Bohaterowie opowiadań Stefana Wiecheckiego mówią o Żydach: pudle, beduiny, czerkiesy. Czy są to przezwiska specyficzne dla twórczości Wiecha, czy może znajdują też poświadczenie w innych źródłach?

Chciałem zadać dwa pytania:
1. Czy to prawda, że pisanie Witam na początku listu/maila jest obraźliwe, niepoprawne? Dlaczego?
2. Czy jest różnica między słowami lub i albo w języku polskim? Taka, jaka występuje w logice matematycznej, gdzie albo to wybór tylko jednego z wielu elementów, zaś lub pozwala na wybranie dowolnej liczby?

Szanowni Państwo,

zastanawia mnie etymologia słowa rampampuła – wiem tylko tyle, że jest to pejoratywne określenie kobiety, jednak czy odnosi się do jakichś szczegółowych cech zachowania, ubioru czy sposobu bycia?

I jeszcze w temacie rampampuły – jak brzmi celownik tego słowa: rampampule czy rampampuli?

Szanowni Państwo,

na wstępie pozdrawiam całą redakcję.

Będę wdzięczna za odpowiedź i wyjaśnienie, jak nazywać kobietę narodowości romskiej. Spotkałam się niedawno z określeniem: Romni, co było dla mnie zaskoczeniem, bo do tej pory romskie kobiety określałam jako Romki (Romka, Romki). Czy obie formy są poprawne, czy któraś jest preferowana w publikacjach, na wystawach itp. Skąd się wzięła językowo forma: Romni?

Z wyrazami szacunku,

Czytelniczka

1. Czy użycie w rozprawce pisanej przez gimnazjalistę wyrażenia namieszać w życiu w kontekście magii, która od czasu do czasu objawia się, by namieszać nam w życiu (tak brzmi fragment zdania z rozprawki) jest jednoznacznie błędem językowym?
2. Czy błędem językowym jest użycie w rozprawce wyrażenia tylko i wyłącznie?
3. Czy błędem językowym jest użycie w ostatnim akapicie rozprawki wyrażenia Podsumowując, granica między światem realistycznym (…).

Droga Redakcji,
Zachęcona dotychczasową współpracą pozwolę sobie wysłać kolejne pytania:
1. Często słysze w kościele w czasie mszy św. zwrot: wysłuchaj nasze prośby. Coś mi wtedy „zgrzyta”, bo wydaje mi się, że poprawna wersja powinna być w bierniku, tzn. wysłuchaj naszych próśb. Która wersja jest właściwa?

2. „Ktoś z branży” (bibliotekarskiej) powiedział mi, ze forma starodruki jest niewłaściwa (potoczna), i poprawnie powinno być: stare druki. Czy to prawda?

3. Czy jest różnica znaczeniowa pomiędzy stiukiem a sztukaterią. W dostępnych mi słownikach nie udało mi się znaleźć jednoznacznej odpowiedzi (chodzi mi konkretnie o określenie „takiego coś” z gipsu na suficie lub ozdobnej listwy biegnacej pod sufitem dookoła ścian). Czy należy to nazwać stiukiem, czy sztukaterią? Jeżeli pytanie wykracza poza zakres porad świadczonych przez Państwa, prosze zignorować.

4. Wprawdzie pytanie dotyczy łaciny, ale „zadomowionej” w naszym języku. Czy poprawnie jest de gustibus non disputandum est (z orzeczeniem na końcu), czy de gustibus non est disputandum (zmieniony szyk).

Serdecznie pozdrawiam
Barbara Rościszewska

Witam!
Kwestia: -rra. Logika podpowiadałaby, że odmiana w miejscowniku przez jedno r dopuszczona powinna być wtedy, gdy nie istnieje (czy jest minimalne) ryzyko pomyłki z innym wyrazem, dlatego durrze (bo durze od dur), mirrze (bo mirze od mira, mir), zaś obok camorrze – camorze (camorra = kamorra = kamora) – i wtedy również sierze lub sierrze – tyle moich dywagacji.
Jednak słowniki notują tylko: sierze i w ogóle nie są zbyt konsekwentne w tej materii.
Pozdrawiam.

Moje pytanie dotyczy pisowni słowa sala – chodzi mi o użycie małej bądź wielkiej litery: czy słowo sala jest częścią nazwy własnej, czy może jest to nazwa rodzajowa, gatunkowa? A więc: Sala Balowa, czy może: sala Balowa, czy też: sala balowa? Ten sam problem występuje przy nazwach baszt, bram itd. Należałoby chyba odróżnić salę Białą od Białej Sali?

Szanowni Państwo,
zwracam się do Państwa z prośbą o rozstrzygniecie w sprawie następującej: czy osoba płci żeńskiej pełniąca obowiązki sekretarza zarządu może tytułować się sekretarką zarządu?
Może powstać wątpliwość, czy używanie wyrazu oznaczającego pracownicę biura do określenia nieco odmiennej funkcji jest dopuszczalne w kontekstach formalnych, czy też nie. A może zakres znaczeniowy męskiej i żeńskiej formy jest jednak na tyle bliski, by nie zważać na tę drobną różnicę?

Szanowni Państwo,
W ofercie firmy, w której pracuję, znajdują się również koktajle mleczne. Dla takiego koktajlu używamy nazwy shake. Wielokrotnie moi koledzy z marketingu biedzili się z pisownią l.m. tego słowa, tworząc dziwaczne konstrukcje typu shaki, shake'y itp. Niestety używanie nazwy opisowej np. koktajl mleczny nie wchodzi w grę. Spolszczenie tego słowa (szejk), tak jak jest wymawiane, też wygląda dziwacznie i jednoznacznie kojarzy się z czymś bardzo odległym od deseru mlecznego. Moim zdaniem chyba najlepiej byłoby pozostać w piśmie przy końcówce angielskiej – shakes czekoladowe itp. Czy mieliby Państwo jakieś sugestie, jak rozwikłać ten dylemat?
Z poważaniem,
Dominik Szulowski