Jestem w trakcie pisania pracy dyplomowej z zakresu informatyki. Bardzo często muszę użyć pewnego terminu informatycznego, a mianowicie wyrazu hashcode. Problem pojawia się podczas odmiany tego wyrazu. Jaka powinna być jego właściwa forma? Obecnie mam:
hashcode — hashcode’a — hashcode’owi — hashcode’a — hashcode’em — hashcodzie
Czy może wariant z u jest lepszy, np.: generowanie hashcode’u?

Z wyrazami szacunku
Damian

Napatoczyłem się niedawno na Wikipedii (strona: „Alfabet polski”) na cytat z Brücknera dotyczący polskiego abecadła i opisujący problemy jego zapisu. I jest tam taki fragment: „tak się mściło niedbalstwo wobec języka narodowego, zrozumiałe chyba u mieszczan pół-Niemców, karygodne śród kół uczonych, nie uznających, jak i WĘGIERSKIEGO, niczego niełacińskiego”. Dobrze rozumiem, że były pomysły wprowadzenia węgierskich dwuznaków itd. do naszego abecadła? Wszakże mamy dużą zbieżność „nietypowych” głosek (zapisywanych jako: zs-ż, s-sz, dz-dz!, dzs-dż, gy~dź, ny-ń itd.), więc ma to sens, ale w ogóle nie jestem w stanie znaleźć potwierdzenia czegoś takiego.

Szanowni Państwo,
chciałbym zapytać o poprawność stosowania historycznych polskich nazw miejscowości (i nie tylko), które zostały wyparte przez ich obce (najczęściej niemieckie) odpowiedniki. Czy poprawnym jest nazywanie Kaliningradu Królewcem, Löcknitz – Łęknicą, Peenemünde – Pianoujściem itd.?
Pozdrawiam i dziękuję za odpowiedź,
Konrad Głos

W trakcie tegorocznych Igrzysk Olimpijskich (nazywanych zdaje się błędnie olimpiadą) zacząłem się zastanawiać nad etymologią słowa igrzyska. W najbardziej znanym mi języku obcym to popularne wydarzenie nazywa się Olympic Games, zatem odpowiednikiem igrzysk są gry. W drugim znanym mi nieco języku rosyjskim czasownik grać to играть, czy zatem można powiedzieć, że słowo igrzyska pochodzi od играть?

Witam serdecznie!
Piszę do Państwa, ponieważ mam pytanie: ile słów liczy język polski na chwilę obecną (chodzi mi oczywiście o przybliżoną liczbę)? Pytam, ponieważ dostałam taką pracę domową z angielskiego. Nauczyciel chce udowodnić wyższość języka angielskiego nad polskim i prosi o takie dane w konkretnych liczbach. Twierdzi, że język angielski liczy 2 mln słów. Byłabym bardzo wdzięczna za pomoc i krótką odpowiedź do 2.11.2006r. Piszę do Państwa, ponieważ wiem, że jesteście Państwo niejako autorytetem w tej kwestii.
Pozdrawiam,
Renata Kmita

Czy czasownik imać był kiedyś przechodni (dziś zostało nam tylko imać się)? Z przykładów SPJD wynika łączliwość dopełniaczowa. PSWP Zgółkowej podaje: „imać co, kogo, czym”, ale przykłady użycia ma tylko dla rzeczowników męskożywotnych (B. = D.). Przy czym żadne współczesne słowniki, także te dwa tu wymienione, nie podają imany.

Szanowni Państwo,
Mam pytanie, która z wersji jest poprawna:

1. Minister zdrowia, Mariusz Łapiński, na ostatnim posiedzeniu…
2. Minister zdrowia Mariusz Łapiński na ostatnim posiedzeniu…

Według mnie poprawna jest ta druga – w tym wypadku (i wielu podobnych, gdy wymieniamy funkcję lub stanowisko) nie traktowałabym imienia i nazwiska jako dopowiedzenia.

Szanowni Państwo!
Redaguję teksty naukowe z zakresu nauk biologicznych. Często miewam problemy dotyczące umieszczania pewnych fragmentów skrótów i symboli w indeksie dolnym. Podaję przykład: parametr zwany względnym tempem wzrostu, określany (z angielska) jako RGR. Jeśli jest to RGR dla liści, piszemy RGRl (l w indeksie dolnym – obniżone); jeśli dla pędów – RGR z s w indeksie dolnym. Czy istnieje jakaś reguła mówiąca o tym, kiedy trzeba stosować indeks dolny, a kiedy nie należy tego robić? Czasem ustalenie tego jest naprawdę trudne.

Z poważaniem -
Renata K.

PS W pierwszym zdaniu napisałam „z zakresu nauk biologicznych”. Czy można napisać „w zakresie”?

Dzień dobry,
moje pytanie dotyczy interpunkcji w cytowaniu prozy. Gdy pojawia się cytat (np. w jakimś opracowaniu naukowym), a pod nim odnośnik, np. strona, powiedzmy:

Przed jego rządami Rosja nie znała centralizacji (…)
(s. 13)

który nie jest całym zdaniem, ale jedynie pierwszą jego częścią niezakończoną kropką, to czy po „(…)” powinna się pojawić kropka, czy nie?
Serdecznie pozdrawiam!

Szanowni Państwo,

zastanawiam się od pewnego czasu, czy poprawnym są sformułowania „jadę na rower” albo „idę na rower” użyte w kontekście udawania się na przejażdżkę rowerową w niedalekiej przyszłości. Zwłaszcza czy to pierwsze – nie jest swego rodzaju pleonazmem?

Z góry dziękuję za odpowiedź.

Pozdrawiam