Interesuje mnie etymologia słów, które jak sądzę rodowód mają obcy: mistrz, park, technika (chodzi mi o ten przedrostek tech-, tak jak technologia itp.), machina, system, policja i media (jak np. multimedia). Chodzi mi o to, co słowa znaczą w swych ojczystych językach i jeżeli istnieją, jakie są polskie (słowiańskie) odpowiedniki tych słów?

Szanowni Państwo
czy istnieje zasada określania rodzaju obcojęzycznych skrótowców czytanych po angielsku (np. BBC, FBI, GPS)?
Z góry dziękuję za odpowiedź.
Z poważaniem
Konrad Iwiński

W tekstach staropolskich znajdujemy często literę é. Pamiętam, że na lekcjach języka polskiego zawsze czytało się ją jak współczesne e, często ze szkodą dla rymu. Jak powinno się wymawiać tę literę?
Pozdrawiam,
W.

1. Jak się powinno pisać słowo sanhedryn, dużą czy małą literą? W Nowym słowniku ortograficznym PWN (Warszawa 1999) pisane jest małą literą. Dużą literą słowo to zaczyna się we wszystkich dostępnych mi materiałach religioznawczych, a mianowicie: Anna Świderkówna – Rozmowy o Biblii, PWN Warszawa 2000; Peter Occhigrosso – Sekty Religie Wyznania, Muza SA Warszawa 1999; Konig Waldenfels – Leksykon Religii, Verbinum Warszawa 1997.

2. Jak powinno się określać członka innego niż mojżeszowe wyznania?
a)nie-Żyd
b)nie-żyd
c)nieżyd

Czy określenie „smażyć bez tłuszczu” jest wewnętrznie sprzeczne? Czy lepiej napisać „piecz wrap na suchej patelni”?

Z góry dziękuję

D.

Dzień dobry. Temat interpunkcji przy listach wypunktowanych był już niejednokrotnie podnoszony. Jednak zastanawia mnie w takim wypadku zapis spójnika przed ostatnim elementem. Konkretnie: czy powinien on znajdować na końcu przedostatniego podpunktu, czy na początku ostatniego, czy może w takim wypadku nie należy w ogóle stosować spójnika.

Moje ulubione owoce:
– jabłka,
– gruszki oraz
– śliwki.

Moje ulubione owoce:
– jabłka,
– gruszki
– oraz śliwki.

Pozdrawiam.

Szanowni Państwo, nurtuje mnie od jakiegoś czasu sformułowanie, którego wymaga ode mnie mój szef. Wydaje mi się, że konstrukcja, jakiej on chce i jaką zawsze nanosi mi na pisma, poprawiając je, jest niepoprawna. Zamiast „Proszę o przesłanie informacji” muszę pisać „Proszę o spowodowanie przesłania informacji”. W mniemaniu mojego przełożonego pierwsze sformułowanie nie oddaje charakteru czynności, czyli tego, że adresat ma sprawić, by ktoś inny przesłał stosowne informacje. Bardzo proszę o rozstrzygnięcie mojego dylematu językowego.

Witam!
Jestem studentką ISZiP na UW, aktualnie na V roku. Do badań do pray magisterskiej potrzebuję spisu nazw abstrakcyjnych o najwyższej frekwencji. Pragnę spytać, czy w korpusie PWN można znaleźć listę derywatów z sufiksami -ość, -yzm, -ota, -yzna uporządkowanych ze względu na wysokość frekwencji i jak wyszukiwać wyrazy z konkretnymi końcówkami o najwyższej frekwencji. Z góry dziękuję za odpowiedź.

Jak uporządkować tytuły szlacheckie w kolejności od najniższego do najwyższego: najpierw pan brat, waść czy waszeć?

Witam,
Moje pytanie dotyczy kwestii pisowni w pewnym sensie skróconych (bo niezawierających daty wydania) nazw aktów prawnych – które z poniższych zapisów są prawidłowe: „Zastosowanie mają przepisy…
1) …ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym”?
2) …Prawa o szkolnictwie wyższym”?
3) …prawa o szkolnictwie wyższym”?
4) …ustawy o szkolnictwie wyższym”?
Poza tym, jeśli w przypisie wspomnę o tym, że w dalszej części pracy nazwę aktu skracam do słowa ustawa, to zapisuję je wielką czy małą literą?