Słownik-ortograficzny
  • wtóry
    23.02.2005
    23.02.2005
    Dzień dobry!
    W Wojewódzkim Konkursie Języka Polskiego dla Młodzieży Gimnazjalnej (część I etapu rejonowego) dzieci miały do słowa wtóry dopisać trzy wyrazy pokrewne. Polecenie sprawiło kłopot uczniom i ich nauczycielom. Czy wtórować, zawtórować, wtór (?) zaliczyć można do rodziny słowa wtóry? Przyznam, że byłabym skłonna tak uczynić. A wtórność? Zastanawiający jest fakt, dlaczego tak wymyślny (przestarzały) wyraz podano. A może przesadzam?
    Z poważaniem
    Hanna
  • wu shu, wushu, wu-shu
    3.07.2006
    3.07.2006
    Szanowni Państwo!
    Chińskie sztuki walki na Zachodzie określa się mianem kung-fu. Jak zapisać chiński termin będący odpowiednikiem kung-fu? Czy jest to: a) wushu, b) wu-shu, c) wu shu? W Wielkiej encyklopedii PWN widnieje zapis: wu shu. Jednak jest tu także i kung fu, chociaż Wielki słownik ortograficzny PWN podaje tylko jedną formę – kung-fu.
    Z wyrazami szacunku
    Ola Pryczkowska
  • Wykrzyknik i pytajnik w nawiasie ((!), (?))

    10.03.2024
    10.03.2024

    Dzień dobry,

    czy wykrzyknik w nawiasie powinien być poprzedzony spacją: „w poradzie sprzed 20(!) lat przeczytałem” czy „20 (!)”?

  • Wyłącznie południowo-wschodnio-europejski
    30.10.2018
    30.10.2018
    Dobry wieczór,
    w ostatnim czasie spotkałam się ze sformułowaniem południowo-wschodnio-europejski. Zapis ten wygląda podejrzanie, w związku z tym zastanawiam się, czy jest on prawidłowy i jaką zasadą należy się kierować w zapisie podobnych zwrotów.
  • wyniknąć
    20.03.2011
    20.03.2011
    Szanowni Eksperci!
    Moje wątpliwości odnośnie zastosowania prawidłowej formy: znikło czy zniknęło zostały już rozwiane dzięki archiwum Poradni. W odpowiedzi na wspomniany problem językoznawca mówił o „innych czasownikach na -nąć, ale nie wszystkich”. Czy do „typowej” grupy na -nąć zalicza się także czasownik wyniknąć (wynikło/wyniknęło; tudzież wynikł/wyniknął)?
    Serdecznie pozdrawiam
    Artur Cywiński
  • wyrazy o zakończeniu -x
    16.07.2010
    16.07.2010
    Witam Szanownych Językoznawców.
    Jak powinno się odmieniać nazwiska typu Fenix czy Brix i imiona typu Max? Czy przez -x pisane są tylko w mianowniku, a w pozostałych przypadkach, kiedy dochodzą polskie końcówki, w miejsce x pojawia się ks? Jeśli tak, to czy zasada ta dotyczy wszystkich nazw własnych?
    Dziękuje i pozdrawiam.
    Anna
  • Wyrazy złożone z członem -wieczny i -wiekowy
    25.04.2019
    25.04.2019
    Chciałbym się dowiedzieć, jak powinien brzmieć przymiotnik od X wieku: dziesięciowieczny czy dziesiątowieczny? Żadnego z tych słów nie ma w moim PWN-owskim słowniku języka polskiego ani ortograficznym, na drugie natomiast natrafiłem w powieści S. Kinga (dziesiątowieczni Cyganie). I analogicznie: ośmiowieczny czy ósmowieczny? A pozostałe wczesne wieki?
  • wyspiarze czy Wyspiarze?
    11.05.2010
    11.05.2010
    Czy używana w komentarzach sportowych nazwa reprezentacji Anglii wyspiarze powinna być pisana z wielkiej, czy z małej litery, na takiej zasadzie, jak sugerujecie Państwo, by pisać wielką literą np. zwrot Biało-Czerwoni w stosunku do polskiej reprezentacji: „W podanym przykładzie (i w podobnych) zapis wielkimi literami jest wskazany, bo formy typu Biało-Czerwoni, Biało-Zieloni pokazują wyraźnie, że chcieliśmy ich użyć jako nazw własnych (…)”.
    Pozdrawiam i dziękuję.
    Anna
  • Wyżyna Czesko-Morawska, której nie było

    23.09.2022
    2.11.2016

    Byłabym bardzo wdzięczna za wyjaśnienie pisowni wyżyny czesko-morawskiej, przedstawionej jako wzorcowa na tegorocznym dyktandzie w Katowicach: Z wyżyn, z czesko-morawskiej zwłaszcza… . W słowniku ortograficznym zaleca się pisownię tej nazwy dużymi literami.

    Z góry bardzo dziękuję za wyjaśnienie.

    Z poważaniem

    Agnieszka Buczkowska

  • W złożeniach liczebnikowo-przymiotnikowych zawsze półtora
    2.10.2018
    2.10.2018
    Szanowni Państwo
    Półtoragodzinny? Dlaczego tak? Półtoragodzinny – taki zapis w SJP PWN. Czy nie powinno być raczej – półtorejgodzinny, skoro mówimy/piszemy półtorej godziny? Rok – półtora roku, godzina – półtorej godziny (wyraźne zróżnicowanie ze względu na rodzaj), a tymczasem i półtoraroczny, i półtoragodzinny jednakowo.
    Będę wdzięczna za wyjaśnienie,
    z pozdrowieniami – stała czytelniczka Poradni
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego