miejscu (po adresie czy pomiędzy nazwą a ulicą)?
Dziękuję za wskazówki
Pozdrawiam
Tomasz

Władze mojego miasta w dokumentach urzędowych, ale i w wypowiedziach, używają formy Prezydent Miasta Legionowo. Czy obie formy: Prezydent Miasta Legionowa i Prezydent Miasta Legionowo są poprawne? Wśród znajomych polonistów zdania są podzielone. W powszechnym użyciu jest np. forma Prezydent Miasta Warszawy lub Prezydent Miasta Poznania, ale już Wójt Gminy Jabłonna. Czy może użycie przydawki rzeczownej lub dopełniaczowej zależy od wielkości albo rangi miejscowości?

W moim środowisku w kontekście parter – schody – piętro funkcjonują oboczne wyrażenia: (jestem) na górze, u góry, do góry, na dole, u dołu; (idę) na górę, do góry, na dół, w dół. Które wyrażenie jest poprawne, które jest regionalizmem (jakim), a które po prostu nieprawidłowe?
P.K.

Korzystam na co dzień z zielonego słownika poprawnej polszczyzny. Obecnie szukam jakiegoś dodatkowego produktu, gdzie mógłbym sprawdzić precyzyjnie zasady wymowy w języku polskim. W pracy spotykam się z problemem hiperdykcji wśród mówców i potrzebuję źródła rzetelnej wiedzy na ten temat, aby rozwiewać wszelkie wątpliwości.

W zielonym słowniku są oczywiście wyjaśnienia dla takich przykładów jak „sześćset” (wymawiać: „sześset”) i tym podobne. Natomiast zagadnienia, które mnie interesują, dotyczą np. wymowy zbitek jak w poniższym zdaniu:

„Jak oni z zaangażowaniem śpiewają!”

Jeden mówca powie płynnie „jakoni”, a drugi mocno oddzieli „k” od „o”, atakując „o” w ostry sposób, a nie w miękki i łagodny, jak pierwszy mówca.

Jeden mówca powie „zzangażowaniem”, przedłużając po prostu pojedyncze „z”, a drugi odbije jedno „z” od drugiego z pewną cezurą.

Chciałbym znaleźć porady dotyczące tego typu problemów, być może podparte opiniami językoznawców sugerującymi korzystniejszą wymowę.

Czy w Państwa księgarni jest pozycja, która byłaby odpowiednim dla mnie rozwiązaniem?

Z poważaniem